පෙබරවාරි 4 යෙදෙන විසේසත්වය රජය සමරුවට, ගොඩක් දෙනා celebrate කරන්නෙ පෙබරවාරි 14 යෙදෙන විශේෂත්වය කියලයි මට හිතෙන්නේ... හිත යටින් හරි. ඒක නිසා වෙන්ටෑති සිංහ කොඩි වලට වඩා රෝස මල්,  චොකොලොට් සහ condom, පොඩි පොඩි love gadget, විකිනෙන්නෙ. ඉත්ම් කල් තියාම happy valentine’s day එකක් වේවා කීල එක සිතින් පාත්තනා කරනවා ඔහෙලට.. හිටන්!

 

පිටසටකදි හරි ලැබෙන්න තියෙනවනම්, කෙනෙකුට ආදරයක්... මං කියන්නෙ ඒක ලැබෙනව. ලැබෙනවා මයි. බොරු කීල හිතෙනව නම් මේ කතාව කියවන්න. මේ කතාව මගෙ මිත්තරයෙක්ගෙ මිත්‍රයෙක්ට වෙච්ච සදා අනුවේදනීය වින්ඳනීය සිදුවීමක්..

මේ හාදය බොහොම හොඳ කෙනෙක්. ඒ කියන්නෙ කෙල්ලන්ට බොරුවට ආල වඩන, කොළ කඩා පාන කෙනෙක් නෙවේ. හරි අහිංසක පොරක්. සත්‍යය පෙමක් පතන. අර එක පාර දුටුවම ඇතිවන සංසාරෙ සිට පතා ආ කෙනෙක් කියන feeling එක  එනකං මෙයා ලව් කරන්න ගිහින් නෑ.. ඉතීම් මේ කුල පුත්‍රයාට තම රැකියා ස්ථානයයේ සෙට් එකත් එක්ක ටුවර් එක්ක යන්න සෙට් උනා. කොඉටද දන්නවද. ලී කුවාන් යුන් අපේ රට දිහා බලාන හදා ගත්ත ඉසව්වට... සිංහප්පුරුවට. සමහරු මේ සට උච්චාර කාරන්නෙ සිංගප්පූ(ර්) යන ඉංගිරිසි ඉට්ටයිල් එකෙන්.

දැන් කට්ටිය සිංගප්පූ හෝටලයක. දන්නවානෙ රටේ හැටි. ඒ මදිවට දින දෙක තුනකට වැඩි ටිප් එක. කට්ටිය විනෝද වෙනවා... මසාජ් සෙන්ටර්, බඩු පොට්, බාර්, කැසිනෝ, සාප්පු සවාරි යන්න ඇති... නේ. නොයා ඉන්නෙ මොකටෙයි නෝනාල, ගර්ල් පෙන්ඩ්ල ඔක්කොම ලංකාවේ ඉන්නකොට හිටන්. ඒත් මේ තරුණය ඒ එක දුස්චරිතයකවත් යෙදුනෙ නෑ. එහෙ පවා තාම හිත යටින් හොයන්නෙ අර සංසාර ආදරී.

ඉතින් තනියෙම හොටෙල් එකෙන් එලියට ගිහින් ඇවිදින අතරෙ හම්බුනා කියපන්කො අර විදිහෙ හිතට දැනෙන කෙල්ලෙක්.. මූට. අනිත් සිංගප්පූ කෙල්ලො අතරින් වෙනම.. පොඩි අමුතු ලස්සනක් මෙයාට පෙනුන ඒ කෙල්ලගෙන්. ඒ අමුතු ඇස් විදුළි කොටනවා හා සමයි... ඒ විදුලිය මෙයා මත දෙතුන් පාරක්ම පතිත නොවුනාම නෙමේ. දෙන්නගෙ ඇස් කතා පේම කතාවකට මුල පුරන්න වැඩි වෙලා ගියෙ නෑ. පොඩි වෙලාවකින් දෙන්නට දෙන්න දැන ගත්ත මා පෙර සසරෙ පැතූ පැතුම් තමයි මේ ඉටු වෙන්නෙ කියල. කෙල්ලත් එක්ක පොඩි රවුමක් ගහල කොල්ල කෙල්ලගෙ අනුමැතියත් අරං තමුන් ඉන්ට හොටෙල් එකට එන්න පිටත් උනා...

දැන් කෙල්ල එක්ක මෙයා හොටලයෙ ඉස්සරහ දොරින් ඇතුළු උනා..

වැඩකරන එකා දෙන්න මූණ අමුතුකරන් බැලුම් හෙළුව. සමහර විට මෙයා වෙන කෙනෙක් එක්ක මේ හොටෙල් එකට කලින් අවිත් තියෙන්න ඇතිද....

පිටරටවල කෙල්ලො, කන්නියා භාවය පොඩි කාලෙම අහිමි කරගන්නව කියල මතක් වෙලා මෙයා තමන්ට හමුවුන සංසාර ආදරේ ඉදිරියේ ඒ රතු පැල්ලම් හොයන වැඩේ අතැරිය. ඒවා පිටරටවල සාමාන්නය දේවල්. එයත් මට ආදරෙයි. මාත් එයාට ආදරෙයි. එතනින් එහා දෙයක් නෑ... තදින්ම හිතට කියා ගත්ත. කාමරේ බලා ගමන් ඇරඹුවා. ඇරඹුවා තමා.....

රිසිප්ෂන් එක පහු කරන ලිෆ්ට් එකට ගොඩ වෙන්න හදන අතරේ රිසිප්ෂන් ගර්ල් පොඩි හිනාවක් දැම්ම... ඇඳුනුම් කමට වෙන්නෑ. හිනා වෙලා විතරක් නෙමේ ඒකි “සර්.... පොඩ්ඩක් මෙහෙට එන්නකෝ.. ” කියල අඩගැහුවා. ජෝඩුව ගියා රිසිප්ෂන් එක ගාවට. රිසිප්ෂනිස්ට් මේ හාදයව තව ටිකක් ලඟට අඩගහන් කිව්වා.

සර්......මේ හොටෙල් එකේ ඔය වගේ කපල් ඇතුලට ගන්නෙ නෑ..

සර්ජරියකින් කාන්තාවක් බවට පත්වූ ඇය -
රූපය අන්තර්ජාලයෙන්

             මේ ගීතය ඔහුට උපහාරයක් වේවා 

සිත පරව ගියා

වත මිලින වුනා

කඳුළින් දෑස තෙමා

ඔබ හඳුනාගනු කෙලෙසේ...

- - - - - -

Read More

 

ඔන්ට තරුණයො සැට් එකක් පෝය දවසක මල් වල සුවඳ විඳ ගන්ට කියලා හිටං අදහසක් ඇති කොරගත්ත. මේ මලේ උත්බිත විජ්ජාමක නාමය තණමල්විලා සුපීරියා... පැඟිරි විසේ නේ. විස්සවිජ්ජාල ළමයිනෙ. ඒත් ගන්න කියල තැනක් නෑ. හදිස්සියේ. එක එකාගෙන් ඉල්ලගෙන ගිහින් පෝය දා කැළණි හිඟන ගොඩට වැටෙන්න අදහසකුත් මුන්ට නෑ.

ටික වෙලාවක් යද්දී මතක් උනා සැට් එකේ කාලයක් හිටි පරණ හාදයෙක්ව.. ගෙවලුත් හු හඬ ඇසෙන නෑසෙන මානේ. එකම පරහ බුවා වැඩි හරියක් ගෙදර නෙමේ ඉන්නෙ. පොලෝසියෙන් හොයනවා තණමල්විල මල් සුවඳ දිගේ ඉව කොර කොර ඇවිත්. අනෙක් පරහ, කාලයක් අධිමාත්‍රාවෙන් ගෙවපු බඹර ජීවිතේ නිසා ටිකක් ට්‍රැක් පැනල වගේ ඉන්ටෙ. කොහොමින් නමුත් කට්ටිය බුවා සොයාන ගමන පිටත් වුනා.

කට්ටිය යද්දී මූ ආච්චිට අඬගහන හඬ ඇහෙනවා. දුර තියා එන ගමනින් බැලුවත් එකෙකුටවත් මූව පේන්නෙත් නෑ. බුවාගෙ හඬ විතරයි රූපෙ දර්ශන පථයේ නෑ.

ආච්චි.. මගේ බුදු ආච්චියෝ.. ඔයා මල් කඩනවාද.. එන්න මං පන්සල් එක්ක යන්නම්.. සුදු ආච්චියෝ.

ගේ පෙන්නුව නංගිම, කස්ටියට බුවා ඉන්න තැනත් අත දික් කරලා පෙන්නුව. බැලින්නං මූ ගස් දෙබලක් උඩ.. ඉස්සරහ අත්ත බදන් ඉන්නව. හිතන් ඉන්නෙ වාහනයක් පදිනවා කියල. මෙහෙමත් ජීවිත... මදෑ කස්ටිය මූගෙන් උදව්වක් ඉල්ල ගන්න ආව. මූගෙ කියවිල්ලට එහා වත්තේ පන්සල් යන්න මල් කඩන ආච්චි මූට අහෝසේට බණිනවා. බැණ බැණ මල් කඩනවා.

බැහැපන් යස්ස පැටිය. තොගෙ අම්මල මදෑ මට දීල ගිය කරුම ගොඩක මහත. අරෙහෙන් උඹේ මහ එකා කටේ ගාගත්ත ගමන් හවස් යාමේ. මූ මෙහේ අර මල් ඔතල උරල නැහෙන්න අරං.. බැහැපිය... වැටිලා තුනටිය කඩා ගන්න කලියෙන්.

 

අඩෝ බැහැපන් බිමට... මේ..

කවුද... බෑ බං. වාහනේ බ්‍රේක් නෑ.. රෑට වරෙන්. මං ආච්චිව වාහනෙන් පන්සලට දාල එන්නම්

යකෝ.. හු#@ටො තෝ ඉන්නෙ ගස් දෙබලක. ආන්.. උඹට බැනල බැනල ආච්චි ගියා තනියෙම.. බැහැපිය.

පිස්සුද ප#&යො ගස් නගින්න මං වඳුරෙක්ද...    ඒ... මෙ ඇත්තටම මේ ගහක් උඩද මං ඉන්නෙ.

ඔව් හු#@ටො තොට දැන් සිංහලෙන් කිව්වෙ ඒක තමයි. බැහැල තියේ නම් අරව ඩිංගක් දියන් අවිත්..

ඒ.. එ කවුද බ්ම් එතකොට මාව මේ ගහ උඩට නැග්ගුවේ..         ආච්චිවත්ද..

ආච්චි මගුලඅක් නෙමේ යකෝ අරව, අරව.. නැද්ද

ඒ අතරේ එකෙක් තව එකෙක්ට බනිනවා “ඒවා ඉල්ලන්න නෙමේ මූව බිමට ගන්න විදිහක් හිතපන් ” කිය කිය

අඩෝ.. උඹල මාව බලන්න ආව එහෙනම්.. ආද..රෙ.යි ඈ..

තොගෙ ල..#&ක් බලන්න ආව නෙමේ.. බැහැල ඇවිත් තියෙනවනම් මොනාහරි දීපිය අපිටත්..

- - - - - -

 

ඔන්න අරවයෙන් සප්පායම් වෙලා බෝඩිම බලා යන අතර මගදී සියලු දෙනාටම වාගේ පසුබිම් බරක් ආව එක සැරේටම. එක මොහොතේම. මේ රෑ කොයි හොයන්නද කක්කුස්සි.. කොළඹ හින්ද ඉතීම් අවුලකුත් නෑ. මහ රෑ වෙනකං කඩවල් ඇරලානෙ. ගමක උනත් ඉතීම් අවුලක් නෑ.. ගියා පඳුරක් ලඟට. ආව කාරණේ ඉෂ්ඨ වෙනව ඉන්තේරුවෙන්ම. කොල්ලෝනේ...

දැන් ගියා හොඳ සයිවර් කඩයකට.. වැඩකරන එකෙක්ගෙ කනට ලං වෙලා ඇහුව එකෙක්.. අයිය ටොයිලට් තියෙනවද..?.  අයිය මල්ලිලා දිහා මොහොතක් බලන් හිටිය.

තියෙනව මල්ලී..

ආ එහෙනම්.. තොසේ 4යි, හොදියි දාන්න..    ඒ ඇතිනේ බ්ම්

මල්ලිලට එච්..ච.රද ?

ආ.... අයියෙ ටොයිලට් එක තියෙන්නෙ කොහෙද..    කියල එක්කෙනක් අයියගෙන් ඇහුව. ඒ කෙනා පිටුපහින් අනික් සේරම එකට හිට ගත්ත... උසේ හැටියටද මන්ද. අයිය ආපහු මොහොතක් මල්ලිලා දිහා බලන් හිටිය.

අර පැත්තෙ කියල..   අයිය කඩේ පිටුපහින් වම් පැත්තට වෙන්න හැරිලා යන තැනක් මල්ලිලට පෙන්නලා දුන්න. මල්ලිලා අයිය පෙන්නලා දුන්නු ඒ පාර දිගේ පෙලට ගියා. කඩේ අයිතිකාර උන්ද මේ මල්ලිලා දිහා දාගෙන හිටි කන්නාඩිය යටින් බැලුව. බලල අර මල්ලිලට පාර පෙන්නුව අයිය දිහාත් බැලුව... පාර පෙන්නපු අයිය පාර දිහා බලන්න ගත්ත.

කොල්ලෝ ටික දැන් කඩය සතු වැසිකිලි බිමේ. තියෙන එක වැසිකිළියට ආපු පිළිවෙලට කට්ටිය එන්ටර් උනා. පිට උනා. ඔහොම පැයකට වැඩි කාලයක් අරං පිරිස කැෂියර් එක ගාවට සේන්දු උනා. පාර පෙන්නුවා අයිය සැනසුම් සුසුමක් හෙළුව. කඩේ අයිතිකාර අයිය කැල් එක දිහා බැලුම් හෙළුව... ගාන හැදුව. කස්ටිය රීල කරලා, ගෙවලත් ඉවරින් පහු, තොසේත් අරං යන්න පිටත් උනා.

ඒ.. අඩෝ. උඹ නේ මුලින් ගියේ.. වතුර ගහල තිබ්බේ නෑ හරියට හොඳද

අනේ පලයන් යන්න.. මං යන්න කලින් ඉඳල එහෙමයි තිබ්බේ..

 

ඒ මේ.. එක නෙමේ.. උඹ ඉඳගන්න පෝච්චිවල රෙන්න අකමැති එකා නේ. කොමද එතකොට එකේ ගියෙ.

ඔව් බං.. හැම එකාම පස්ස තියනවා. ඕවයෙ විසබීජ බෝවෙනවා බං..

අනේ නිකං පලයන් යන්න... උඹ ගමේ පුරුද්දට මෙහෙ ඇවිල්ලත් බිම තියෙන කක්කුස්සි වලවල් හොයනවා

හරි ඒක නෙමේ උඹ එතකොට කොහොමද බ්ම් එකේ වැඩේ කොරගත්තෙ..

මං රබර් දෙක හොඳට හෝදලා කරලා. කකුලේ දාන්.......

කකුලේ දාන්....??

කකුල් දෙක පෝච්චිය උඩ තියල ඉඳගෙන වැඩේ කර ග..ත්.ත.

මේන්ට මෙහෙම වාඩි ගෙන අර කොලුව

සුවපහසුව බලා වැරදි ජීවන රටාවන්ට හුරු වන අපි

Read More

මගේ tv බැලිල්ල නම් ගොඩක්ම අඩුයි. අඩු කරල, තනුක කරලා, ඇල් කොරල, මන්ද කොරල තියෙන්නෙ. ඉඳ හිට Youtube පොජ්ජට මන්ද කෙරුවොත් ඇරෙන්ට. එක හේතුවක් දෑසේ අමාරුව වැඩි වෙන එක. අනිත් කාරණේ ප්‍රවෘත්ති, headline, breaking news එහෙම බැලුහම රුධිර පීඩන ඇතුළු සියලු පීඩන හයිවේ මාර්ග පොජ්ජට මංගැජ්ජුව වාගේ බලාත්මක වෙන එක. බලන අයට හරියන්නත් එක්ක නම් නාලිකා ඇති පදං තියෙ හැට හුටහමාරක්, කේශනාලිකා සමව. ඔහොමත් දවසක් එක කෙලි පොඩියක් අමාරු සිංහලෙන් බස හසුරුවනවා දැක්ක.. ලං කරලා බැලින්නම් මේ සින්ග්හල දීපෙම උපන් කාන්තාවක්.. කොටට ඇඳන් හිටි නිසා පොඩියට පෙනුනේ. අර තියෙන්නේ ලිඳ ළඟ සංගමයට අයත් programe.. ආන් ඒකක. කෙල්ල ඉතින් සිංහල අමාරු ඉට්ටයිල් එකට, රට කඹුරලා ආපු ගෑණු උන්ද ලංකාවට ඇවිත් ඇහුවලුනේ who’s this කියල බැඳල හිටි මිනිහ පෙන්නලා. ඌ අම්මමො මතක් කරාම ගෑණිට පරණ මතකේ ආපහු ඇවිත්. ආන් ඒ ascent එක. හුරතල් වෙන්න දඟලන වැඩිහිටියන්ගෙ ඉට්ටයිල් එක... මේක එන්නෙ ඔය කාන්තා පාර්ශවයට විතරයි මයෙ හිතේ. ඒත් වැඩි හරියක්ම පිරිමි උන්දැල ඉස්සරහ. මත්තට අනෙක් පාර්ශවෙටත් බෝවෙයිද නොදනී යන හැටියට රට.

ඕකට අපහාස කරලා බෑ හිටන්... මොකද ඕකට කැමති පොපෙසර්ල පවා ඉන්නව. කැමති කියනවට වඩා ඔය ඇමට අහු උන කිව්වනම් වඩාත් හරි වගේ. දන්නෝ දනිති... කොහොමින් උනත් කියන්න තැටමුවේ අර වැඩසටහනේ ඒ නිලි දැරිවි හුරතල් තාලෙට තමුන්ගෙ ඉදිරිපත් කිරීම කරා... ගොඩක් අයට මේ ascent එකත් එක්ක මතක් වෙන්නෙ ඉන්දියන් සාගර තරණය කරන් ලංකාවට ගොඩබට පූජා. පූජා උමාශන්කර්. හැබැයි ඒ නිළියට පූජට වඩා හොඳ ඉදිරිපත් කිරීමේ කුස ලතාවක් තිබුණ.... රඟපාන්න බැරුවට. පූජට තිබ්බ අවුල කලින් සිංහල කතා නොකර තිබ්බ එකනෙ. ඒත් පිටපතට අනුව වචන උච්චාරණය දීල තියෙනවානෙ හැම ෆිලුමෙම දොඹෙන් යන්න.

ඇත්තටම ඔය සීන් එක නිසයි, ඈ ඉන්න දෙමළ ෆිල්ම් 3,4කුත් බලල නිසා පූජා අපේ නිළියන්ට වැඩිය කොච්චර ඉහළින් ඉන්නවද කියල හිතුන..

ජීව, ආර්ය, බරත්, නරේන්, ප්‍රශාන්ත් විතරක් නෙමේ ultimate star අජිත් එක්ක පවා රඟපාල තිබුණ පූජගෙ හොඳම රඟපෑම දැක ගන්න පුළුවන් වෙන්නෙ ඇස් අඳ චරිතයක් කරන (Nenu Devundni 2009) සිනමා සිත්තමෙන්. ඇයගෙ මේ රංඟනය එදා මෙදා තුර වෙනත් කිසිම කොලිවුඩ් නිළියකට නොදෙවෙනි එකක්. මගේ මතය black චිත්‍රපටයේ රාණි මුඛර්ජිගෙ රඟපෑම එක්ක වත් එකට තියන්න බැරි තරම්. ඒ තරම් තාත්විකයි, හැඟීම් ප්‍රකාශන උපරිමයි. එහෙම උනත් industry එකේ දිගටම රැඳිලා ඉන්න බැරි උනේ ගෙදරින් රඟපෑමට වැඩි කැමැත්තක් නැති නිසා හා එරෙහි වීම් වෙන්න ඕන.... (ඇය කියල තියෙන විදිහට). කොහොමින් නමුත් පූජගෙ කරුමෙටද අපේ වාසනාවටද මන්ද මෙහෙ ඇවිත් දැන් රඟපානවා. රඟපානවා විතරක් නෙමේ film hall වලට ප්‍රේක්ෂකයෝ ගෙන්න ගන්න තරම් ඇය දක්ෂ, සිත් වසඟ කරන නිළියක් උනා. ඒකට සිනමාත්මක බව ඉහලින් තියෙන ඉන්දියන් industryය සමග වැඩ කිරීම බොහෝ දුරට ප්‍රධානම හේතුවක් වෙන්නට පුළුවන්. කොහොමින් නමුත් ආපු වෙන ඉන්දීය නිළියන්ට ලංකාවේ සිනමාවේ ඒ දේ කරන්න නොලැබීම නිසා ඒ කාරණාව අර්ධ සත්‍යයක් වෙන්න පුළුවන් ඉඩ කඩ වැඩී.. සහජයෙන් ආ ඇයගේ රූපණ දක්ෂතාවත් එක්ක. මොනවා උනත් පූජාගේ දක්ෂතාවය කැපී පේන පිටපතක් ඇති කිසිම නිර්මාණයක් ලංකාවේ නාවත්, මෙතුවකට... ලැබිච්ච චරිත කරලා තියෙනවා ආයේ මදි නොකියන්න. පූජට ලැබුණ බොහෝ චිත්‍රපටි වල ප්‍රධාන නළුවා කුඹුරේ හිටවපු වැට සදිසි වෙනකොට පූජා දර්ශන තලයම රසවත් කරනවා තමුන්ගෙ නිසඟ හැකියාවෙන්. ළමයින් සඳහා නිමැවුණු සරිගම පවා කිසිම නීරස ගතියක් නැතිව නරඹන්න පුළුවන් වෙනවා පූජාට පින්සිද්ධ වෙන්න. වෙන නිලියක් රඟපෑවනම්... ඔය රසින් බලනවා ආයේ බොරු.

මාලනී ෆොන්සේකා එදා රිදී තිරයේ කප් ගැහුවෙ දක්ෂතාවයත්, ලස්සනත්, වාසනා ගුණයත් නිසා තමයි. හැබැයි එදා පූජාත් හිටිය නම්... මාලනී දෙවෙනි තැනට වැටෙනවා. ඒ විතරක් නෙමේ ගාමිණි, විජය පොරකයි දේශපාලනය පැත්තකින් තියල පූජාත් එක්ක රඟපාන්න.. වගේම කරකාරෙට ගන්න. ඔය වගේ දේවල් හින්ද ඉතින් එක අතකින් පූජා ඒ කාලේ නොහිටිය එකමයි හොඳ.

ජැක්සන් ඇන්තනී එක්ක රඟපෑමට 90 දසකයේ අවසන් හරියෙන් පහු, ආපු හැම ෆිලුමේම වගේ ප්‍රධාන තියා මොනම නිළියක්වත් හිටියෙ නෑ කරට කර තියා, ආසන්න දුරකටවත් එන්න. නළුවො පවා පොඩි පිරිසයි ඉන්නෙ. ඒත් කුසපබා සිනමා සිත්තමේ පූජ රඟපානවා ජැක්සන්තුමා සමග කරට කර.. ලංකාවේ කිසිම නිළියකට නොකරගන්න බැරි වෙච්ච දේ මගේ අදහසට අනුව නම් පූජා කරා කියන ඒකයි. ඒ මදිවට අපේ රටේ වැඩිම වරක් අගමැති අසුනේ හිඳ නැගිටි රනිල් තුමාට පවා හාදුවක් දෙන්න ඇයට හැකි උනා. හාදුවේ උණුහුම රනිල් තුමාට දැනුණ නොදැනුණා.

ඒ ඔක්කොම හැරුනම පූජගෙන් අපිට තේරුම් ගන්න පුළුවන් වැදගත් සමාජ කාරණයක් තියෙනවා. ඒ තමයි පිරිමි තමුන්ට පෙම්වතියක් තෝරා ගැනීම සම්බන්දව.. පූජා සූත්‍රෙ apply කිරීම. දැන් නිකං තේරුනේ නෑ වගේ නෙ. ඇත්තටම ලංකාවේ අති බහුතර පිරිමි කාන්තාවක් පෙම්වතියක් ලෙස තොර ගැනීමේදී මේ පූජා සූත්‍රෙ ආදේශ කරලා බලනවා. එක මෙහෙමයි වෙන්නෙ. ඔන්ට කෙල්ලෙක් ඉන්නව, කොල්ලෙකුගේ හිතට වදින.. කෑල්ල හොඳයි. හැඩයි. හැබැයි පූජා ස්ටයිල්. ඒ කියන්නෙ....  ඒ කියන්නෙ හම්බෙන, කතා කරන ඕන පිරිමියෙක් එක්ක barriers නැතුව කතා කරනවා. කතා කරලා හොඳට හිනා වෙලා ඉන්නවා. මේක විරුද්ධ ලිංගිකයෙක්, අත අල්ලන්න එහෙම ගෑවෙන්න එහෙම දෙන්න හොඳ නෑ වගේ barriers මෙයාල ගාව නෑ. මනුස්ස කම, හොඳ කම නිසා ආශ්‍රය කරනවා, කතා කරනවා... හැබැයි ලංකාවේ සාතිශය බහුතරය අකමැති තමන් සතු හෝ පෙනී ඉන්න පෙම්වතී /බිරිඳ වෙන පිරිමි සමග කතා කරනවට, කුළුපග වෙනවට. රෑට කොල්ලෙක්ට good night කියල දාල, උදේට අහු උනොත් දවසෙම ප්‍රශ්න.. කෙල්ලට. එකට ළඟ වාඩි වෙලා කතා කරකර හිටියොත්, hug කරොත් කෙලින්ම හතරවෙනි තට්ටුවට කැඳවනු ලැබේ.. කොල්ලා විසින්. තමන්ට රෑ දෙගොඩ හරියෙ උනත් ගෙට enter වෙන්න අවසර තියෙන කොට, ඇයගෙ පොඩි ප්‍රමාදය සැකයට හේතු වෙනවා. සමහර ගෙවල්වල CCTV පවා දාල තියෙනවා බිරිඳ මොනවද කරන්නෙ කියල... කුකුස වැඩි පිරිමි මහත්තරු.

අනෙක් අතින් මේ වගේ කාන්තාවක් පෙම්වතිය නොකර, යෙහෙළිය කරගන්න මේ බහුතර කස්ටිය එකෙන්ම කැමතියි. එකට කන්න යයි, තනි රකින්න ළඟ ඉඳි.. ඕනෙ නම් shopping යන්න පවා එයි.. පැය ගණන්. රෑට කෝල් කරලා sweet dreams කියයි. වැඩකරන තැන නම් side support දෙයි තමුන්ගෙ වැඩ පසෙක දාල හරි. ඇයි.... අර නොවිඳි පොඩි sex arrears කවර් කර ගන්න. සමහරුන්.. මතු හම්බෙයි කියා සිතන් ඉන්න සැපක් එයයිගෙන් විඳ ගන්න. ඔය අතරමැද ජීවිත ගෙවන පූජ style කාන්තාවන්, බිරියන් හරි අසරණ වෙනවා. ආශ්‍රය කරන අනෙකගෙ හිත දැන ගන්න ඒ අයට බෑනෙ. ඒ වගේම එකපාර හිටපු විදිහ වෙනස් කරන්නෙ කොහොමද... හරියට මැරිලා උපන්න වගේ. ඉතින් ප්‍රශ්න. අඹු-සැමි, පෙම්වත්, යහළුකම් අතර.

ඉතින් පූජ තියරිය/ සූත්‍රෙ.. අපිට මතක් කරලා දෙනවා සමාජය තුළ අනෙකා- මම සම්බන්ධතාවය කොහොම විය යුතුද කියා....       ඔයා මාරයි පූජ.

Read More

 අවුල තියෙන්නෙ ධනවාදයේද, සමාජවාදයේද නැත්තං ඒ දෙකම ක්‍රියාත්මක කරන මිනිසගෙද?.

යමුද kollywood පැත්තෙ.

චිත්‍රපටය පටන් ගන්නෙ පිටරට සිට ඉන්දියාවට එන අන්බරසු, එතනින් අභ්‍යන්තර ගුවන් සේවාවක් මගින් චෙන්නායි වෙත යන ගුවන්තොටුපොළකට පැමිණීමෙන්. ඒ පැමිණීම තම විවාහය සඳහාය. නමුත් අයහපත් කාලගුණය නිසා ගුවන් ගමන අවලංගුවේ. මේ සිදුවීමත් සමග ඔහුගෙ චෙන්නායි ගමන් මාර්ගය පමණක් නොව ජීවන මාර්ගයත් නොසිතූ ලෙස වෙනස් වේ. ඒ ශිව හමුවීමෙන් ය. ශිව දෙවියන් නොව ආදරණීය මිනිස් ශිවය.

Anbe Sivam (2003) චිත්‍රපටය comedy, drama කැටගරියට වැටෙන හොඳ classic එකක්. තිරපිටපත ලියමින් එහි ප්‍රධාන චරිතයට පනපොවන්නෙ, අතිදක්ෂ නළුවෙක් වන Kamal Hassan විසින්. අනෙක් ප්‍රධාන චරිත වන්නේ Madhavan, Kiran, Nassar යන අය විසින්. අධ්‍යක්ෂණය Sundar C ය. මියුරු සංගීතය Vidyasagar. IMBD හි 8.7 අගයක්ද, google පරිශීලකයන්ගේ 96% කැමැත්ත ද මේ චිත්‍රපටයේ සිනමාත්මක බාවය මනාවට තහවුරු කරයි.

Anbe Sivam (2003) නොපෙනෙන දෙවියන්ට වඩා දේවත්වයට උසුලන ගතිගුණ සහිත මිනිසුන් උසස් කොට සලකමින් ඔවුන්ගෙන් ආදරය, සෙනෙහෙස නැමැති පාඩම ඉගෙනීමට ප්‍රේක්ෂකයාට ඇරයුම් කරයි. එය මතු කරලීමට Kamal Hassan හා Madhavanගේ අපූර්ව තාත්වික හා භාවාත්මක රඟපෑම මනාව ඉවහල් වේ. චිත්‍රපටය පුරාම සිනහ, කරුණාව මතු කරමින් බහුතර දමිල සිනමාවේ ප්‍රවේගකාරී, කලහකාරී වීරයා වෙනුවට කලාකාරී හෘදයංගම වීරයාව Kamal Hassan මතුකර පෙන්වයි. ආවේග මත නොව, බුද්ධිය හා මනස මෙහෙයවා ප්‍රධාන චරිතය සිනමාපටය පුරා ගමන් කරයි. ආත්මාර්ථය වෙනුවට පරාර්ථය මුසු පරාජය කෙතරම් සොඳුරු දැයි පෙන්වයි. බහුතරය වෙනුවෙන් අඩිය පසුපසට ගැනීම සත්‍යය වශයෙන්ම පරාජයක්ද....?

වෙළඳ දැන්වීම් අධ්‍යක්ෂක අන්බරසු ධනවාදී ආකල්ප ඇති ගෝලීය ආර්ථික රටාවට ආසක්ත තරුණයෙක්. ත්‍රස්තවාදී පුවතක් රූපවාහිනියෙන් විකාශය වනවාත් සමග සැක සහිත පුද්ගලයෙක් දකින අන්බරසු එය ආරක්ෂක අංශ වෙත දන්වා සිටිනවා. නමුත් පරික්ෂාවේදී ඔහු නිර්දෝෂී කෙනෙක් බව තහවුරු වෙනවා. ඒ වගේම ආරක්ෂකයින් ඔහු සමග මිත්‍රව, සැක කෙරූ කෙනා කවුද කියා ඔහුට කියනවා. හිත හොඳ සිවම් තරහක් නැතුව අර තරුණයත් එක්ක කතාවට යනවා. ඒත් යෞවන සිතුම් පැතුම් ඇති අන්බරසුට, මැදිවයස් සිවම්ගේ ගති පැවතුම් ගැන පැහැදීමක් ඇති වෙන්නෙ නෑ. ඔහු තවදුරටත් නව පන්නයට ගැලපෙන්නෙ නැහැ... කොහොම නමුත් දැන හැඳුනුම්කම පටන් ගත තැන සිට හිත හොඳ සිවම්ගෙ නුරුස්සන වැඩත් එක්ක, එක රාත්‍රියක් හෝටල් කාමරයක ගත කිරීමට අන්බරසු අකමැත්තනේ වුව හිත හදා ගන්නවා... අයහපත් කාලගුණය නිසා. එතැනදි පවා දෙදෙනාගෙ ගැටීම තිව්ර වනවා... ආකල්ප, හැසිරීම්, ගති ස්වභාවයන් වල විවිධත්වයත් සමග. මේ හේතුවෙන් අන්බරසු උදේම සිවම්ට නොදන්වා පැන යනවා. එහෙම දුම්රිය ස්ථානයට එන අන්බරසුගෙ පසුම්බිය හා ගමන් මල්ලක් සොරෙක් ගන්නවා. එය පවා ලැබෙන්නෙ නැවතත් සිවම්ගෙ අහඹු හමුවීම එක්ක... එයින් නැවතත් දෙන්න එකතු වෙනවා.

පලාතම යටවෙන්න වැහැපු වැස්ස නිසා දුම්රිය ගමනත් අන්බරසුට මගහැරෙනව. ඉතින් ඒ නිසා දෙදෙනා චෙන්නායි බලා යන ගමන එකට පිටත්ව බස් මාර්ගය වෙත එනව. එතැන් සිටත් අන්බරසු - සිවම් ගැටීම්, එකතුවීම් සිදු වෙනවා. ඔය අතර සිවමගේ සිරුරට එක්වුණු පැලීම්, තුවාල ගෙනහැර දක්වමින් චිත්‍රපටය සිවම්ගෙ අතීත කතාව වෙත මාරු වෙනවා.

සිවම් පෙර වාමාංශික අදහස් දරු වීදි නාට්‍යය කණ්ඩායම් සාමාජිකයෙක්. කාර්මීකරණයෙන්, ධනවාදයෙන් නැගී සිටි කම්හලේ ඉහල තැන් විවේචනය කරමින් නාට්‍යය කිරීම හා වෘත්තීය සමිති දැනුවත් කිරීම කරමින් යන සිවම් කම්කරුවන්ට උපරිම සහයක් ලබා දෙනවා වැටුප් වැඩි කර ගැනීමට. මේ අතර කලාවට ලැදි කම්හල් අයිතිකරුගේ දුව බාලා සිතුවම්, නාට්‍ය ගැන කතාබහේ පැටලෙමින් සිවම් සමග ආදරයකට මුල පුරනවා. දෙදෙනාගේ පන්ති පරතරය නිසා සිවම් සම්බන්ධය ගැන කලකිරෙනවා. නමුත් මත ගැටුම් මතින් වෙනත් පළාතකට පැන ගිහින් ජීවත් වීම නැමැති අවසන් තීරණයට දෙදෙනා එළඹෙනව.. ආදරණීය සිවම්. එදා සිවම් යන බසය අනතුරකට මුහුණ දී ඔහු රෝහල් ගත කරනවා. දැඩි කැළැල් මතින් ජීවිතය ඉදිරියට ගෙන යන ශක්තිය පල්ලියේ වෙද හා හෙද සත්කාර තුලින් සිවම් ලබා ගන්නවා. මේ සිදුවීමත් සමග ඔහු ජීවිතය දෙස මධ්‍යස්ථ ඇසකින් බැලීමට හුරු වෙනවා.

වර්තමාන කතාවට එද්දී අන්බරසු ජීවිතයේ වෙන සිදුවීම් වලට මුහුණ දෙමින් ගමන අතරතුර ජීවිත පාඩම් ඉගෙන ගන්නවා. ඔහුට ඒ සඳහා සිවම්ගෙනුත් බොහෝ උපකාර ලැබෙනවා.

කඩේ කාන්තාව -මරණෙන් බෙරිච්ච ඔයා දෙවියෙක්ට සමානයි

සිවම් - ඔයත් එහෙමයි. ආදරය, සෙනෙහස දක්වන අයත් දෙවියන්ට සමානයි.

- - - - - - - -

අන්බරසු - දරුවෙක්ට මහපාරේ මැරෙන්න දීල... ඇති දෙවියෙක් නෑ. අහ් නෑ නෑ මං ඔයා වගේ දෙවියෝ අවිශ්වාස කරන්නෙ නෑ.

සිවම් - මං දෙවියෝ අවිශ්වාස කරනවා කියල කවුද කිව්වෙ.

 

මානවවාදය ප්‍රකට කරමින් දෙවියන් ගැන ඍණ ආකල්පයක් පෙන්වීම නිසාදෝ Anbe Sivam (2003) ආදායම් වාර්තා අතින් අති සාර්ථක වී නෑ. නමුත් රූපවාහිණිය තුළ ප්‍රදර්ශනයෙන් එය බොහෝ දෙනාගේ අවධානය දිනා ගෙන තියෙනවා. සමස්තයක් වශයෙන් චිත්‍රපටය ඉතාම හොඳ තත්වයක තිබෙන අතර වැඩි සිද්ධිදාමයන් ඔබ්බවා සිවම් විස්තර කරන්නට යෑමෙන් කතාව දිග්ගැස්සී ඇති නමුත් එයින් වැඩි අවැඩක් චිත්‍රපටයට නොගෙනෙයි. Kamal Hassan අනෙක් තම චරිතවල මෙන් සිදුවීමෙන්, චරිත ස්වරූපය තුලින් සිනහව මතු කරලීම යොදා ගෙන ඇති අතර එය වෙන චිත්‍රපටවල මෙන් මෙහිද ඉතා සාර්ථක වී අත. චාලි චැප්ලින්ගේ ආභාෂය මෙහිදී ලබාගෙන ඇති බවද සමහරෙක් විචාරකයින් අදහස් දක්වා ඇත. Kamal ගේ බොහෝ චිත්‍රපට වල එය දක්නට හැකි කරුණකි (මට අනුව). ඒ ආභාෂය ඔහුට සාර්ථකත්වය ගෙන දී ඇත. ඒ වාගේම Planes, Trains and Automobiles (1987) හි කතාවට සමානකමක් දක්වන බවද විචාරකන් අදහස් දක්වා ඇත. නමුත් hollywood චිත්‍රපටය හා මෙහි කතා තේමාව එකිනෙකට බොහෝ වෙනස්ය. එය නිර්මාණ දෙකම නැරඹු විට මනාව වැටහේ. සමහරුන් රජිනීගේ බබා චිත්‍රපටයේ දක්වන ආගමික යටිපෙලට සමාන බවක් මෙහි තිබෙනවා යැයි කීවත් දෙකෙහිම කලින් ලෙස තේමා බොහෝ වෙනස්ය. නමුත් සටන් සම්බන්ධව ගෙන එන අදහස වන, Hollywood චිත්‍රපටයකින් සටන් හැසිරවීම උපුටාගෙන ඇති බව බැලු බැල්මට පෙනුනත් එය රසවිඳනයට කිසිඳු බාදාවක් නොකරන අතර එය චිත්‍රපටයේ සටන් දර්ශන වල සාර්ථකත්වයට බෙහෙවින් උපකාර වී ඇත.

 

කවුරුන්ද කවුරුන්ද දෙවියන්..

ඔබයි මමයි වේ දෙවියන්

ජීවිතයම එකම තපසකි

ආදරය දෙවියෙකි.....

හදවත නිකන්ම මස් වැදැල්ලක් වූවා නම්

එය දැවී හලුව යයි

නමුදු එය ආදරයේ අවියක් වූයේ නම්

එය මරණයත් ජයගනු ඇත

Read More

 ධනවතාගේ අත්සන

 

ඔන්ට ලංකාව වගේ එක රටක දුප්පත්ම පවුලකින් පැවත එන එක පනුස්පයෙක් හිටිය. නිසි වයස ආවම, ඉලෙක්ෂන් එකකදී මන්තිරි කෙනෙක්ට දාව වැඩ කටයුතු කරන්න එකතු උනා.. දින්නට පස්සෙ රස්සාවක් ලබා ගැනීමේ පොරොන්දු පිට. චන්දෙන් මන්තිරිය දින්න, එත් මෙයාව දාන්න එක තැනක්වත් නෑ.. සුදුසුකම් ගැටලුව. බැරිම තැන කුණු එකතු කරන ලොරියේ වැඩට දාන්න ට්‍රයි කරා. ඒත් බෑ මේ මෝලට මල පොතේ අකුරක් තියා පෑනක් අල්ලල අස්සනක්වත් ගහ ගන්න බෑ. කරන්න දෙයක් නැති තැන මෙයා ගියා එළවලු කඩයක වැඩට. අනාගතයේදී හම්බෙන පැන්සොන් එක අමතක කරලා දාල හිට.

දැන් වැඩ. එළවලු ගෝනි බානව- පටවනවා, තෝරනවා, සුද්ධ බුද්ද කරනවා.. හොඳට වැඩ කරන් හිටිය. මුදලාලිලගෙ වයිපර්ලට, දුවලට බැලුම් දාන එවුන් වගේ නොවී. අවංක කමත් හින්ද මුදලාලි මෙයාට ගොඩක් හොඳින් සැලකුව. ඔහොම කල් යද්දී වැඩ කරන වෙන අය වෙනස් උනා, මාරු උනා එත් මෙයා දිගටම වැඩ ටිකත් හොඳට අල්ලාගෙන කරන් හිටිය. ඒත් මුදලාලිට වැඩි කල් අල්ලලා හිටින්න පින නැතුව ගියා. තනිකඩ ජීවිතේ.. කාටත් කරදරයක් නැතුව මැරුණ. දැන් කඩේ මෙයා බලා ගන්නවා.. කවුද මේ ලියන්න බැරි තැන. ඔය විදිහට වැඩ කෙරෙන අතරේදි කඩ, දේපල සියල්ල මෙයාට නීතියානුකූලව අයිති උනා. දැන් බොහෝ කාලයක් ගෙවිල ගිහින්... දවසක් මෙයා කල්පනා කරා කඩේ දියුණු කරන්න. හොඳ ලොකු ෂොප් එකක් කරා මෙයා දැන් මේක. මෙහෙම ඉන්න අතරේ එක ලොකු සමාගමකින් මෙයාට ඉන්වයිට් කරා එන්ට කියල. මෙයාගේ දක්ෂතාවය අරව මේවා දැකල. මෙයත් ගියා.. ඔන්න දැන් ලොකු කට්ටිය කතා කරලා, කාළ බීල, පොටෝ අරං.. සමරු සටහනකට අත්සන් කරන්න මෙයාටත් කතා කරා.

මෙයා ගත්ත පෑන දකුණු අතේ මහපට ඇඟිල්ලේ උඩ පාට කරා... ගැහුවා පොතේ කණ අත්සන.

බලන් හිටපු පිටරටවලින් ඉගෙන ගත් ලොකු ලොකු කට්ටිය ඔක්කොම පුදුමයෙන්... එක්කෙනක් ඇහුව ඔයාට අස්සනවත් ගහගන්න බැරිද කියල.. බොහොම සහෘදව.

මෙයා කිව්ව “අස්සනක් ගහන්න පුළුවන් තරමට ඉගෙන ගෙන හිටිය නම්, තාමත් මං කුණු ලොරියක වැඩ” කියල.

පරණ කියමන - ගෑනු කවුරුද වරදෙ නොබැඳෙන

අලුත් කියමන - පිරිමි කවුරුද වැරදි නොකරන

මගදී තේරුම්ගත් ගැහැණිය/කාරණය -

මේ කතාව හිතන්නකො පිට දේශයක උනයි කියල.. හොදේ. ඔන්න දවසක් මහත්තය දත් මැද, සෑයවල් බ්‍රා ඇඳ පැළඳ, සපතු පොලිස් කර, රටක් රාජ්‍යයක් අල්ලන්න නෙවේ හිට වැඩට යන්න තනනවා. ඔන්න සමුදීමේ kiss එක බිරිදට පරිත්‍යාග කරලා වාහනයට නැග, නිදි පැදුරේ සිටි දරුවන් තිදෙනාටද kiss ලබා දී, දෑතින් සුක්කානම බදන් R ගියරයට දමන් ඉදිරියට ඇදුන ගමනාන්තය වන වැඩපොළ දක්වා. එදා උදේ ටිකක් වැඩ අධික උනා... කොහොමින් හරි වැඩ ටික වේලපහ කරලා ඉවර වෙලා හිට පොඩි සොට් එකක් ආමාංසගත කර ගන්න milk bar එක ළඟ ඇති බීම හලක් ළඟ නැවතුනා. ඇතුලේ තරුණ ලඳුන්, වැඩකරන කෙල්ලො, ගී කියන කිරිල්ලියෝ.. ඔන්න දැන් හීං හඬින් ඇහෙන අනුරාගී සංගීතයකින් කන් පිනවමින් වඩි දෙකක් පමණක් ලබා ගත්ත. වැඩිය කඩන නරක කෙනෙක් නොවී... පොඩි සන්දියේ පටන්ම එන කුල සිරිතට අනුව. එහෙම ලබා ගෙන කිසිම වැනීමක් නැති දේහය වත්තම් කරගෙන කාරයට ගොඩ උනා. ගොඩ වී හීං හීතලේ ගහන පොදයට වාහන කවුළුවත් වහං, දැන් ගෙදර බලා එනව. වෙලාව තියෙන නිසා හිමිහට අවට සිරියත් බලං එනව.

ඔහොම හිමීට අඩිය තියන් එන වාහනය ඇතුළේ ඉඳන් මේ මහත්තය දකිනවා දුකින් බිම බලාගෙන, පොඩි වෙච්ච, කොටට ඇඳගත් ඇඳුමින් යුතු ලස්සන කෙල්ලෙක්. මහත්තය වාහනය නතර කරා.. හොඳට බැලුව. අම්මට හුඩු පට්ට කෑල්ලක්නෙ. ඒත් මොකද මේ පාලු පාරේ තනියම. වාහනය ලඟට ලං කරා ඈ ගාවට. ඇහුව ඇගෙන් කාරණාව. ඈ කිව්වා “මං එක්කෙනෙක් එක්ක යාළු වෙලා හිටියෙ. සතිය විතර අපේ ආශ්‍රය. එයා මට අද කරදර කරලා පැනල ගියා”. මහත්තයට දුක හිතුන... ඒ කෙනා මං උනේ නෑනෙ කියල. ඔහොම දුක් වෙන අතරේ මහත්තයගෙන් අර ලස්සන කෙල්ල ඇහුව “මාව ලඟම තියෙන hospital එකට ඇරලවනවද කියල. කරුණාවන්ත මේ මහත්තය පරීස්සමට ගෙනත් ඇරලුව කිව්වා විදිහටම අදාළ තැනින්.

ආයේ කෙල්ල මහත්තයගෙන් ඇහුව හරි විනීතව “මාව එක්කගෙන යනවද ඇතුළට. මගේ කකුල ටිකක් රිදෙනවා වගේ. කියපු ගමන් මහත්තය කාර් එකෙන් බිමට බැහැල. ඇයව බොහොම ආදරයෙන් එක්ක ආව වාට්ටුවක් ලඟට යනකම්.. ඇයගෙ බෑග් එකත් අනික් අතින් ගනිමින්. මහත්තයට හිතුන එක්කගෙන ආපු එකේ වාට්ටුවට ඇතුල් කරලා බෙහෙතුත් අරං දීල ගෙනිහින් බස්සලම යනවා කියල.. මනුස්සකමට. අනික ගෙදර ගෑණි වගේද පාරේ තනියෙම ඉන්න කෙල්ලෙක්.. අනික ලස්සන. වාට්ටුවට එක්ක ඇවිත් දැන් දොස්තර ගොයියා අහනව විස්තර. නම ....., වයස ...... ඔයාද ලෙඩාගෙ භාරකාරයා දොස්තර අර මහත්තයගෙන් ඇහුව, මහත්තය දෙන්න දිහාම බැලුව. කෙල්ල මහත්තය දිහා බලල බිම බලා ගත්ත.

“ඔව් doctor. මහත්තය බොහොම නිර්භීතව ප්‍රකාශ කළා. දොස්තර මහත්තය විස්තරත් සටහන් කරගෙන ඇඟේ තුවාල වැඩි දුර පරික්ෂා කරන්න රෙද්දකින් වහල තියෙන එහා කාමරේට කෙල්ලව එක්ක ගියා. ඔන්න ටිකකින් ආයේ ආව. දෙන්න කාර් එකට ගොඩ වුනා. කිව්ව තැනින් කෙල්ලව හරි පරිස්සමට බස්සල යන හැටිත් ටිකක් වෙලා බලං ඉඳල මහත්තය සතුටින් ගෙදර ගියා. බොහොම හිතේ සතුටින්.. කාට හෝ උදව් කරානෙ කියල.

දවස් දෙකකින් අර hospital එකෙන් මහත්තයට call එකක් එනව.

මහත්තය - මොනව.. පිස්සු කතා කරනවද. මම ඒ කෙල්ලව දන්නෙවත් නෑ. පාරේ ඉඳල එක්කගෙන ආවේ. මොකා... ළමය.. ළමය මගෙ නෙමේ.

රෝහලෙන් - ඒ ගෑණු ළමය මහත්තයගෙ නම තමයි දීල තියෙන්නෙ. ඔව්.. අනික ඔයාමනෙ එයාව ඇතුළත් කරල තියෙන්නෙත්. ඔව්.. එයාට ළමයෙක් හම්බවෙන්න..

මහත්තයට යකා නැග්ග. උදව් කරන්න ගිහින් වැටුන වලේ තරම දැනිල. ටග්ගාල ගත්ත පෞද්ගලික නීතීඥතුමාට කෝල් එකක්. කිව්වා විස්තරේ මුල සිට සරලව. Lawyer කිව්වා don’t warry, be happy. දාමු නඩුවක්, එතකොට වෛද්‍යවාර්තා වලින් දැන ගන්න පුළුවන් ඔයා නෙමේ ඒ ළමයාගේ පියා කියල. මහත්තය දැම්ම නඩුවක්. කිව්වා වගේම ආව වෛද්‍ය වාර්තාවක් උසාවියට ඉදිරිපත් කරන්න කියල. උසාවියෙ දි කෙල්ල එක බැල්මක් මහත්තය වෙත එල්ල කලේ නෑ. මහත්තයට පොඩි දුකකුයි, කෙන්තියකුයි ඇති උනා තමුන් ගැනම.

ඔන්ට දැන් වාර්තාව ඇවිත්... මහත්තය නිදහස්. එදත් කෙල්ල බැලුවෙ නෑ මහත්තය දිහා. මහත්තයට අද නම් පොඩි සතුටක් තියෙනවා. උසාවියෙ එනකොට වෛද්‍ය වාර්තාව lab එකෙන් ආපහු මහත්තය අතටම දුන්න. ගෙවලනෙ තියෙන්නෙ. දැන් දවස් දෙකක් වැඩට නොගිහින් උසාවි ආව. කමක් නෑ කරදරය ඉවර උනානේ කියල හිත හිත මහත්තය දැන් ගෙදර යනවා. අදත් වෙලා වැඩි. ඒත් කමක් නෑ ගෙදර ගිහින් හැම දෙයක්ම කියනවා නෝනට. නෝනටත් පුදුම හිතෙයි... කෝල් එකක් දීලත් කිව්වා දැන් එන බව. එහෙම එන අතරේ මහත්තය lab report එක දිග ඇරල බලමින් ගෙවල් පාරේ එනව.. Report එකේ සඳහන්ව තියෙනවා ‘....... වඳ පුද්ගලයෙකු බවත්, දරුවන් බිහි කිරීමට කිසිඳු හැකියාවක් නොමැති බවත්...’ ඒ ටික කියවගෙන මිදුලට කාර් එක ඇතුල් කරන කොට දරුවෝ තුන්දෙනාත් එක්ක තමුන්ගෙ ප්‍රිය බිරිය මග බලන් ඉන්නව... මහත්තය එනකං.

 

ලමයින්ම් කාගේ උනාම මොකද ? නේ...

සත 5හේ වෙනස

ඈත අතීතයෙ එක ගොවිපළක සත්තු සෙට් එක බොහොම සතුටෙන්, සාමයෙන් වාසය කරා. ඔන්න එක නිවාඩු පාඩුවක කිකිළියො දෙන්නෙක් කතා උනා තම තමුන්ගෙ ආදායම්, වත්කම් ගැන.

එක කිකිළියක් කිව්වා “දන්නවද මම දැන් බිත්තර දෙන්නෙ සත 75කට කියල” අනෙත් කිකිළියට කිව්වා.

අනෙක් කිකිළි පුදුමයෙන් ඇහුව “ඒ කොහොමද?. අපි දෙන්නම ලඟක් වෙනකං දුන්නෙ සත 70 කටනෙ කියල.”

ආයේ අනික් කිකිළිය ටිකක් උජාරුවෙන් කිව්වා “ටිකක් මහන්සි වෙලා ලොකු බිත්තර ටිකක් දැම්ම නම් සත 75කට අත උඩින් දෙන්න පුළුවන්” කියල. එතකොට අඩුවෙන් දෙන කිකිළිය ටිකක් වෙලා බැරෑරුම් කල්පනාවක් දාල මේන් මෙහෙම කිව්වා.

“එක්කො ඕන නෑ. පුරුදු විදිහටම වෙළඳම් කරනවා. මොකටද නිකන් සත 5කට තටමල පුම්ක ඉරා ගන්නෙ කියල”

Read More