ධනවතාගේ අත්සන

 

ඔන්ට ලංකාව වගේ එක රටක දුප්පත්ම පවුලකින් පැවත එන එක පනුස්පයෙක් හිටිය. නිසි වයස ආවම, ඉලෙක්ෂන් එකකදී මන්තිරි කෙනෙක්ට දාව වැඩ කටයුතු කරන්න එකතු උනා.. දින්නට පස්සෙ රස්සාවක් ලබා ගැනීමේ පොරොන්දු පිට. චන්දෙන් මන්තිරිය දින්න, එත් මෙයාව දාන්න එක තැනක්වත් නෑ.. සුදුසුකම් ගැටලුව. බැරිම තැන කුණු එකතු කරන ලොරියේ වැඩට දාන්න ට්‍රයි කරා. ඒත් බෑ මේ මෝලට මල පොතේ අකුරක් තියා පෑනක් අල්ලල අස්සනක්වත් ගහ ගන්න බෑ. කරන්න දෙයක් නැති තැන මෙයා ගියා එළවලු කඩයක වැඩට. අනාගතයේදී හම්බෙන පැන්සොන් එක අමතක කරලා දාල හිට.

දැන් වැඩ. එළවලු ගෝනි බානව- පටවනවා, තෝරනවා, සුද්ධ බුද්ද කරනවා.. හොඳට වැඩ කරන් හිටිය. මුදලාලිලගෙ වයිපර්ලට, දුවලට බැලුම් දාන එවුන් වගේ නොවී. අවංක කමත් හින්ද මුදලාලි මෙයාට ගොඩක් හොඳින් සැලකුව. ඔහොම කල් යද්දී වැඩ කරන වෙන අය වෙනස් උනා, මාරු උනා එත් මෙයා දිගටම වැඩ ටිකත් හොඳට අල්ලාගෙන කරන් හිටිය. ඒත් මුදලාලිට වැඩි කල් අල්ලලා හිටින්න පින නැතුව ගියා. තනිකඩ ජීවිතේ.. කාටත් කරදරයක් නැතුව මැරුණ. දැන් කඩේ මෙයා බලා ගන්නවා.. කවුද මේ ලියන්න බැරි තැන. ඔය විදිහට වැඩ කෙරෙන අතරේදි කඩ, දේපල සියල්ල මෙයාට නීතියානුකූලව අයිති උනා. දැන් බොහෝ කාලයක් ගෙවිල ගිහින්... දවසක් මෙයා කල්පනා කරා කඩේ දියුණු කරන්න. හොඳ ලොකු ෂොප් එකක් කරා මෙයා දැන් මේක. මෙහෙම ඉන්න අතරේ එක ලොකු සමාගමකින් මෙයාට ඉන්වයිට් කරා එන්ට කියල. මෙයාගේ දක්ෂතාවය අරව මේවා දැකල. මෙයත් ගියා.. ඔන්න දැන් ලොකු කට්ටිය කතා කරලා, කාළ බීල, පොටෝ අරං.. සමරු සටහනකට අත්සන් කරන්න මෙයාටත් කතා කරා.

මෙයා ගත්ත පෑන දකුණු අතේ මහපට ඇඟිල්ලේ උඩ පාට කරා... ගැහුවා පොතේ කණ අත්සන.

බලන් හිටපු පිටරටවලින් ඉගෙන ගත් ලොකු ලොකු කට්ටිය ඔක්කොම පුදුමයෙන්... එක්කෙනක් ඇහුව ඔයාට අස්සනවත් ගහගන්න බැරිද කියල.. බොහොම සහෘදව.

මෙයා කිව්ව “අස්සනක් ගහන්න පුළුවන් තරමට ඉගෙන ගෙන හිටිය නම්, තාමත් මං කුණු ලොරියක වැඩ” කියල.

පරණ කියමන - ගෑනු කවුරුද වරදෙ නොබැඳෙන

අලුත් කියමන - පිරිමි කවුරුද වැරදි නොකරන

මගදී තේරුම්ගත් ගැහැණිය/කාරණය -

මේ කතාව හිතන්නකො පිට දේශයක උනයි කියල.. හොදේ. ඔන්න දවසක් මහත්තය දත් මැද, සෑයවල් බ්‍රා ඇඳ පැළඳ, සපතු පොලිස් කර, රටක් රාජ්‍යයක් අල්ලන්න නෙවේ හිට වැඩට යන්න තනනවා. ඔන්න සමුදීමේ kiss එක බිරිදට පරිත්‍යාග කරලා වාහනයට නැග, නිදි පැදුරේ සිටි දරුවන් තිදෙනාටද kiss ලබා දී, දෑතින් සුක්කානම බදන් R ගියරයට දමන් ඉදිරියට ඇදුන ගමනාන්තය වන වැඩපොළ දක්වා. එදා උදේ ටිකක් වැඩ අධික උනා... කොහොමින් හරි වැඩ ටික වේලපහ කරලා ඉවර වෙලා හිට පොඩි සොට් එකක් ආමාංසගත කර ගන්න milk bar එක ළඟ ඇති බීම හලක් ළඟ නැවතුනා. ඇතුලේ තරුණ ලඳුන්, වැඩකරන කෙල්ලො, ගී කියන කිරිල්ලියෝ.. ඔන්න දැන් හීං හඬින් ඇහෙන අනුරාගී සංගීතයකින් කන් පිනවමින් වඩි දෙකක් පමණක් ලබා ගත්ත. වැඩිය කඩන නරක කෙනෙක් නොවී... පොඩි සන්දියේ පටන්ම එන කුල සිරිතට අනුව. එහෙම ලබා ගෙන කිසිම වැනීමක් නැති දේහය වත්තම් කරගෙන කාරයට ගොඩ උනා. ගොඩ වී හීං හීතලේ ගහන පොදයට වාහන කවුළුවත් වහං, දැන් ගෙදර බලා එනව. වෙලාව තියෙන නිසා හිමිහට අවට සිරියත් බලං එනව.

ඔහොම හිමීට අඩිය තියන් එන වාහනය ඇතුළේ ඉඳන් මේ මහත්තය දකිනවා දුකින් බිම බලාගෙන, පොඩි වෙච්ච, කොටට ඇඳගත් ඇඳුමින් යුතු ලස්සන කෙල්ලෙක්. මහත්තය වාහනය නතර කරා.. හොඳට බැලුව. අම්මට හුඩු පට්ට කෑල්ලක්නෙ. ඒත් මොකද මේ පාලු පාරේ තනියම. වාහනය ලඟට ලං කරා ඈ ගාවට. ඇහුව ඇගෙන් කාරණාව. ඈ කිව්වා “මං එක්කෙනෙක් එක්ක යාළු වෙලා හිටියෙ. සතිය විතර අපේ ආශ්‍රය. එයා මට අද කරදර කරලා පැනල ගියා”. මහත්තයට දුක හිතුන... ඒ කෙනා මං උනේ නෑනෙ කියල. ඔහොම දුක් වෙන අතරේ මහත්තයගෙන් අර ලස්සන කෙල්ල ඇහුව “මාව ලඟම තියෙන hospital එකට ඇරලවනවද කියල. කරුණාවන්ත මේ මහත්තය පරීස්සමට ගෙනත් ඇරලුව කිව්වා විදිහටම අදාළ තැනින්.

ආයේ කෙල්ල මහත්තයගෙන් ඇහුව හරි විනීතව “මාව එක්කගෙන යනවද ඇතුළට. මගේ කකුල ටිකක් රිදෙනවා වගේ. කියපු ගමන් මහත්තය කාර් එකෙන් බිමට බැහැල. ඇයව බොහොම ආදරයෙන් එක්ක ආව වාට්ටුවක් ලඟට යනකම්.. ඇයගෙ බෑග් එකත් අනික් අතින් ගනිමින්. මහත්තයට හිතුන එක්කගෙන ආපු එකේ වාට්ටුවට ඇතුල් කරලා බෙහෙතුත් අරං දීල ගෙනිහින් බස්සලම යනවා කියල.. මනුස්සකමට. අනික ගෙදර ගෑණි වගේද පාරේ තනියෙම ඉන්න කෙල්ලෙක්.. අනික ලස්සන. වාට්ටුවට එක්ක ඇවිත් දැන් දොස්තර ගොයියා අහනව විස්තර. නම ....., වයස ...... ඔයාද ලෙඩාගෙ භාරකාරයා දොස්තර අර මහත්තයගෙන් ඇහුව, මහත්තය දෙන්න දිහාම බැලුව. කෙල්ල මහත්තය දිහා බලල බිම බලා ගත්ත.

“ඔව් doctor. මහත්තය බොහොම නිර්භීතව ප්‍රකාශ කළා. දොස්තර මහත්තය විස්තරත් සටහන් කරගෙන ඇඟේ තුවාල වැඩි දුර පරික්ෂා කරන්න රෙද්දකින් වහල තියෙන එහා කාමරේට කෙල්ලව එක්ක ගියා. ඔන්න ටිකකින් ආයේ ආව. දෙන්න කාර් එකට ගොඩ වුනා. කිව්ව තැනින් කෙල්ලව හරි පරිස්සමට බස්සල යන හැටිත් ටිකක් වෙලා බලං ඉඳල මහත්තය සතුටින් ගෙදර ගියා. බොහොම හිතේ සතුටින්.. කාට හෝ උදව් කරානෙ කියල.

දවස් දෙකකින් අර hospital එකෙන් මහත්තයට call එකක් එනව.

මහත්තය - මොනව.. පිස්සු කතා කරනවද. මම ඒ කෙල්ලව දන්නෙවත් නෑ. පාරේ ඉඳල එක්කගෙන ආවේ. මොකා... ළමය.. ළමය මගෙ නෙමේ.

රෝහලෙන් - ඒ ගෑණු ළමය මහත්තයගෙ නම තමයි දීල තියෙන්නෙ. ඔව්.. අනික ඔයාමනෙ එයාව ඇතුළත් කරල තියෙන්නෙත්. ඔව්.. එයාට ළමයෙක් හම්බවෙන්න..

මහත්තයට යකා නැග්ග. උදව් කරන්න ගිහින් වැටුන වලේ තරම දැනිල. ටග්ගාල ගත්ත පෞද්ගලික නීතීඥතුමාට කෝල් එකක්. කිව්වා විස්තරේ මුල සිට සරලව. Lawyer කිව්වා don’t warry, be happy. දාමු නඩුවක්, එතකොට වෛද්‍යවාර්තා වලින් දැන ගන්න පුළුවන් ඔයා නෙමේ ඒ ළමයාගේ පියා කියල. මහත්තය දැම්ම නඩුවක්. කිව්වා වගේම ආව වෛද්‍ය වාර්තාවක් උසාවියට ඉදිරිපත් කරන්න කියල. උසාවියෙ දි කෙල්ල එක බැල්මක් මහත්තය වෙත එල්ල කලේ නෑ. මහත්තයට පොඩි දුකකුයි, කෙන්තියකුයි ඇති උනා තමුන් ගැනම.

ඔන්ට දැන් වාර්තාව ඇවිත්... මහත්තය නිදහස්. එදත් කෙල්ල බැලුවෙ නෑ මහත්තය දිහා. මහත්තයට අද නම් පොඩි සතුටක් තියෙනවා. උසාවියෙ එනකොට වෛද්‍ය වාර්තාව lab එකෙන් ආපහු මහත්තය අතටම දුන්න. ගෙවලනෙ තියෙන්නෙ. දැන් දවස් දෙකක් වැඩට නොගිහින් උසාවි ආව. කමක් නෑ කරදරය ඉවර උනානේ කියල හිත හිත මහත්තය දැන් ගෙදර යනවා. අදත් වෙලා වැඩි. ඒත් කමක් නෑ ගෙදර ගිහින් හැම දෙයක්ම කියනවා නෝනට. නෝනටත් පුදුම හිතෙයි... කෝල් එකක් දීලත් කිව්වා දැන් එන බව. එහෙම එන අතරේ මහත්තය lab report එක දිග ඇරල බලමින් ගෙවල් පාරේ එනව.. Report එකේ සඳහන්ව තියෙනවා ‘....... වඳ පුද්ගලයෙකු බවත්, දරුවන් බිහි කිරීමට කිසිඳු හැකියාවක් නොමැති බවත්...’ ඒ ටික කියවගෙන මිදුලට කාර් එක ඇතුල් කරන කොට දරුවෝ තුන්දෙනාත් එක්ක තමුන්ගෙ ප්‍රිය බිරිය මග බලන් ඉන්නව... මහත්තය එනකං.

 

ලමයින්ම් කාගේ උනාම මොකද ? නේ...

සත 5හේ වෙනස

ඈත අතීතයෙ එක ගොවිපළක සත්තු සෙට් එක බොහොම සතුටෙන්, සාමයෙන් වාසය කරා. ඔන්න එක නිවාඩු පාඩුවක කිකිළියො දෙන්නෙක් කතා උනා තම තමුන්ගෙ ආදායම්, වත්කම් ගැන.

එක කිකිළියක් කිව්වා “දන්නවද මම දැන් බිත්තර දෙන්නෙ සත 75කට කියල” අනෙත් කිකිළියට කිව්වා.

අනෙක් කිකිළි පුදුමයෙන් ඇහුව “ඒ කොහොමද?. අපි දෙන්නම ලඟක් වෙනකං දුන්නෙ සත 70 කටනෙ කියල.”

ආයේ අනික් කිකිළිය ටිකක් උජාරුවෙන් කිව්වා “ටිකක් මහන්සි වෙලා ලොකු බිත්තර ටිකක් දැම්ම නම් සත 75කට අත උඩින් දෙන්න පුළුවන්” කියල. එතකොට අඩුවෙන් දෙන කිකිළිය ටිකක් වෙලා බැරෑරුම් කල්පනාවක් දාල මේන් මෙහෙම කිව්වා.

“එක්කො ඕන නෑ. පුරුදු විදිහටම වෙළඳම් කරනවා. මොකටද නිකන් සත 5කට තටමල පුම්ක ඉරා ගන්නෙ කියල”

Read More

Talaash (2012) නිකුත් උන crime, thriller යටතෙ categorize උන ෆිල්ම් එකක්. හොරුන්ට, වරදිකාරයන්ට තනියෙන් ගුටි දීල වැඩ පෙන්නන බොලිවුඩ්, කොලිවුඩ් super hero පොලිස්කාරය වෙනුවට ජීවිතයේ ප්‍රශ්නත් එක්ක රාජකාරිය කරගෙන යන සාමාන්‍යය පොලිස්පතිවරයෙක්. ඔහුගෙ බිරිඳත්.. වීදි සරණ ලඳුනුත්... ඒ වීදියක වුනු හදිසි අනතුරකුත් ඇසුරෙන් තමයි Talaash චිත්‍රපටයෙ plot එක නිමවෙන්නෙ.

මුහුදු මාර්ගයේ ධාවනය වන කාර් එක පාලනයකින් තොරව ඇවිත් උඩින් ගිහින් මුහුදට වැටෙනවා. මත්ද්‍රව්‍ය අරගත් දෙදෙනෙකුත්, කාරයට ඉදිරියෙන් බයිසිකලයක එන පුද්ගලයෙකුත්, පිනකි කියන බැලලියත් විතරයි මේ මැදියම් රෑ සිද්ධිය දකින්නෙ. අනතුරින් රථයේ හිටපු එකම පුද්ගලයා වන රියදුරු අසුනේ හිටපු ජනප්‍රිය නළුවා ඒ මොහොතේම මිය යනවා. මේ සිද්ධිය පරීක්ෂණය කරන්න වෙන්නෙ පළාතේ පොලිස් ඉන්ස්පෙක්ටර් වන සූරී හට. කලකට ඉහත තම දරුවා නැති වීමෙන් ඔහු, බිරිය (රෝෂිනි) හා තනි වුන කෙනෙක්. සූරී හා රෝෂිනි, ළමයෙක් අහිමි වුනු දෙමාපියන් දෙදෙනෙක්...

තත්වය තවත් නරක අතට හැරෙන්න පුළුවන් මාධ්‍ය මේ සිද්ධියත් එක්ක ගනුදෙනු කරන ආකාරයත් එක්ක. ඉතින් සූරී කල්පනාකාරීව පරීක්ෂණය පටන් ගන්නව සුපුරුදු විදිහට සිද්ධිය ඇසින් දුටු අයගෙන්, ගෙදර හා සේවකයන්ගෙන් ප්‍රශ්න කිරීම කරමින්. කටඋත්තර හා සොයාගත් සාක්ෂිත් එක්ක නිරීක්ෂණය වෙනවා කිසිවකු විසින් කරපු අපරාධයක් හෝ බීමත්ව රියපැදවීමක් නිසා සිදුවුනු අනතුරක් නෙවෙයි කියල.

ගෙදරින් දැන ගන්න ලැබෙනවා ඔහු රියදුරා හැර තනියෙන් ගමන් නොයන බවත් බැංකු ගිණුමෙන් මිලියන දෙකක මුදලක් එදා උදෑසන ඔහු අරගෙන තිබණ බවත්. ඒ වගේම සූරී දැන ගන්නවා ෂූටින් ඉවර වෙච්ච වෙලාවත් ඔහු මේ වීදියට පැමිණි වෙලාවත් අතරතුර බොහෝ කාලයක් තියෙන බව. ඒ කාලය තුළ ඔහු කොහෙද ගත කලේ... සල්ලිත් එක්ක තනියම. මේ ගැටලු සියල්ලත් එක්ක සිද්ධිය තවතවත් සංකීර්ණ වෙනවා. කෙරෙන විමර්ශන වලින් ශෂී, තේමූර්, මුරුගන් සැකකරුවන් වෙනවා. ඔවුන් මේ අනතුරත් එක්ක කොහොමින් හෝ සම්බන්ධයි... ඔය අතරේ සූරිට ඒ ප්‍රදේශයේ සිටින වීදි සරන්නියක් වන රෝසි අහම්බයකින් වගේ මුණ ගැහෙනවා. රෝසි කාන්සියෙන් පිරි ඔහුගෙ අවධානය දිනා ගන්නවා.

Talaash: The Answer Lies Within අධ්‍යක්ෂණය Reema Kagtiගෙන්. ලියල තියෙන්නෙ Reema Kagti, Zoya Akhtar. නිෂ්පාදනය Ritesh Sidhwani සහ Farhan Akhtarගෙන්. IMDb හි 7.2 අගයකුත්, Rotten Tomatoes හි 81% අගයකුත් හා google මත විමසුමෙන් 86% ලබා ගෙන තියෙන Talaash (2012) සඳහා මුලින්ම ප්‍රධාන චරිතයට ගන්න ඉඳල තියෙන්නෙ SRK, Salman, Saif තුන් දෙනාගෙන් කෙනෙක්. එත් අන්තිමට Aamir ව තමයි ප්‍රධාන චරිතයට තෝරාගෙන තියෙන්නෙ. රෝසි/ සිම්රන් විදිහට Kareena Kapoor හා රෝෂිනී විදහට Rani Mukerji අනෙක් ප්‍රධාන චරිත දෙක රඟපානවා. සමස්තයක් විදිහට චරිතවලට නළුනිළියන් තොර ගැනීම හා ඔවුන්ගේ නිරූපණයන්, වේශ නිරූපණය ඉහල තලයක තියෙනව. මේ චිත්‍රපටය බලද්දී මට Nawazuddin Siddiqui නිරූපණය කර තේමූර් චරිතය, Midnight Cowboy (1969) වල Dustin Hoffman කර චරිතය මතක් කර දුන්න. සමහර විට එයින් ලද ආභාෂයක් වෙන්නත්/නොවෙන්නත් පුළුවන්... කොහොමින් නමුත් Nawazuddin බොහොම දක්ෂව ඒ නිරූපණය කරලා තිබුණ. Talaash, 2012 hit උන list එක තුළ මුල් පෙලේ රැඳුනු අතර වැඩිම ආදායමක් ඉපැයූ චිත්‍රපටවලින් එකක් ද උනා.

 

රෝෂිනීට දරුවා නැති වීමේ කම්පනයෙන් මිදෙන්න මනෝවෛද්‍ය ප්‍රතිකාර, උපදෙස් ලැබෙනවා... ඒත් දුක තුනී කරගන්න සූරිට, දෙදෙනාගේ දුරස්බව නැති කරගන්නට......

 

හද පාරගෙන යන හඬකින් ගීතයක් ගැයෙනවා... ඔහොම දුක නිහඬතා සමග ගෙවී යන ජීවිත මධ්‍යයේ..

 

ඇයි හද මේ අයුරින්

කියනා බවක් පෙනෙන්නේ

ජීවත් වන්න මොහොතක්...

 

ඔය අතරේ time line එක පුරවන්න එලොව ලෝකය සමග කතා කරන්න හැකියාවැති කාන්තාවක්, අලුත ගොඩවැදුණු apartment එකෙන් සූරී-රෝශීනි ඉදිරියට පැමිණෙනවා. crime, thriller එක්ක රැඳුනු චිත්‍රපටය ටික ටික mystery පැත්තට ඇදෙමින් ඇදී යනවා. කලකට පෙර දරුවා වතුරට ගිලී මියයන්නෙ තමන් එය කරන්න එපා යැයි නොකී නිසා බව සිතමින් සූරී හිතින් කනගාටු වෙනවා. දරුවා වතුරට සැඟව හිස්වුන ඒ ඉඩත්, ඒ හරහා බිරිඳ රෝශීනි සමග ඇතිවුන දුරස්වීමත් නිසා.. රෝසිගෙ හමුව සූරීට යම් සැනසීමක් ගෙන දෙනවා.

 

ඔබ ඇමතු බවක් පෙනේ

මගේ හදවත උදාසීනයි

ඔබ නැතිව...

මම නොදනී ඇයි කියා

සහ නොදනී කොහොමදැයි කියා

නොපෙනෙන බලවේගයක් පවතී

ඇදගන්නා යමක්, නායකත්වය දෙන දෙයක්

මා ඔබේ දිශාවට.......

 

මේ සංකීර්ණ ප්‍රහේලිකාවට උත්තර හොයන යන අතරෙ සූරී හට රෝසි එක එක තුරුම්ම්පු ලබා දෙනව. ඒ හරහා මේ ගැටලුව විසඳගෙන යන සූරී හට අවසන් හරියෙදි තේරුම් යනවා උදව් කළ රෝසිම තමයි මේ ප්‍රහේලිකාව නිර්මාණය කිරීමටත් දායක වී තියෙන්න කියල.

 

Hate Story වගේ පලිගන්නා කාන්තාව නිරුවත් නොකොට, සමාජ නිරුවත යතාර්ථවාදී දෘෂ්ඨියකින් පෙන්වීමට Talaash සමත්ව තිබෙනවා, එහි භෞතිකයෙන් තොර ඉන්ද්‍රජාලික ස්වරූපයක් ගෙනහැර දැක්වූවත්. (මම නම් ඒ සංකල්පය පිළිගනිමි). එය ඉතා අගය කළ යුතු කාරණාවක්. අධ්‍යක්ෂණය කාන්තාවකගේ නිසා යම් කාන්තා දෘෂ්ඨියක් මතුව ආවත්.. මටනම් එය කමක් නෑ කියලයි හිතෙන්නෙ. (පිරිමි ප්‍රතිරූපය බිඳවන ආකාරයක් නිරූපිත බවට යම් පිරිසකගෙ දෝෂදර්ශනයටද ලක් වුනා අමීර්ව).  විශේෂයෙන්ම අධ්‍යක්ෂිකාව පෙන්වා ලීමට තැත් කළ සමාජය ස්තරය ගැන මෙහෙහි කිරීමෙන්. කාසිවලට ඇඟ වෙළඳාම් කරන ඔවුන්ට සමාජයේ විපතකදී අත්වන ඉරණම.. ඒ ඇරත් ඔවුන්ගේ ජීවිතයම විපතක් බඳුයි.

කොහොමින් හරි... වතුරට ගහගෙන ගිය ජීවිතය ඔහු වතුරෙන්ම සොයා ගන්නවා. තමුන් කරගෙන ගිය පරීක්ෂණට පිළිතුරුත් සමගින්.... ඒ රෝසිගෙ උදවුත් ඇතිව.

 

අවසන් රූපරාමු තුළ මේ පසුබිම් ගීතයක් සමගින් සූරී හා රෝෂිනී හඬමින් වැළඳගන්නව.. ගඟක් අසල රැඳෙමින්.

 

ලෝකයට කියන්න පුළුවනි

ඔබ ගියා...

නමුත් ඔබ මෙහි සිටී

ඔබ මෙතනමයි

මගේ සෑම සිතුවිල්ලකම

කතා කරන සෑම වචනයක්ම

මේ film එක ගැන review එකක් කරන්න හිතුනෙ ඇත්තටම.. මේ කතාව පාදක කරගෙන, ලංකාවේ එක ස්තරයක් නියෝජනය කරන උන්දල ටික මේ චිත්‍රපටය කරා නම් කොහොම වෙයිද කියලා හිතිල. එහෙනම් අනිවාර්යයෙන් ස්ත්‍රී හිංසනය, පුරුෂ මූලික සමාජය, කාන්තා හිංසනය, වාර්ගික ගැටලුව.... ආදී සංකල්ප යොදා ගෙන කාන්තා නිරුවතත් පෙන්වමින් කරයි අපබ්‍රංසයක්..

වීදි ගණිකාවන් ගැන කියවෙන/ ප්‍රධාන වශයෙන්.. සිනමා සිතුවමක එක කාන්තා නිරුවත් සිරුරක් දකින්නට නෑ. ආලිංගනයෙ යෙදෙන දසුන් නැ. 30%කට වැඩි ඒ පරිසරය ඇතුළත් වන රූප රාමු වල ඒ වැඩිහිටි කොටස් නැහැ. සාමාන්‍යයෙන් lip kiss පවා එතරම් නොඅඩු බොලිවුඩයේ, මෑත කාලයේ ආ මේ චිත්‍රපටයට නිෂ්පාදිකාව, අධ්‍යක්ෂණය, පිටපත් රචකයන්... ඒ දර්ශන එකතු කර නෑ. මං කියන්නෙ ඒ දර්ශන නොතිබිය යුතුයි කියා නෙමේ. පිටපතක් අනුසාරයෙන් කොහොමද චිත්‍රපටයක් නිර්මාණය කරන්නෙ, plot එකේ අවශ්‍යතාවය මත මොන මොන රූප රාමු ද එයට ඇතුළත් කරන්නෙ කියන එක ගැන Reema Kagti ගෙන් අපට ඉගෙන ගන්න බොහෝ දේ ඈ මේ චිත්‍රපටය තුලින් අපට පෙන්වල දෙනවා.

Read More

 

ඔන්ට අවුරුද්දෙ මුල් හරියේ දිග අරින්ට හිතුව ගජබින්නාලංකාරයක්.. හැබැයි බින්නයක් නෙමෙයි. හැබෑමයි.

ඩ්‍රැකියාට නොකිය මේ වචනෙ ගත්ත එකට උන්ද පරල වෙයිද මන්ද... කොහොමින් උනත් ගජබින්නාලංකාරය කියන වචනය අපට මුලින්ම දැක ගන්ට හම්බු වෙන්නෙ ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවේ හරි, මැතිවරණ ප්‍රතිපත්ති ප්‍රකාශන වල හරි බවයි මගේ මතකය.

දෙවියන් ත්‍රිත්වයක් පාරට ආ මොහොතක්

තමුන්ගෙ අන්තිමට ඉපදුණ එකම ගෑනු දැරිවිගෙ කොටහළු උත්සවේ ජයට නිමා කරපු ජෝඩුව.. නිවී හැනහිල්ලෙ විවේකයක් ගන්න හැදුවා විතරයි. ඒ දැරිවිට එදා දැම්ම රත්තරං චේන් පොට මිසින් වෙලා. ලස්ස ගානක් වටින මාලේ... දැන් ගෙදර මහ දෙන්න දෙලව රත්වෙලා ආවේ කවුද, ගත්තෙ කවුද කියල හිතනවා. පොඩි කෙලීට බනිනවා. හෙන ඉල්ලනවා.. ලොකු කෙලීටත්, කොල්ලටත් බනිනවා. දෙන්න තමතමන්ටත් දෙස් දෙවොල් තියා ගන්නවා.

හොයන එක කෙසේ වෙතත් වෙන්නෙ ඕකනෙ ගෙවල් වල. දැන් එක යුද්ධයයි.

ඔය අතරේ ගෑණු උන්දැට දිවයඤාණය  පහල වෙලා වගේ හිතුන.. අංජනමක් බලන්න. ගුරුන්නාන්සේ බොහොම බලගතු කෙනෙක්... පත්තරේ දාල තියෙන හැටියට. වෙන කරන්ට දෙයක් නැති තැන මහ ජෝඩුව ළමයි තුන්කට්ටුවත් කුදලං ගියා ගුරා හදි ගැහෙන්න. වන්නි වනපෙතේ වගේ දුර පැත්තක මේ අංජනම් අරින තැන බලන තැන තියෙන්නෙ.

මෙදා ඉරිද දවසක්. ගුරා හාෆ් ඩේ විතරලු වැඩ කොරන්නෙ. ඒත් දුර ඉඳල ආපු නිසා වැඩේ කොරමු කියල ගුරාගේ ගෝලයා අංජනම් දේවි හා හනුමා සම සේ වැඩම කරන දේවාල භූමියට එකක් ගියා කස්ටියව.

ඇයි යකෝ දැන් මිනිස්සු එක්ක ආවේ. තොට සිහිය නැද්ද අපි මහතුවගෙ ගෙදර ගිහින් එහෙ සෙට් වෙලා කරල ඉන්ට නෙව හැදුවෙ.

හරි හරි ගුරු.. දැන් මග වියදමට තඹ දොහිතුවක් තියෙනවද. ගිය පාර මතකනෙ දෙවෙනි වටේට සල්ලි මදිවෙලා ගෙනාපු දෙහි ගෝනිය කඩේට දීල සල්ලි කරේ.. අද බෝතලේට සල්ලි හොයා ගත්තෙත් පෙරේදා කපපු කොඩි විනෙන්. මේක ඉක්මනට කරල දාල ගන්න ගානත් අරං යං..

හරි එහෙනම්... එන්න කියාපංකො ඔය නර පණුවන්ට.... මේ.. මේ මොකටද ආවේ කියල අහගත්තද?.. ?

හදිස්සියට අමතක උනා.. ගේමක් ගහල ජාමේ බේර ගන්න ඈ.. එහෙම කියාගෙන ගිය ගෝලයා දේවාලේ ළඟ හිටන් උන්නු නරයින්ට කතා කරා.

ලොකු උන්ද වටේ තියෙන ගස්, ගෙවල් දිහා ඇහැ දානව. මේ පාරේ දිගටම ගියොත් කොහිට යන්න පුළුවන්ද කියල හිතනවා.  ගෑණු උන්ද දේවාලෙට වැඳ ගෙන සියලු දේව මණ්ඩලයම සිහි කර කර ඉන්නවා. ලොකු කෙලී අයි ෆොන් එක කනේ ගහන් බටහිර බෙරිහන් දෙන හඬින් කියන සින්දු අහනවා. කොලුවා අලුත ගත්ත ඇන්ඩ්රොයිඩ ෆොන් එකෙන් ෆුට්බොල් ගහනවා. මාලේ නැති කරගත්තු පොඩි කෙලී මොකක් කරන්නද කියල හිතා ගන්න බැරුව බකන්නිලං නෙමේ නිකං බලං ඉන්නව.

ආපු කාරණේ මොකක්ද කියල කිව්වනම් විගහට. තැනකට යන්නත් තියෙනවා.. බහිරව පූජාවකට. එහෙම කියලා ගුරා ගෝලයා දිහා බලල හීං හිනාවක් දැම්ම.

නැතිවෙච්ච දෙයක් හොයා ගන්න.. ගුරුන්න්නා..න්.සේ  ගෑණු උන්ද ආ කාරණාව ගරුසරුව පැහැදිලි කරා.

හ්ම්.. අංජනමක් බලන්න දැන් අපි රු. 4990.00 ගන්නවා. බුලත් කොලේ සල්ලි තියල ඔය මල් තට්ටුවට පූජ කරානම්.. ගෝලයා එහෙම කියල බුලත් කෙළ ගෑවුන රෙදි කෑල්ලෙන් පිහිද පිහිද හිටි පීරිසිය තට්ටුව උඩ තිව්ව.

දේවාලෙ ඇතුළටම ආපු එකේ දැන් හැරිල යන්නත් බැරි නිසා හූල්ලන හිතින් ගෑණු උන්ද දිහා රවාගෙනම 5000ක් දීල දැම්ම... ආයේ මොකට ඉතුරුව හොයනවද කියල. එත් ගෑණු උන්දගෙ දේව ගරුසරු බව නම් ඒකෙන් මැකුනෙ නෑ... කොහි මැකෙන්නද දෙයියන් මේ පරම්පරාගතව පැවත එන පුරුදු නෙව.

සතුටු සිතින් ගුරා මල් තට්ටුව ළඟට ඇවිත් නරයින්ටත් ඉඳගන්න පහසුකම්... ඒ කියන්නෙ පැදුර පඩංගුව දීල වැඳ ගන්ට කිව්වා. ඒ අතර, ගුරා ගමේ හිටිය කාලේ එකතු කරගත්ත මොනර පිහාටු ටිකකින් හදාගත් දූවිලි පිහන එකක් වගේ එකකින්, ආ නරයංගෙ ඔලුවේ හා උරහිස්වල තිබ්බ මකුණු දැල්ද කොහිද කඩන්න පටන් ගත්ත. කාන්සියට මොන මොනවදෝ කියන ගමන්. ගෝලයා එකට තාලේ අල්ලමින් සීනුවෙන් සංගීතය මුහු කරන්ට පටන් ගත්ත.

මහතැන ගිය සල්ලි හිතන් අතාරින්ට ට්‍රයි කරමින් අත් දෙක ලං කරා. ගෑණු උන්ද ගුරුන්නාන්සෙටත් වඳින්න වගේ ලඟම වැඩි උනා.. ඒ එක්කම පීරිසියෙන් පේන අංජනමෙ දසුනුත් හරි හැටි බලා කියා ගන්නත් එක්ක වාගේ. ලොකු කෙලී පෙර සිටන් කංදෙකේ ගහන් හිටි ඇබ දෙක එහෝම තියාගෙන වැඳගෙන ඇහෙන සිංදුවට පැද්දෙනවා. කොලුවා බැටරි බැස්ස ෆොන් එක සාක්කුවේ ඔබාගෙන මව් උන්ද ලඟින්ම ඉඳ ගත්ත. පේන දෙයක් තමුනුත් බලා ගන්නවා කියල හිතන්. පොඩි කෙලී තාත්ත ළඟ වාඩි ගත්ත. ඉස්කෝලේ සිල් ගන්න දවසෙ ඉන්න හැටි සිහිකොරන්. දැන් ගුරාත් මල් තටුව ඉස්සරින් වාඩි ගත්ත හෙමි හෙමීට තුනටියත් අල්ලං. ඒ කරලා කලින් අතේ තිබ්බ දිග මොනර පිල් ගසනය පැත්තකට කරන් ඒ වෙනුවට පොඩි කොහුමිටි කෑල්ලක් තියෙන ගසනයක් අරං මල් ආසනේ මකුණු දැල් කඩන්න වාගේ වනන්ට ගත්ත. ඒ අතර ගෝලයා මදුරු ටික යවන්ට වගේ මල් තට්ටුව ළඟ දුම් අල්ලන්ට ගත්ත. ගුරාගේ අහට දුම් යන්නෙ නැති විදිහට.

ඕඃ වර වර ඒස්වා පුන් - පුන්ම් පුක් වර ඕඃ

වර වර මුහුද දෙබා කර - අහස ගුගුරවා ගෙන

හ්ම්.. තමුන්ලට බැල්ම හෙලන මළගිය පරාණයක් ඉන්නව... හ්ම්.. බය වෙන්ට කාරී නෑ හොඳ තැනක ඉඳන් බැලුම් හෙලනවා.... ඒකයි අංජනම් දේවි වඩින්න පමා.

ඒ වෙලාවේ මහතැන බිරිඳට ලංවෙලා කිව්ව එකත් එකටම ඒ අපේ තාත්ත.. මං කලිනුත් කියල තියෙනවා නේ තමුසෙට.. දැන් අහගත්තද.

කට පියන් ඉන්නවද.. තමුසෙගෙ මහලොකු තාත්ත. අපිට එහෙම උදව් කරන්න ඕනකම තිබ්බ නම් පහළ කුඹුරු කෑල්ල නංගිට ලියයිද...

ඇයි යෝදියේ පාර අයිනෙන් දුන්න අක්කර 3න මදිද.. වික්ක පරණ මහගෙදර සල්ලි වලිනුත් කොටහක් දෙනකොට උඹට හොඳයි.

අනේ ඔහෙගෙ තාත්තගේ තුන.. ඉඩම්, කුඹුරු අහෝසේට. වැඩි හරිය කාටද දුන්නෙ, අර රට ගිය බාල මලයට.. මැරෙන්න ලංවෙලා ඉද්දිවත් ඌ ආවද බලන්න.. කියලවත් ගෙන්න ගන්න පුළුවන් උනාද.. ආ..

වර වර මුහුද දෙබා කර - අහස ගුගුරවා ගෙන.........

සී සයිඩ් එකෙන් ආවනම් ඉක්මනට එන්න පුළුවන් කියන්න ගුරු..න්නා.න්සේ. මහතැනට ඉබේම එහෙම කියවුනේ අවුරුදු 28ක රියදුරු ජීවිතේ නොගිය පාරක්, තොටක් නැති තරමේ නිසයි.

අහන දේට විතරක් උත්තර දෙන්න.... ගුරා සීරියස් මූඩ් එකකින් නරයින්ව දැනුවත් කරා.

කොල්ල අක්කට ලංවෙලා ඇහුව දැන් ඔය එන්නෙ ගෑණු කෙනාද නැත්තං අර වඳුරු ෆේස් තියෙන පිරිමි කෙනාද කියල. අක්ක කනේ ඇබ දෙක ගලවල හිට කිව්වා පිරිමියා මුළින් එයි නේ... කියල

ආව ආව... හනුම ආවා. ගුරා තාලයකට එහෙම කිව්වහම පොඩි කෙලී පිටිපස්ස හැරිලා දොර දිහා බැලුව හෙවනැල්ලක් හෙල්ලෙනව පෙනුණ නිසා. එහෙං එනවද කියලා. නෑ... බැලින්නං ගුරාගේ ගෝලයා. යන්න තියෙනවයි කිව්ව ගමන යන්න ලැහැස්ති වෙනවා.

ගෙයක් පෙන්නුම් කරනවා. පිටි පස්සෙ ලොකු තාප්පයක් පෙන්නුම් කරනවා.. තියෙනවද

එහෙමයි.. එහෙමයි තියෙනවා..   ගෑණු උන්ද කුලෑටි හඬින් කිව්වා.

කුස්සියෙන් ඔන්න දැන් හනුම ඇතුල් උනා... කුස්සිය තියෙන්නෙ ගේ පිටිපස්සට වෙන්න නේද.

ඔව්.. ඔව්

...............

..........

ඉස්සරහින් යන්න අවහිරයක් තියෙනවා... මං හිතන්නෙ අර බැල්ම.. වෙලාව නැති හින්ද හනුම වටේ යවන්න බෑ. ආපු කාරණය කියා හිටියනම්..

අපේ පොඩි කෙල්ලගෙ මාලේ නැතිඋනා... කොටහළු උත්සවේ දවසෙම. ඒක හොයා ගන්..න.යි

හරි.. හරි අංජනම් දේවි දැන් ආව.. හරි ඇයට කාරණය පේනව.. දේවිය ලොකු උත්සවයකට මැදි වෙලා ඉන්නෙ.. ඉන්නව ඉන්නව දුව පෙන්නුම් කරනවා..

ගුරුන්නාන්සේ මටත් ටිකක් බලන්න බැරිද... කුතුහලය වැඩි උන ගෑණු උන්ද බැරිම තැන ගුරාගෙන ඇහුව. ඒක ඇහුණ පුත්තරයත් ගෑණු උන්දට ලංව පීරිසිය දිහා ඇස් දැල්ලුව..

ඔය ඇත්තිට මේවා පේන්නෙ නෑ.. මේවා වරමින් විතරයි පේන්නෙ.. ගුරා සැර ස්වරයකින් කිව්වා.. ආ අංජනම් දේවි කියනව මාලේ ගෙදරින් පිට තාම ගිහින් නෑ කියල.      හනුමත් එක්ක අංජනම් දේවි නොපෙනී ගියා ඔන්න..

මං කිව්වෙ. මේ ගෑණිට පිස්සු.. රු. පන්දාහක් දීල මාලේ ගෙදර කියල අහං දැන් පලයනකො ආපහු... මේ වෙලාවට බස් තියෙයිද දන්නෙත් නෑ..

පිස්සු. අනේ මේ.. ඒ ගුරුන්නාන්සේ හරියටම කිව්ව. බලනව.. පිටිපස්සෙ තියෙන බිත්තිය ගැනත් හරියටම කිව්වා. ගෙදරට යන්න තියෙන්නෙ පොඩි පාර ගැනත් කිව්වා. කොහොමින් හරි උනේ සෙතක් නෙවේද.. හොඳ ගුරුන්නාන්සේ කෙනෙක් හම්බ උන එකම මදෑ. මටනම් ලොකු කෙලී ගැන කිව්ව එකම ඇති..

ඒක ඇහුන ලොකු දුව මල්ලිගෙන් ඇහුව මං ගැන මොකක්ද කිව්වෙ කියල.. මොකද ලොකු දුව සිංදුවලට සම වැදිලනෙ හිටියෙ හනුම, අංජනම් දේවි එක්ක ගෙදර කරක් ගහන වෙලේ.

ඇයි ඇහුනෙ නැද්ද. ඔයා යාළු වෙලානම් ඉන්නෙ, ඒක හොඳ එකක් ඒක කරලා දෙන්න කිව්වා..

අම්මෝ යන්තං ඇති... මේක දැම්ම මගෙ සුදු මහත්තාට කියන්න ඕන. මං නම් පොඩ්ඩක්වත් කැමැත්තකින් නෙමේ ආවේ. කට්ටඩියො බොරුමනෙ කරන්නෙ. මටත් ඇල්ලුවෙ ගෙදර විස්තර හරියට කියපු එකෙන්.. කොහොම උනත් මගේ සුදු මහත්තය හොඳ කෙනෙක් කියල දැන් දෙයියොත් දන්නවා..

ආන් බස් එක ටක් ගාල නගින්න.. දවසෙ ට්‍රිප් එක ඉවර වෙච්ච පවුල ගෙදර එන්න බසයට ගොඩ උනා.

ගෙදර උඩ යට ගහල හොයද්දි පොඩි කොල්ලට අල්මාරියයි, ඇඳයි ළඟ වැටිලා තියෙන මාලේ හම්බවුනා.

මහතැනට රු. පන්දාහ මතක් වෙලා ඉහිලුම් නැතුව ගියා.. එත් ඉතින් දැන් කොහොමින් හරි හම්බුනානෙ කියල කරබාගෙන හිටය.

********

දවසක් ඔන්න කට්ටියම, පොඩිම කෙළි බඩට එන්න කලින් ඉඳන් පෙන්නන ටීවී එකේ කතා ටික බල බල ඉන්න ගමන් දොරට තඩි බාන සද්දයක් ආව.

ඒ චැනල් එක බලන් අයට තෑගී දෙන වැඩසටහනෙන්... බඩු මල්ලක් දීල යන්න. ඒ අයගෙ ඒවා දිහා කරන්ට් පුච්චන් බලං හිටියට. බඩු මල්ල ගන්න ගමන් කියන්න ඕන හැබැයි අහවල් චැනලය බැලුවොත් දිනුම්, බඩුම තමයි කියල. එකත් බොහොම උජාරුවට කියල තෑගී මල්ලත් අරං සතුටෙන් නින්දට සැරසුණු ගෑණු උන්ද මහතැනට මෙහෙම කිව්ව.

මං කිව්ව නේද අර ගුරුන්නාන්සේ හොඳ කෙනෙක් කියල. බලනව තාප්පෙ ගැන කිව්වා. ලොකු කෙල්ල වාසනාවන්තයි කිව්වා. ඒ හින්ද අපිට හොඳ නාමේ ලැබෙනවයි කිව්වා... වාසනාව උදාවෙයි කිව්වා. දැන්.. ඒ සේරම වේගන නෙමේද යන්නෙ ආ.. ආයේ පාරක් ඒ දෙවාලෙට යන්න ඕන. එතන හරි අනුහස් තියෙන තැනක්.. මට ඒක යනකොටම දැනුන. එහෙම කියනකොට මහතැන ගොරෝද්දෙ ඇද ඇද හොඳටම නිදි. ගෑණු උන්ද දේවාලේ පැත්තට වැඳගෙනම නින්දට ගියා.

පහුවදා චැනල් එකෙන් දුන්නු බඩු මල්ල ගෑණු උන්ද දිග ඇරලා බලන්ට හැදුවෙ ඊයෙ හිතේ තිව්න සතුට එක්කමයි.

දෙහි ගෙඩි දෙකයි, සීනී 250යි, තේකොළ පැකට් එකයි, මාරි බිස්කට් පැකට් එකයි, ඇපල් ගෙඩියයි, චැනල් එකේ නම ගහල තියෙන ලොකු ලන්ච් බොක්ස් එකයි...

ඒ අතරේ පොඩි කෙලී දුවගෙන ගෑණු උන්ද ගාවට ඇවිත් කිව්වා අම්මේ අක්ක කාමරේ නැහැ. එයාගෙ ඇඳුම් කබඩ් එකත් ඇරලා දාල. ඇදුමුත් නෑ...

ගෑණු උන්දට දේවාලේ මතක් වෙන්ට කලින් දෙලොව රත්උනා...

උදේම කඩේට ගිය මහතැන පත්තරෙත් අරං ගෙට ගොඩ උනා විතරයි පොඩි කෙලී තාත්තටත් සම්පූර්ණ කතාන්දරය පැහැදිලි කරා..

ගෑණු උන්ද තක්බීරි වෙලා දෙයියො සිහි කර කර ඉන්නකොට මහතැන ආයෙම දෙස් දෙවොල් තියන්න ගත්ත, වෙච්ච නස්පැත්තිය ගැන කියව කියව. මේ සද්දෙට ඇහැරිලා සාලයට ආපු පුත්තරය දැක්ක තාත්ත ගෙනාපු පත්තරේ දැකල පුරුදු පින්තූරයක් තියෙන වග. ඒ අර ලඟදි ගියපු දේවාලේ පින්තූරෙ. පොඩි එකා ඒක කෑ ගහගෙන ගෙදර දෙවනත් කරන තාත්තටත්, ගල් ගැහිලා වගේ දුකින් ඉන්න අම්මටත් පෙන්නුවා..

අප දේවාලයේ රන් කඩුව සොරාගෙන ඇත. එය ගත් අය සතියක් ඇතුළත ගෙනත් දෙන්න. නැතිනම් දේව උදහසට ලක්ව මහත් කරදර විඳින්නට සිදුවේ. ඒ නිසා කරුණාකර කඩුව ලබා දී මෙය ගොඩින් විසඳා ගමු.

Read More

ඉන්දියාවේ කවට බිර්බල් ගැන ලඟදි පොස්ටුවකින් කියවන්ට හම්බුන නිසා හිතුන ලංකාවේ කවටය ගැන ලියන්ට.. කවුරුත් දන්ට අන්දරේ. ඉහළ තානාන්තර දරපු අන්දරේ. මෙව්වන්ම් ඉතිං වැඩ පෙන්නලා ගතපුව කියල තමා ඉතිහාස කතාවල රන් අකුරින් ටයිප් වෙලා තියෙන්ටෙ. අන්දරේ රජවාසලට සෙට් වෙන්නෙම ඔය නම්බුනාමයකුත් කර පින්නගෙන කියනවනෙ.. ඒ රජතුමාගෙ රාජකීය සැතපීමට බාධා දෙන කටහැකර ගෙම්බෙක් මෙල්ල කිරීමේ මෙලව පරිසංදුන් ආනිසංසයක් විදිහට. ගෙම්බ මැරීමේ ආනිසංසයද කියන්න දන්නෙ නෑ උන්ද මරුනෙත් හතරගාතෙන් ඉන්න තාලෙට.. අවසන් හිටපු විදිහ නිරූපණය කරමින් උන්දගෙ සොහොන යයි ප්‍රසිද්ධ තැන හදල තියෙන අනුරුව පෙන්වල දෙන්නෙ එහෙමයි. හැම රාජ සැපසම්පතක්ම වගේ විඳපු අන්දරේ තමුන්නැහෙගෙ කාලෙ හරි බව දැනන් අවසන් කාලේ ගමේ වාසයට කැමැත්තෙන් රජතුමාගෙන්ද අවසර අරං තමා, අවසන් ගමන පිටත් වෙලා තියෙන්නෙ... ඒත් හොඳට ඇඳපැළඳ ගෙන දෝලාවෙන්. අසනීප වැඩිකමේ අමාරුවෙන් වැව් ඉස්මත්තෙ පලු වීර ගහක් යට වාඩි උන කයිවැල් අන්දරේ මෙලොව හැර ගියේ කවුරුත් දන්න මේ කවිය තමුන්ගෙ අන්තිම කවිය කොරන්...

 

රිදී කළේ රන් කොතලේ බීපු මට

නිකම් කළේ පැන් නැතිවිය පිපාසෙට

කොට්‌ට මෙට්‌ට ඇඳ ඇතිරිලි තිබු මට

මෙහෙමත් කල යාද පළු වීර ගස්‌ යට

 

අන්දරේ ජීවත් වෙලා තියෙන්නෙ මුහුදුබඩ පෙදෙස් ලන්දේසි ආක්‍රමණය කර කාලෙ. ඒ කාලේ සෙංකඩගල මහනුවර රාජාධිරාජසිංහ රජු හිටි අවදිය කියලා කියනවනෙ. වර්ෂ දැක්වෙන්නේ ක්‍රි.ව. 1782- ක්‍රි.ව.1798 කාලය තුල කියලයි. රජවරුන්ට ආතති දුරුකොරන්ට, මානසික සුවය ලබන්ට අද වගේ දේවල් තිවුනද එදා. අඩු ගානේ funny video බලන්න කියල ඈ.. ඒකට ඉතින් එදා ඒ වැඩ පැවරිලා තිබ්බෙ රාජකීය කවටයන්ට.. අද ඒවගේ උන්දලා ඇමතිකං දැරුවට. කවටයා කිව්වට ඒක එක අතකින් නම්බුකාර රාජකාරියක්. අද ඈයො වගේ නෙමේ එදා උන්දලාට තිබුණ දැනුමක් හා එඩිතර කමක් හීං සැරේ හරි, හරි දේ මොකක්ද කියල රජතුමාට ඒත්තු ගන්නල දීමේ හැකියාවක්. එහෙම බැලුවොත් සමහර කවටයන් නිතැතින්ම පුරෝහිත රාජකාරිය පවා කරලා තිබිල තියෙනවා.

 

අන්දරේගෙ උපන් ගම විදිහට මාතර දිස්ත්‍රික්කයේ දික්වැල්ල වගේම දෙවුන්දර කිරලවැල්ල ගම් දෙකම සඳහන් වෙනවා. එහෙම උනත් කිරලවැල්ලේ ඉගෙන ගත් ගැමියෙකුට දාව එකම පුත්තර රතනය ලෙස අන්දරේ උපන් බව තමා වැඩි හා සාක්ෂි සහිත පිළිගන්ට පුළුවන් කාරණය. හීං සන්දියේ ඉඳන් නසරානි වැඩ තිබුන කියන අන්දරේ කොලුවා පතපොතේ වැඩ වලට වැඩි කැමැත්තක් තිබිල නෑ. ඒ උනත් පණ්ඩිතකමේ අඩුවක් තිබිලත් නෑ. දවසක් දාංගලේ වැඩි අන්දිරිස් කොලුවව ගෙදර මහ අය මගුල් ගෙදරක එක්ක ගිහින් තියෙන්නෙ දඟ වැඩ බෑ.. ගොනා වගේ ඉන්ට ඕන කියලා. කොලුවත් ගිහින් ඉතින් මගුල් ගෙදර ගොනා සේ ඉඳල.. බැරිම තැන ගෙදර උන්දලම ඕක නවත්තපං කියලා. ආයේ දවසක් පියාණෝ ගස්බැඳ තියල මට්ටු කොරන්ට හිතන් පුතාණෝව..

 

අසමානේ අම්මේ මේ අහපන්නේ

නොතෙමා මා මෙතනින් අහකට ගන්නේ

බුසමානේ තලපත ගෙන ඉහලන්නේ

ගැටමානට ගෙන ගොස් මා ඇරලන්නේ     මෙහෙම කවි කියල බලල අම්ම ඇවිත් බේර ගනීද බලන්ට. අම්ම බෙර ගන්ට හැදුවත් පියාණෝ එරෙහි වෙලා. පස්සෙ මේ විදිහට පියාවත් අමතල කොහොමින් හරි අනුකම්පාව අරං ගස් බැඳිල්ලෙන් මිදිලා.

 

වැස්ස තද නිසා සීතල වැඩි වෙච්චි

ඇඟපත වෙවුලාය සන්නිය ළං වෙච්චි

එලොව පොල් පෙනෙයි අද නම් වැරදිච්චි

හොඳ හැටි ගෙයි දොයිද මගෙ බුදු අප්පච්චී

 

ඔහොම කවියට දස්ස අන්දරේ අර කිව් විදිහට රාජ හිරිහැරයක් උන ගෙම්බ මට්ටු කරලා ‘සද්ද විද්ද පලඟ පතිර’ ගරු නම්බුනාමත් අරං තමා රාජකීය කවටකමට අත්පොත් තබන්නෙ. ඕකෙ තේරුම තමා සද්ද කළ මැඬියා මැරූ වීරයා. ඔය නම්බුනාමයට තව කෑල්ලක් එකතු වෙනවා රාජපක්ෂ වික්‍රමසිංහ මුතුකුමාරණ. (ඒක ඇහුවම නිකං තෝන්තු වෙනවා නෙ). අන්දරේ කවටයෙක් විතරක් නෙමේ අදිකාරම් කෙනෙක්ද වනවා. ඔහොම රාජ්‍යය සේවය කරන ගමන් අන්දරේ රජා ඇතුළු ඇමති, මහබිසව්ට, අනෙක් කාන්තාවන්ට කවටකම්, නොපනත්කම් තමා වැඩි හරියක් කොරල තියෙන්නෙ. ඒකෙන් බොහොම දන්න කියන එකක් නෙ ‘උඹේ කටෙත් පස්. මගේ කටෙත් පස් ’ කියල පුතත් එක්ක සීනි කාපු එක.

 

වප්මඟුල් උත්සවේ වැඩකටයුතු බලන අතරේ දවසක් රජතුමා සීසෑමට හරකුන්ට එන්න කියන්ට කියල අන්දෙර්ට කිව්වා. උත්සවේ දවසෙ එක හරකෙක් තියා හරක් අයිතිකාරයෙක්වත් නෑ.. රජතුමා කේන්තියෙන් මේ ගැන ඇහුව. අන්දරේ කිව්වා ‘මං හරකුන්ගේ ඇඟත් අතගාල කාරණාව කිව්ව. එතකොට නැට්ටත් වැනුව රජතුමනි හා’ කියල. එතකොට තමයි රජාට මීටර් උනේ හරක් අයිතිකාරයින්ට දන්වන්න කියල නෙමේ කියඋනේ කියල. කොහොමින් හරි දඬුවමක් දුන්න. දන ගහගෙන හිටු... පාරේ නෙමේ කුඹුරේ කයි කිය කිය. අන්දරේ ඒකටත් ඉතින් තමුන්ගෙ කයි සත්තිය යොදවල

 

අප වැනි අයට කොච්චර දුක ද හිමි තුමා - මෙච්චර දුකට පිහිටක්‌ නූන කල කිමා

රිවි කුල රජුන් හට ඇත්තේ මේ පුදුමා - කවි කියවන්ට සැදු වේලාවක මහිමා   කියල මෙ කවියෙන්ම දඬුවම ලිහ ගත්ත.

 

දවසක් හොඳම බොරුව ගොතන්නැයි කියලා රජතුමා තරඟයක් තියද්දි ඒකෙන් අන්දරේ දින්නේ බෙල්ලත් උගසට තියල. වැඩේ වරදුනානම්... රජාට කේන්ති ගියානම් ඉවරනෙ. නමුත් රජත් බුද්ධිමත් කෙනෙක් හන්ද මේකට දඬුවම් කරේ නෑ. නැත්තන් ඒ කිව් කයිය ඇත්ත වෙනවානෙ..

 

රජකම් කළත් ඉඳගෙන සිහසුනක මත - ඔබ ගොන් රජෙකි මේ මහ ගොන් රැලට හිත

ඔබ මෙන් කුහක නින්දිත අධමයකු කැත - මුළු ලංකාවෙ වෙන කිසියම් තැනක නැත

 

රජතුමාත් දක්ෂ කවියෙක් බවයි සඳහන් වෙන්නෙ. දවසක් රජු අන්දරේගෙන් තේරවිල්ලක් අහල කවියකින්ම. සමහර විට සබාව ඉදිරියේ අහපුහම අන් අය නිරුත්තර වෙද්දී අන්දරේ උත්තර දුන්න වෙන්ටත් පුළුවන්. මොකද රාජ සබාවේ වෙනත් කවි කීන උන්දැලත් හිටි බවයි පතපොතේ සඳහන් වෙන්නෙ. දැන් නම් ඉතින් පෙළපොත් වලින් මේ චරිත ගැන තිබුණ පාඩම් කටුගෑවෙලා යනවා.

 

දාර දෙකයි එක තැන මුල්කර තැනුවා - පාර තිහක්‌ ගැහුවට බයකුත් නැතුවා

කොන් හතරයි කණු හතරයි ගෙට ඇතුවා - තෝරාපන් ඊයේ මගදී දුටුවා

 

        පිළිතුරු කවිය -

 

දාර දෙකත් එක මැද එක ගැවසීය - වට පිට යන කලට කණු සතරෙන් යාය

ගෙට වැඩි කලට කිසි බයකුත් නැතුවාය - මට දැනෙනා ලෙසට මහ රජ ඉබ්බාය

 

මේ කවිය සම්බන්ධව යාන් කතාවක් තියෙනවා අන්තිම පද පෙලින් මහ රජ ඉබ්බා කියල එක එල්ලෙ රජුටම කියපු බවකුත්.. කොහොමින් නමුත් ඒ බව දන්නෙ අන්දරේම තමයි ඉතින්.

 

ඔය අතරේ රජාට විතරක් නෙමේ රජබිසවටත් කවටකම් කරා. මතකනේ තමුන්ගෙ නෝනාටයි, රජබිසවටයි කන් ඇහෙන්නේ නෑ කියලා එකිනෙක්කෙනාට ගාණ්ඨාර වයන්න සැලැස්සුව. ආයෙ දවසක් දියකෙළියට කලේ ඇන්න යන බිසව්තුමෝ දකිනව අන්දරේ.. කොහොමට ඇද්ද ආ.....

 

කට කැඩි කළේ දිය උකුලේ තබා ගෙන - ලොට තන දෙකක් ගෙරි සමකින් වසා ගෙන

තඹත් පිත්තලත් දෙවගේ පැළඳ ගෙන - රොඩී කෙල්ල කොයි යනවද උදෑසන

 

මේක ඇහිච්ච බිසව්තුමෝ කේන්ති ගෙන ගතු කිව්ව රජතුමාට. අම්බානෙට කේන්ති යන්න ඇති රජටත්.. ඇයි ඉතින් රටේ ඉන්න සුපිරිම කඳ.. රන්කඳට ලොටතන අරව මේවා ගානකොට. කොහොමින් උනත් අන්දරේගෙ වැඩ දන්න රජතුමා අන්දරේව ගෙන්න ගෙන මේ ගැන විමසුව.. නෝනිගේ හිත සනසන්නත් එක්ක වෙන්ටෑ. අන්දරේ කිව්ව, කිව්ව කවිය ඕක නෙමේ මේක කියල පද වෙනස් කරා.

 

රන් කැටි කළේ දිය උකුලේ තබාගෙන - රන් කුඹු දෙකක්‌ සළු පටකින් වසාගෙන

රිදිත් රත්තරන් දෙවගේ පැළඳගෙන - මල් මද බිසව් කොයි යනවද උදැහන

 

 ලස්සන කෙල්ලන්ටත් අන්දරේගෙන් බේරුම් බොරු කියල තමයි සඳහන්. මේ කවියේ හැටියට නම් පෙළවහක් කරගන්න කං උන්දට හරියට නින්ද ගිහින් නැති හැඩයි.

 

වතට ලවනතට නුඹ බලන බැල්මට - වරලට ගෙලට නළලට නාසිකාවට

ගමනට බසට නුඹ හට ලොබ කළ මෙ මට - කුමකට කියමි නිදි නැත රැය තුන්‍ යමට

 

මේ කවියෙන් තේරෙනව අන්දරේ ලස්සන කෙල්ලන්ට කොච්චර කැමැත්තෙන් හිටියද සහ සෘන්ගාරය මතුකරලා එයින් හීන් සතුටක් ලැබුවද කියල. ඒ වගේම ඒ කාලේ කුල මල හොයන ඒවා එහෙමත් තිබිල තියෙනවා අන්දරේ ඒ ගැන තැකීමක් නොකරට.. උන්ද ඉතින් හොයල තියෙන්නෙ රුවේ වරුණ නෙව.

 

මහ මී කුඩා මී හිමයේ බොහොම ඇතී - කොයි කොයි මලෙන් මුත් බඹරුන් රොන් ගනිති

කොතැන වුනත් හරි නෙද මැණික රුව ඇති - රුව ඇත්නම් අඩු කුලය ද කමක් නැති

 

            කෙකටිය ගලවන කෙල්ලෙක්ට අන්දරේ ගෙතු හිටිවන කවිය

 

පතුල ගසා අල උගුලන කලට ලියේ - මකුල සේම වත සුළඟට යාය ලියේ

මුකුලු සිනා අප දැක කෝඩු කාරියේ - කැකුළු තන තෙමෙයි නොබසින් ගැඹුරු දියේ

 

 ලඳුන් දුටුවම මේ වගේ හිටිවන කවි කියපු අන්දරේට සමහර තැන්වලදී පිළිතුරු කවිත් අහන්න ලැබුණ බවයි සඳහන් වෙන්නෙ. බිරිඳක් ඇන්න ආවට පස්සෙ වෙන ලමිස්සියන්ට කවි නොකිය හිටියද කියල නම් හිතන්ට අමාරුයි හිටන්. විවාහයෙන් පහු බිරිඳට කියපු කවි දෙකක් තියෙනවා. මේ සම්බන්ධව එන එක කතාවක් තමයි මුළින් අගේ රූපය වර්ණනා කරලා එක කවියක් කිව්වා. ඒත් කටවහ වදී ද හිතල රූපය කැතයි කියල අනෙක් කවිය කිව්වා කියනා එක. ඕක එක මතයක්.

 

නෝක්කාඩුවට ඇද කියල එක කවියක් කිව්වම හාමිනේ තරහ වෙලා අන්දරේ එක්ක... යාලු කරගන්න අර වර්ණනා කවිය කියලා කියන එක තමා අනෙක් මතය.

 

ඉස දෙස බැලිමි පොල් කෙඳි වැන්න පීරනා - බඳ දෙස බැලිමි හෙරළිය වැන්න මෝරනා

තන දෙස බැලිමි වැටකොළු වැන්න එල්ලෙනා - ලිය දෙස බැලිමි වැඳිරිය වැන්න දළුකනා

 

ඉස දෙස බැලිමි රන් කෙඳි වැන්න පීරනා - බඳ දෙස බැලමි රන් කඳ වැන්න ආරනා

තන දෙස බැලිමි රන් කුඹුක් වැන්න එල්ලෙනා - ලිය දෙස බැලිමි සූරිය වැන්න පායනා

 

            ඒ වගේම විවාහයෙන් පස්සෙ නැන්දම්ම තුමියටත් කවි ගොතල අන්දර බෑන තුමා...

 

අලුත් පිටට බෑණා ගෙදර එනකොට - මලුත් පුදා දුව කැඳවා දෙති ළගට

කලක් ගොසින් බෑණා පරණ වෙනකොට - බලුත් නොවටීය බෑණා නැන්දාට

 

මොනවා උනත් බිරිඳ මියගිය තැන කියලා තියෙන මේ කවියෙන් තේරෙන්නෙ අන්දරේ ගෙදර උන්දැට ආදරෙන් හිටි බවයි. පස්සෙන් පහු දෙවැනි විවාහයක් කරගත් බව තමයි සඳහන් වෙන්නෙ.

 

පටු වන් නළල දිලිසෙන සුරතල් දිගැ’සේ - ඔටුවන් පුරඟණන් පරදන මැණික යසේ

කෙටුවෙන් ඉන්න පළ නැති ලෙස මගෙ හිතේ - දුටුවොත් මහ බබා මම කොටමි උගෙ හිසේ

 

ඔහොම ඉන්න අතරේ දවසක් රා ඉල්ලලා (කාසි නොදී බොන්න හදද්දී වෙන්ට ඇති) නොදීපු තැන රා මදින්නට සෙත් නමේ වින පතල වස් කවියක් ගොතල.

 

තියන තියන අඩි ලිස්‌සා වැටියන් - බඳින බඳින වැල වරපොට කැඩියන්

කපන කොටන මන්නේ ලේ ගැවියන් - මට රා නොදුන් තෝ ගහ මුල වැටියන්

 

මෙහෙම කිව්වම රා මැද්ද උන්ද වැලේ නෙමේ පොළොවේ අඩිය තියන්නත් බය වෙන්න ඇති එකසිය ගානට. ඉතින් දීල දාන්න ඇති, ඇති පදං බියන් කියල. අන්දරේත් බීල ඉවර වෙලා කොරපු උපකාරෙට සෙත් කවියකින් මුළින් කිව් වස් කවිය කැන්සල් කරලා දාල.. මෙන්න මෙහෙම.

 

කළුවන් කළු රුවයි අපෙ ගම මදින්නා - එන එන කැකුළු මල නෑරම තලන්නා

මන්ඩි නැතුව රා සැමටම බෙදන්නා - දෙයියෝ රැක දෙන්ට අපෙ ගම මදින්නා

 

අන්දරේ තමන් ගැනත් කවියක් කියාගෙන තියෙනවා... සමහර විට හිතෙන්න ඇති අනිත් උන්ට කවි ගොතන එකේ මටත් එකක් කියා ගත්තොත් නරකට හිටීද කියල.

 

යන්තරේ හොඳයි ඉඳ කපු කටින්නට

මන්තරේ හොඳයි ඉඳ ජප කරන්නට

ගින්දරේ හොඳයි සීතට තපින්නට

අන්දරේ හොඳයි සීපද කියන්නට

 

 අන්දරේගේ මරණය ආරංචි වුන රජු දුකින් ඒ ස්ථානයට ආ බවත් අන්දරේගේ අවසන් ඉරියව්වද දැක “අන්දරේ නුඹ මරණයෙන් පසුත් මා සිනහ ගන්වනවා” යනුවෙන් කියා ඇති බව ජනප්‍රවාද වල දැක්වේ.

 

අන්දරේ කියන්නෙ හැබෑ ලෙස හිටපු කෙනෙක් නොව එදා හිටි චරිත වල එකතුවක් බවත් එක් මතයක සඳහන් වෙනවා.

Read More