Showing posts with label ගී - සිංදු. Show all posts
Showing posts with label ගී - සිංදු. Show all posts


හුම්! සනිදා දහයට මාත් post එකක් දාන්න හිතුව. සමහරු දැන් ඒක ටිකක් මග ඇරලත් තියෙන හන්ද##. ඒත් කොහෙ... වැඩයි, කම්මැලිකමයි අස්සෙ ඕවට ඉඩක් ##. ඒ හන්ද මේ ඊයේ පෙරේදාවක, කලක් නොඇසුන සිංදුවක් මතක්ක උනා. ඒක මෙහෙම පබිලිස් කරන්නම්... හුදී ජන පහන් සංවේගය සලකලා.

 

හදිසියේ post එක දාන හන්ද ඉතීම් වැඩි විස්තරයක් නෑ ඕන්!

 

බොහොම සරල වචන ටිකක්... යටි හෝ ගැඹුරු අරුත්ගැන්වීමක් නැතිව, තාලයට කියන්ට පුලුහං විදිහට පද ටික ලස්සන රටාවකට ගලපලා තමා ලියල තියෙන්නෙ. පද මාලාවෙ අයිතිකරු කැළුම් ශ්‍රීමාල්. පද වැලට හරියන සංගීතය පොඩි වේග රිද්මයට මුසු කපිරිඤ්ඤ හැඩයක් වගේ නෙ?. සංගීතය මහින්ද බණ්ඩාරයන්ගෙන්. ගායනය ඉමාන් පෙරේරා. වැඩිය සිංදු කරල නැති ගායකයෙක්!

 

සරල සුගම ස්ටොරියේ හැටියටනම් ලාස්සන කෙල්ලෙක්ට තදින්ම ලව් කරන කොල්ලෙක්. කෙල්ල වෙන්ට නිළිය. අල්මෝස්ට් ඩාන්සින් ලේඩි.

 

ඉතීම් කෙලී ඩාන්ස් කරන හැම තැනටම මේ බෝයිපෙන්ඩ් හෝ වෙන්ඩ බලාන ඉන්න බෝයිපෙන්ඩ් කොලුවත් යනව. ගිහින්... ඇය කරළිය මන්මත් කරමින් නර්තනයෙ යෙදෙන ඒවත් එකක් නෑර බලාන ඉන්නව. පපුව කීස් ගානවත් ඇති, අනික් එවුනුත් මයෙ කෙම්ලගෙ හැඩ බලනව නේදත් කියල හිටං. මේ අස්සෙ අඹුව කරගන්නයි කම්පනාව..... මේ ලාස්සන නිළියව!

 

* * ** * *

 

ලස්සන නිළියේ

නුඹ රඟනව දැන් කරළියේ

නුඹ හින්දම මං තාමත් මේ ගැලරියේ

මට අදහ ගන්න බැරි ජීවිත පෙරළියේ

ඉරණම විසඳමි දවසක නුඹ ඉදිරියේ

 

ලස්සන නිළියේ

නුඹ හින්දා මං තාමත් මේ ගැලරියේ....

 

මේ කතන්දරේ අවිහිංසක ගෙවිලියේ

එය නුඹට ඔබින භූමිකාව සොඳුරියේ

ලෙළදෙන දේහේ රහස් ඔසුව හෙරලියේ

ඒ වගක් මොටද නේද කෝල දැරිවියේ

 

ලස්සන නිළියේ

නුඹ හින්දම මං ඉන්නව මේ ගැලරියේ...

 

හොඳ බයිස්කෝප් ලැබුණෝතින් හදිසියේ

උඹ වෙනස් වෙලා යාවිද පැණි මුරුසියේ

ඉඩ තියන්නෙපා ලගින්න මට පොලිසියෙ

නුඹ නැතිනම් මට මරණෙ සැපයි කුරුසියේ

 

ලස්සන නිළියේ

නුඹ හින්දම මං මැරෙනව මේ ගැලරියේ...



  සිංදුව අහන්න මෙතැනින් 👉

  නිදි ලොක්කගේ මේ පෝස්ට් එකත් එක්ක මතකෙට ආව "පටු අදහස්   නම්   පවුරින්" ගීය ගැන.... කලකට පෙර බන්දුල නානායක්කාරවසම්   පත්තරේකට ඒ ගැන ලියපු article එකක් තමයි මේ. ඔන්න අමාරුවෙන්   හොයල අරං පබිලිස් කරා 😉


රිච්මන්ඩ් විදුහලේ අපගේ පන්ති භාර ආචාර්යවර ඩබ්ලියු. එස්. බණ්ඩාර මහතා, එතුමන් විසින් පාසල් වියේදී ලියන ලද රබින්ද්‍රනාත් තාගෝර් චරිතයේ අත් පිටපත මවෙත දුන්නේ, එය මගේ අත් අකුරින් යළි ලියවා ගැනීමටය. ඒ, මගේ අත් අකුරු හොඳ නිසාත්, එවක වසර 20 කට වඩා ගතව තිබූ නිසා ගුරුතුමන්ගේ මුල් පිටපත යම් දිරාපත් වන ස්වභාවයක තිබුණු නිසාත්ය. කිසිදු තොරතුරු තාක්ෂණයක් නොතිබුණු 1976 දී පමණ මේ කෘතියෙන් මා ලැබූ මිහිර, ආභාෂය, දැනුවත් වීම මේ අදත් නැවුම්ව සිහිපත් වේ. එහෙත් එම කෘතිය කිසිදා මුද්‍රණය නොවුණු අතර ඒ ගැන විමසූ විට ගුරුතුමා කියා සිටියේ 'මං ඒ දෙකම විසි කරල දැම්ම' යනුවෙනි. පුදුමය නම් ගුරුතුමාට 70 පැන්න පසු යටගියාවේ යටගිය තැන් (2007), දඬුවම් ලද්දෝ (රාජ්‍ය සාහිත්‍ය සම්මාන නිර්දේශය - 2012). විරාගිනීන්ගේ සැබෑ කතා සහ ඇන්ටන් චෙකොෆ් ගේ කෙටිකතා (2015) මෙන්ම 'පිබිදුණු යාපනය (පරිවර්තන 2016) වැනි කෘති 4ක් එක දිගට ලියා පළ කිරීමට හැකිවීමයි. මේ කරුණ මා සඳහන් කළේ එම විසි කළ අත් පිටපතේ වටිනාකම සහ එකල ප්‍රේම් දිසානායක වැනි ප්‍රකාශකයෙකු ගුරුතුමන් හඳුනා නොසිටීම ගැන ඇති වූ කනගාටුවෙනි.

තාගෝර් වගේම මාර්ටින් වික්‍රමසිංහ කියන චරිත දෙකෙන් ඉගෙන ගන්න තියෙන මූලික දේ තමා හැබෑ අධ්‍යාපනය ලබන්නෙ කොහොමද කියල දැන ගැනීම.........තාගෝර් ඉගෙන ගත්තෙ ගෙදරමයි, වික්‍රමසිංහ ඉස්කෝලේ ගියේ කීයෙ පන්තියට ද කියල දැනගන්න, උපන් දා සිට කියවනව. තාගෝර් විශ්ව විද්‍යාලෙ තියා ඉස්කෝලෙත් නොගියට විශ්ව විද්‍යාලයක් දැම්ම.... ඒ වගේම මාර්ටින් වික්‍රමසිංහ විශ්ව විද්‍යාලෙ නොගියට ඇවිදින විශ්ව විද්‍යාලයක්...'

අපි විමතියෙන් මෙන්ම ප්‍රබෝධයෙන් අසා සිටියෙමු. නිතරම බණ්ඩාර ගුරුතුමා කියූ, උගැන්වූ දේ අපේ වයසට වඩා ඉදිරියෙන්ම සිටියේය. එතුමන් තාගෝර් ගැන නිකමට කියූ විට, එහි තාගෝරයන්ගේ ශාන්ති නිකේතනය, රබීන්ද්‍ර සංගීතය, බෙංගාලි තනු සහ අපට ඒවායේ ඇති සුවඳවත් නෑකම, ගීතාංජලිය ආදී දහසක් දේ ගැබ් විනි.

තමුසෙල අහල තියෙනවද අමරදේවගේ සින්දුවක් තියෙනව පටු අදහස් නම් පවුරින් ලෝකය කියල.

හොඳ වෙලාවට අප කීප දෙනෙක්ම ගීතය අසා තිබුණි. බොරුවට හිස සැලුවේ නම් ගුරුතුමා එය ද කියවන්නට දන්නේය.

'සර් ඒක එච්. එම්. ගුණසේකරගේ ඉරිදා සංග්‍රහයේ යනව - සමූහ ගීතයක්'. සර්ගෙන් අපට ලකුණු වැටේ.

'හොඳයි මේකෙ ඉතිහාසය දන්නවද?'

 

ඉරිදා සංග්‍රහයේ එච්. එම්. ගුණසේකරයන් කවදා හෝ මේ ගැන කී අයුරු මට සිහි වේ. සාහිත්‍යය පිළිබඳ නොබෙල් ත්‍යාගය තාගෝරයන්ට උදා කළ ගීතාංජලී කෘතියෙන් ගත් කවියක් මෙසේ සේකර පරිවර්තනය කළ බව ඒ වැඩසටහනේ කියවිණි.

සිංදු නිකං අහල දාන්නෙ නැතුව සුළු මුල හොයනවල...... ඒක සාහිත්‍ය කෘතියක් බව අමතක කරන්න එපා...'

   මේක පරිවර්තනයක් නොවෙයි. ඡායානුවාදයක් !

original එක නැත්නම් මූලික කෘතිය තමා තාගෝර්ගේ නොබෙල් තෑග්ග දිනපු ගීතාංජලිය. මේක ඒ පොතේ එක කවියක් විතරයි. 35 වැනි කවිය. ඒ කවියෙ නම 'WHERE THE MIND IS WITHOUT FEAR බලන්න adoption එකකයි, translation එකකයි තියෙන වෙනස'

මේ දේවල් අවුරුදු 15 දී පමණ ඇසුවේ සිහිනයෙන්දැයි දැන් සිතේ. ඒ යුගය මෙන්ම ගුරුවරුද අපට ගෙන එන්නේ අතිශය සාංකා පරවශ සිතුවිල්ලකි. එහෙම ගුරුවරු මතු නොව ගෝලයෝ ද නොවෙති.

Where the mind is without fear and the head is held high

Where knowledge is free

Where the world has not been broken up into fragments

By narrow domestic walls

Where words come out from the depth of truth

Where tireless striving stretches its arms towards perfection

Where the clear stream of reason has not lost its way

Into the dreary desert sand of dead habit

Where the mind is led forward by thee

Into ever-widening thought and action

Into that heaven of freedom, my Father, let my country awake.

 

1913 දී තමා හීතාංජලියට නොබෙල් prize එක ලැබෙන්නෙ. දැන් බලන්න මේ නිර්මාණ දෙකේ වෙනස, ඇත්තටම මෙතන නිර්මාණ තුනක්. බෙංගාලි භාෂාවෙන් 1910 දී ලියපු මුල් කෘතිය විනාශ උනේ නෑ ඉංග්‍රීසියට එද්දි. මන්ද, තාගෝර්මයි 1912 දී ඉංග්‍රීසියට පරිවර්තනය කරන්නෙත්. ඒක අපට, සිංහලට ගේන්නෙ මහගම සේකර.

ගුරුතුමා ඊළඟ පන්තියට යයි. ඉන් පසු මේවා සෙවුමේ. පිරික්සුමේ, උමතු ලෙස විඳීමේ වගකීම ගුරුතුමාගේ නොව අපේය. ඒ උමතුවම මේ ගීතාත්ම තුළ නැතැයි කිව නොහැකි බව ඔබ දනී.

තාගෝර් ඉංග්‍රීසි පැදියේ 3 සහ 4 පේලි සේකරගේ ගීයේ එක පේළියකට එන සැටි බලන්න.

Where the world has not been broken up into fragments

By narrow domestic walls;

තාගෝරයනට පසුව ලියවෙන දේ සේකරට මුල වේ.

''පටු අදහස් නම් පවුරින් ලෝකය කැබලි වලට නොබෙදී''

එමෙන්ම තාගෝරයන්ගේ 1 සහ 2 පේළි සේකරට එන්නේ 3 ලෙසය.

 

Where the mind is without fear and the head is held high;

Where knowledge is free;

'බියෙන් තොරව හිස කෙලින් තබාගෙන සිටිනට හැකි කොහිදෝ,

ඥාණය නිවහල් වී'' කලින් තනි පේළියකට ඇවිත් හමාරය.

කවියෙකුගේ සැබෑ කවිත්වය මෙන්ම ඖචිත්‍යයත්, පරිනත බවත් ස්ඵුට කිරීමට මේ සුළු වචන පේලි පමණක් නොසෑහේද? සේකර කියූ ලියූ දේ කාල, යුග භේදයකින් තොරව අප වැළඳ ගන්නේ මේ විශ්වීය ගුණය ඔහු නිර්මාණ විලාශයේ හා චින්තනයේ අසහායත්වය නිසාය. සන්නාලියනේ, ඔබ මා තුරුලේ ගී ගයනා වේලේ. මුළු ලොවම සිහිනයයි....වන් අනුවර්තන අපේම යැයි හැගෙන්නේ ද මේ විශ්වීයත්වය නිසාය. සේකර 70 මුලදී කියා ඇත්තේ අද ගැන නොවේද ? පටු අදහස් හැම තැනම වැපිරි ඇත. කැබලි වලට බෙදී ඇත්තේ අදහස් නොව මුළු මහත් රටයි. වැරැද්ද නිවරදි දෙය වෙයි. නිවැරැද්ද වැරැද්ද වෙයි. ප්‍රඥාව සේදී ගොස් උගත්කම යැයි හඳුන්වන දෙය අප්‍රායෝගිකව ජන මනස අරා සැරි සරයි. රුචිකත්වය, රසඥතාව දේශනා හෝ පංති දමා උගන්වන්නට යයි. මේ සියල්ල වසර 45 කටත් පෙර මෙසේ සිදුවන බව සේකර ඔහු අන්‍යයෙකු වී අප වෙනුවෙන් ප්‍රශ්න කර ඇත.

'නොවැටහෙන මුත් ඔබ කියන දෙය හැගෙයි යන්තම් ඔබ කියන දෙය

වඩා පැහැදිලි ලෙස එය - කියා දිය නොහැකිද මට....? '

බලන්න සේකරම විසඳුම්කරුවා වී එයට පිළිතුරු දෙන විලාශය.

'කියා දිය නොහැක එය වචනයෙන් - පසක් කළ යුතුය එය හදවතින්

දැනුමක් නොවේ එය - අනෙකෙකුට වචනයෙන් ඉගැන්විය හැකි...!

අවබෝධයක් වේ එය - තමන්ම පසක් කොට උගත යුතු!'

 

මේ අවබෝධය නැතිකම කොයි තරම් දිගු කාලයක සිට අප වෙලා ඇත්ද ?

මහ රෑ දෙගොඩ හරිය වනතුරු කාලය කමින් දේශපාලන කරුම පෙන්වන්නේ නැතිව, දැන්වත් රජයේ සහ පෞද්ගලික නාලිකා, මිනිසුන් අතර සහානුභූතිය, සහකම්පනය (EMPATHY) ඇති කිරීමට මාවතක් විවර කරන්නේ නම් මේ දවස්වල කාගේත් සිත්හි ඇති වී ඇති පුනරුද හැඟුම ව්‍යාජයක් නොකොට සදාකාලිකයක් කරගත හැකි වනු ඇත.

 

ගේය පදරුත්: මහගම සේකර

මියැසි අරුත් විශාරද පණ්ඩිත් පද්ම ශ්‍රී අමරදේව

ගායන ලීලා විශාරද පණ්ඩිත් පද්ම ශ්‍රී අමරදේව සහ ගායන වෘන්දය

  රබීන්ද්‍රනාත් තාගෝරයන්ගේ ගීතාංජලියේ සංග්‍රහ වූ where the mind is without fear කවියේ අනුවාදයකි.

සිංදුවක්/කවියක් ලියන්න වචන කීයක් ඕනද?, වචන කීයකින් පුළුවන්ද? කියල ඇහැව්වොත්... එක පාර දෙන්න උත්තරයක් නෑ.

ඒත්, සියලු සිංහල වචන දැනගෙන ඉන්න ඕනම කෙනෙක්ට වේවා... හතරපද කවියක් ලියනව කියන එක ඒ තරම්ම ම ලේසි පහසු කාරියක් නෙවේ. ඒ වගේම තමයි වචන තුන හතරක් එකතු කරලා ලියන හැම පද පෙළක්ම කවියක් විදිහට හෝ සිංදුවක් විදිහට හඳුන්වන්නත් බෑ. ඒකයි හැම කෙනාටම සිංදු -කවි ලියන එක කෙසේ වෙතත්... කලාත්මක විදිහට ලියන්න/ නිර්මාණය කරන්න අපහසුයි කියන්නෙ.

තියෙන මංචාඩියක හැකියාවක... ඕනෙනං සතත අභ්‍යාසය, ගුරු ඇසුර වගේ දේවලින් වැඩිදියුණු කරගන්න පුළුවන්.

වචන පොඩි ප්‍රමාණයකින් අරුත්බර ගීතයක්/ පද මාලාවක් ලියනවා කියන එක... දක්ෂ නිර්මාණ කරුවෙකුට උනත් ටිකක් අර කිව්ව විධියේ අපහසු කාරියක්. ඒක නිසා වෙන්න ඇති මේ වගේ ගීත, බොහෝ ප්‍රමාණයක් අපට සිංහල සංගීත ක්ෂේත්‍රයේ හමුවෙන්නෙ නැත්තෙ.


ඒ වගේම පුනරුක්තිය දෝෂයක් විදිහට හඳුන්වමින් එය භාවිත නොකිරීමේ රීතියට වෙනස්ව යමින්...  එකම වචනෙ තැන් කීපයක යෙදීම/ නිර්මාණාත්මකව යෙදීම, මේ ගීතයෙන් ඉතාත් ලස්සනට කර තියෙනව. මේ වගේ සම්ප්‍රදාය අතික්‍රමණය කරන රසවත් නිර්මාණ කරන්නත් ඕන... හරි හැටි සම්ප්‍රදාය දන්න කෙනෙක්. ඒකට හොඳ නිදසුනක් මේ නිර්මාණය.

මට මතක් විදිහට උපුල් ශාන්ත සන්නස්ගල තමුන් ලියපු 'වස්සාන සිහිනය' කියන පොත යොදාගෙන තමන්ම කරපු 'ආදරණීය වස්සානය' චිත්‍රපටයට, තමන්ම ලියපු ගී පද පෙළ තමයි මේ....

ඔබ එන්න ඔබ ඇවිත් යන්න එන්න

සෞම්‍ය සඳ සේ මා වත රූසිරි බෝමා

සන්සුන් ගමනේ රූසිරි බෝමා

ආදරේ නොකියා ‍ඉන්නේ කොහොමා

මගෙ රන්කඳට මම ආදරෙයි

 

‍ඔබ නොදැක බැරුවා

ඔබ නැතිව බැරුවා

මග සොය‍ සොයා මුව සල සලා

සත්තකයි මං ඔබ එතැයි සිතුවා

 

මම පෙරුම් පිරුවා

ඔබ එතැයි සිතුවා

මග බල බලා නෙතු දව දවා

රත්තරන් මං මග බලා සිටියා

පද රචනය - උපුල් ශාන්ත සන්නස්ගල

සංගීතය හා තනු - නවරත්න ගමගේ

ගායනය - මොරිස් විජේසිංහ 

ගී විස්තරය - නවරත්න ගමගේ 

උදේ කෑම කකා ඉන්න ගමන් සාලේ රේඩියෝ එකෙන් ඇහෙනවා.... ගෝලීය උණුසුම, පාරිසරික විපර්යාස ගැන news කියනව.

අනෙ අපිට මොකෝ. රටේ ලෝකෙ සිද්ධවෙන දේවලින් අපිට වැඩක් තියෙද?. අනික ඒවා මේවා උනා කියල ලෝක මට්ටමින් වෙන සංවර්ධනේ නවත්තන්න කියලයෑ. අනික අපි මේ ඉන්නෙ පශ්චාත් නූතන සමාජයක නෙව. වේගෙන් දියුණු වෙන්න ඕනා. ආර්ථික සංග්‍රාමය ජය ගන්න ඕනා. වැඩ ගොඩයි. හුම්, ඒත් මේ වැඩිවෙන රස්නෙ තමයි කාල ඉන්න බැරි. කමක් නෑ ඉතිං ටිකක් මහන්සි වෙලා හරිහම්බ කරා නම් කාමරේට AC හයිකරල හිටං, ගෙවන්න වාහනයක් හෙමත් ගන්න පුළුවන්. එතකොට ගිරීස්මෙට, පරිසරේට බම්බු ගහගන්න කියල ජීවිතේ ෆුල් කම්පටබල්ව විඳින්න බැරියැ.

-   -   -   -   -   -   -

මොනා කිව්වත් අපිට මේ අවට පරිසරය, සොබාදහම නොසලකා ජීවත් වෙන්න තියා එක හුස්ම පොදක්වත් ගන්න කියලද. දේසේ හැටියට වාසේ... වගේම තමයි වාසේ හැටියට දේසේ වෙනස්කම් සිද්ධ වෙන්නෙත්.

මේ ගැන වෙනස්ම විදිහකට ලියපු ගීයක් තමයි මේ පැණි කුරුල්ලනේ ගීතය. ලියල තියෙන්නෙ උපමා, රූපක වලින් හද සිතුවම් මවන ලූෂන් බුලත්සිංහලයන්. ඒ වගේම සංගීතය... අතිදක්ෂ සංගීතඥයෙක් වුණු සරත් දසනායකයන්ගෙන්. නමුත් ඔහු මෙයට තනු නිර්මාණය කරේ ළමා ගීයකට නැඹුරුවක් දක්වමින් වැඩි ප්‍රාසාංගික බවක් මතුකරන අදහසින් වෙන්න ඕනෑ. මොකද මේ ගීයේ පොඩි වේග රිද්ම රටාවකට සංගීතය එක්ක ගැයෙද්දී මතුපිට වචන හා තනු අතරේ අපේ දෙසවන් වැඩ කරනව මිසක්, යටි තේරුමක් මෙහි අන්තර්ගතව තියෙනවද කියල අපිට එක්වරම දැනෙන්නෙ නෑ. කොහොමින් උනත් දශක කීපයක් තිස්සේ ජනප්‍රිය මේ ගීය කොයිකවුරුත් හොඳහැටි අහල ඇති.

වර්තමාන ලමයගේත් අතීත ලමයගේත් හැසිරීම් රටා, සිතුම් පැතුම් එකම විදිහයි. හරියට අපි හැමෝම ලෝකෙට ඉපදෙන්නෙ අමු නිරුවතින් වගේ. එකම විදිහකට, එකම රටාවකට. ඒත් දැන් ඉන්න ළමයට අතීතේ හිටපු ළමයට තරමින් පරිසරය- සොබාදහම විඳින්න අවස්ථාව, ඉඩ පහසුකම් නැති වෙලා. කොළඹ නම් කුරුල්ලෙක් තියා කපුටෙක්වත් දකින්න හම්බවෙන්නෙ අහම්බෙන්. ඒ දකින්නත් ඉතිං බිත්තිවලින් වටවුණු ලෝකෙන් එළියට දෙමව්පියෝ එක්ක යන්න හම්බෙන සීමිත වූ අවස්ථාවකින් විතරයි නෙ.

ගේ හදන්න කලින් තිබුණ ගහකොළ අතුගාල කපල දාල තමයිනෙ ගේත් හැදුවෙ. එහෙම හදපු මුඩු ගෙවත්තෙ කොයින්ද කුරුල්ලො. ඉතිං මේ වගේ කාලේ ළමයින්ට සෙල්ලං කරන්නත් කෘතීම උද්‍යාන, සත්තු දකින්න සත්ව උද්‍යාන. කුරුල්ලෝ කැලේ ඇතුළට වැදිලා වෙන්න ඇති මේ දේවල් බලං ඉන්න බැරුවම. ගස්... ගහට ගහක් මුණ ගැහෙන්න මොරටුවට යන්න ඇති. ඇල දොළ... ඒවාටත් යන එන මං නෑ. ඒ කලින් ගලාගෙන ගිය පාරවල් දැන් ගොඩ ඉඩම්, සංවර්ධිත බිම් කොටස් වුනු නිසා.

පාර අමතක වී මංමුළාවෙලා........ ඇළ ??

 

පැණි කුරුල්ලනේ - නිල් කොබෙයියනේ

ගිය තැනකින් වරෙල්ලා - පුංචි පුතා ඇවිල්ලා

කැලේ පැන්න මං වගේම බාල සන්දියේ

දඟ කළාට කුරුල්ලන්ට හරිම ආදරේ

 

අඹ දඹ නාරං ගස් යට

කජු පුහුලන් මොර ගස් යට

අප වගේම ලුණු පනින්න - කැට පොල විදලා

පුංචි පුතා එන්න කලින් - උන් හිටිතැන් නැතිවුනදා

ගහට ගහක් මුණ ගැහෙන්න බැද්ද ගිහිල්ලා

 

පැණි කුරුල්ලනේ නිල් කොබෙයියනේ....

 

ඇළේ වතුර නිල් කැටේට

දණ්ඩි කොරලි යන වටේට

කිමිදි කිමිදි පීනන්නට දියබු ගහලා

පුංචි පුතා එන්න කලින්

කළු දිය දහරා හැළිලා

ඇළට පාර අමතක වී මං මුලා වෙලා

 

පැණි කුරුල්ලනේ නිල් කොබෙයියනේ....

 

පද රචනය - ලූෂන් බුලත්සිංහල

සංගීතය - සරත් දසනායක

ගායනය - මිල්ටන් මල්ලවාරච්චි

 

අඹ වගේද ජම්බු කිව්වට, ලේන ජම්බු ගහේ ආයේ නගී ආයේ බහී කියල තමයි... ඒ සිද්ධිය ඇහින් දැක්ක කෙනා කටඋත්තරට දීල තිව්නෙ.

 

කොහොම උනත් ඔය ලේන්නුත් අඹ, ජම්බු ආදී පලතුරු කනව ඇත්තෙ හිටං හොඳ සරීර සෞඛ්‍යකට වෙන්න ඇති නෙ. ඒ නිසාම උන්ගෙ දතුත් හොඳ හයි හත්තියට ඇති. නැත්තං අපිට පොඩි කාලේ ඉඳල කියයිද... ලේනෝ ලේනෝ මේ දත අරගෙන මට කැකුළු දතක් දියෝ කියන්නය කියල. ඇත්තෙන්ම ලේන්නු එහෙම හුවමාරුවකට කැමතිද කියල මංනම් හරියටම දන්නෑ ඕන්. උන් ඒකට කැමති නම්... ලේන්නුයි අපියි දෙගොල්ලොම තාම ඉන්නෙ පරණ භාණ්ඩ හුවමාරු යුගේ. මේක ගැන අපිට කියල දුන්නෙ ඉක්කොලේ ටීචර්. චීටර් උනත් සාරසොබාවට, ලකේට හිටියෙ එයත් යහමින් පලතුරු කන හන්ද වෙන්ට ඇති... සල්ලි දීල අරගෙන හෙම.

 

කොහොම උනත් දොස්තරගෙ ඉඳල ඕන කෙනෙක් කියන්නෙ... පලතුරු කෑම ඇඟට හොඳයි කියල නෙව. මේන් කාලෙකට ඉස්සර අපේ මුත්තෙකුත් කැලේ පීරමින් පලතුරු කකා ආතල් ජීවිතයක් ගෙවාපු හැටි.

 

අඹ දඹ නාරං කෙසෙල් දෙල්

පනා කකා මේ වනා සැපා ලබනෙම්//

 

ගංගාවේ ඕලු ඇත්තෙ ඒවාගේ කෑම නැත්තෙ

ඇත්තෙ පුෂ්ප අත්තෙ අත්තෙ ඒවා පිපේ//

 

අඹ දඹ නාරං කෙසෙල් දෙල් පනා කකා මේ වනා සැපා ලබනෙම්//

පක්ෂි නාදේ රෑත් ඇසේවී හීන් හඬම දෙත්මැයි//

 

මල්ලිකා වැල් බොහෝ තිබෙන්නා//

 

විසාල මේ වනේ මං

ප්‍රවේසම් බොහොම වෙලා ඉන්නෙම්//

 

වාසෙ සොඳා බැද්දෙ මෙදා ප්‍රීති සදා වෙයි නිබඳා

බෝ මාදං ඇත්තෙ මේ ගසේ//

 

අඹ දඹ නාරං කෙසෙල් දෙල් පනා කකා මේ

වනා සැපා ලබනෙම්////

 

රාමාණය නූර්ති ගීයක් 

පද රචනය - ජෝන් ද සිල්වා

ගායනය - ෂෙල්ටන් පෙරේරා

 

මේ පලතුරු/කෑම සිංදු පෝස්ට් එක දාන්න හිතුණේ ඇත්තටම "නවල අන්නාසි" කියන වෙනස් විදිහකට ලියවුනු පද පෙළ නෙත ගැටුණු නිසා. අඹ, දඹ, නාරං... නූර්ති ගීයත් එක් කලේ එහිත් මෙයට සමාන පද පෙළක් තියෙන නිසා. ඒත් නූර්තියට එය එක් කරගන්නැත්තෙ වෙන කාරණයක් මතු කරන්න වෙන්න ඇති. (ඒ ගැන නොදන්නෙ නූර්තිය හදල තියෙන්නෙ මං ඉපදෙන්නත් කලින් නිසා 😂).

 

ගීයක් ලියන්න ආදරයම විෂය වෙන්න ඕනද. නැත්තං මව්-පිය ගුණ, වියෝ, ජාත්‍යාල, බැති... ගී වගේ ඒකාකාරී සීමාවක් නැතුව වෙනත් දෙයක්/යමක් ගැන ලියන්න බැරිද. ඒකට පොඩි පරීක්ෂණ ගීතයක් වගේ මට මේක දැනෙන්නෙ.

චන්ද්‍රසේන හෙට්ටිආරච්චි කියන මේ සිංදුව ඔයාල එකපාරක් හරි අහල ඇති. මේක ගැන නිකමට හොයනකොට දැනගන්න ලැබුණ මේකත් පැරණි ගීයක නව ගායනක් කියල. එකේ විස්තර වෙන බ්ලොග් එකක (ගී අරණ Blog) දැක ගන්න ලැබුණ. එතැනින් අරන් මෙතැන ඒ විස්තර දාන එක හරි නැති නිසා ඉතින් ඒ අඩවියටම ගිහින් ඒ ලිපිය කියවන එක හොඳයි නේ. ඒ හන්ද ඒ link එක පහළින් දාන්නම්!

ආ තව දෙයක් මේ ගී පද පෙලේ හමුවෙන ගල්කිස්සෙ සීනක්කු... සීනක්කු. ඒකත් google විපරමක් දාලම බැලුව. බලද්දී කාල තියෙනව නම හරිහැටි නොදන්නව උනාට 😂. වැඩියම දන්නෙ වන්ඩු ආප්පකියල නෙ. අඩ කියලත් කියනවාලු.....


සීනක්කු, වන්ඩු ආප්ප, අඩ

 

නාවලඅන්නාසි ගීයේ ඉතිහාසය හා පද රචනය (නව හා පෙර) - ගී අරණ බ්ලොග් අඩවිය 👉

 

පලතුරුවල හිතකර බව හා ගුණ මිහිර - සිළුමිණ පුවත්පත 👉

 

 මතක විදිහට ගංගා ගැන මුලින්ම පැදි පෙළකින් අහන්න හම්බුවෙන්නෙ සිංහල අච්චු පොතෙන්.

 මේ ගංගා කිව්වෙ මිනිස් කාන්තා රත්නයක් ගැන නෙවේ හිටං... මහීකාන්තාව මත වැඩ සිටින ස්වාභාවික රත්නය ගැන. ශිෂ්ඨාචාර, ජනාවාස බිහිවීම් ඇරඹුණෙත් ගංගා ඇල දොළ ඇසුරු කරාන කියලත් කියනව නෙ. එහෙම බැලුවොත් මිනිසා බිහිවුණු දා ඉඳලා ගංගාව ලඟින් ඇසුරු කරල තියෙනව. වතුර නැතුව මිනිසා තියා සත්තු උනත් කොහෙ ඉන්නද නෙ. ඒ හන්ද හුස්ම ඇරුණම ජලය අපේ ජීවිතයට වඩාත් සමීපයි. පරිහරණයට සුදුසු ජලය එක්රැස් වුන ස්වභා සෞන්දර්යයේ අනගි නිර්මාණය තමයි... ගංගා/ ඇල දොළ කියන්නෙ. 

ගංගා ගීතය - 1

 අපේ කාලෙ සිංහල පොතේ සඳහන් වුන ගංග විස්තරය H. M. කුඩලිගම කවියාගෙයි. ඔය H. M. කෑල්ලෙන් කියවෙන්නෙ හේවාවසම් මුනිදාසය කියලයි කියන්නෙ. කුඩලිගම වනාහි කොළඹ දෙවැනි යුගයට අයත්... සොඳුරු කවියෙක්. සොබාදහමත් මිනිස් ජීවිතයත් හරි අපූරුවට ගළපමින්... ගැඹුරු අරුතක් මතුවෙන විදිහේ ලිවීම් හැකියාවක් කුඩලිගමට තිබුණු බව ඔහුගේ කවි ඇසුරෙන් පැහැදිලි වෙනව. නිවැරදි බස් වහරත්, අව්‍යාජත්වය මුසු ගැමි සමාජ පසුබිමත්, ඔහුගේ පෙර - අපර දෙදිග අධ්‍යන කැටිවුණු සාහිත්‍යය පහසත්... කුඩලිගමගේ කවිය තවතවත් රසවත් කරන්න උපකාරයක් වෙන්නට ඇති. බටහිර ෂෙලී නම් ඉංග්‍රීසි කවියාගේ ආරට වැඩි නැඹුරුවක් දක්වන බව දකින්නට ලැබෙන නිසා වෙන්නට ඇති... 'සිංහල ෂෙලී' කියන අන්වර්ථ නාමය ඔහුට පටබැඳෙන්නට ඇත්තෙ. ඒ වගේම ඔහුට තාගෝර්ගේ ආභාෂයද ලැබී තියෙනා බව කියවෙනව. ඒ සාධක දෙකම හරි අපූරුවට සනාථ වෙනව මේ අපූරු 'ගංගා...' පැදි පෙළ හරහා. මෙය අන්තර්ගත වන්නේ කුඩලිගමගේ '' නම් පද්‍ය සංග්‍රහයේයි.

 

ගංගා ගීතය - 2

ගංගා කවි පෙළ වගේම තමයි, මේ ගීතයත් ඇහුවම එකපාරටම තේරුම් යන්නෙ නැහැ මේකෙන් කියවෙන්නෙ ගංගාවක් ගැනයි කියල. හිතෙන්නෙ... ගංගා නමින් ඉන්න කාන්තාවක් ගැන තමයි කියල. මේ අපූරු පද පෙළ සුනිල් ආරියරත්නගේ වන අතර සංගීතය වික්ටර් රත්නායකගේයි.

 අබේවර්ධන බාලසූරියගෙ සිංදු වලට මගේ එච්චර කැමැත්තක් නැති උනත්... මේ සිංදුව ඔහුගේ ගැඹුරු කටහඬින් ඇහෙන කොට ඉතාම රසවත්ව දැනෙනව.


ගංගා..

එන්නකෝ ගංගා

මං බලාන ඉන්නේ ඔබ එනතුරු ගංගා...

 

දිරූ ඉපල් අත්දඬු ඔසවා ගෙන නියගෙන් දාගිය සිරුර වාරුකර //

 

බලා සිටිද්දී මා - අහක බලාගෙන ගලා ගියා ඔබ

නෑ නේද ඉතින් යළි අහක බලන් යන්නේ

 

ගංගා........

 

පිපුරුණු දෙතොලින් අහස බලාගෙන

දියපොද රහිතව අකලට මහලුව... //

 

හඬා වැටෙද්දී මා - පෙනෙන ඉසව්වෙන් මූදු ගියා ඔබ

නෑ නේද ඉතින් යළි අහක බලන් යන්නේ..

 

ගංගා........

 

හීන් සංදියේ ඇහුණ සිංදුවක්, අහම්බෙන් වාගේ ආයෙම ඇහුණ/ ඇහුව. ඇහුවා නෑහුවා මොකෝ ආයෙම අහන්නය කියලා හැමෝටම...  මේම පෝස්ටුවවේ දාන්න හිතුණ.

 

පරිසරය, ගහ කොළයට, සතා සීපාවට ආදරය කරන කෙනා, ඒ කියන්නෙ සොබාදම් මාතාවට ආදරය කරන මිනිහා වඩා යහපත් කෙනෙක්ය කියලා කියනවා නෙ. හැබැයි ඒ කියන්නේ පේස් බුක්, සමාජමාධ්‍යය ආදියෙන් ‘පරිසරය’ ගැන වැල්බයිලා ගහන කාණ්ඩය හැර වෙන්ට ඇති. කොහොමින් උනත් ඉතින් ඉදිරි කාලයේ අපි ජීවත් වෙන පරිසරේ තියෙන සොබා සෞන්දර්ය විඳ ගන්න වෙන්නෙ ඉතිහාස කතා පොත් වලින්දෝ කියලා තමයි සැක... මෙහෙම දිගටෝම ගියෝතින්.


 

ඇයි කියන්නෙ ඉතින් එක ගහක් හිටවන වේගෙට දාහෙන් වැඩි වේගෙකින් ගස් කැපෙනවා, කැලෑ එළිපෙහෙළි වෙනවා, වැව් පොකුණු ගොඩ කරනවා නෙව. ඇහැව්වොත්... සංවර්ධනයයි කියලත් කියවෙනවා නේ. කොහොම උනත් එන්න එන්නම ගිරීස්මෙ නම් වැඩිවෙනව. හෙවනකට තියා බෙහෙතකටවත් ගහක් හොයාගන්න අමාරුයි කොළඹ රටේ. නැතුවමත් නෙමේ; ඒත් මේ ලඟ කාලයකදී හිටවපුවා නෙවෙයි නෙව ඒවා උනත්.

 

ඒ තියා ගහක් හිටවන එකෙන් ඇති පලප්‍රයෝජනේ, තමන්ට ඇති වාසිය මොකක්ද කියල නෙ හිතන්නෙ... දැන් වැඩිහරියක් උදවිය. ඒකෙත් අත්තක් නැත්තේම නෑ. මොකද ගහක් හිටෙව්වාය කියල සල්ලියක්, ගතමනාවක් හම්බුවෙන එක්ක යෑ. ඒ ඇරත් රූස්සට හැදෙන ගහක් හිටවලා ඒකෙන් කවදා ලී කෑල්ලක්, ගස් ගෙඩියක් ගන්නය කියලද?.

 

  ..... ඔහොම කියාගෙන යන සෑඩ් ස්ටෝරියක් කියන්ට නෙවේ හැදුවේ.

 

කවද කොයි කාලෙත්, අප්පච්චි මයින්ඩ කියන්නා සේ ඩාම් ඩූම් සිදුවීම් වෙනව. ඉස්සර/ පැරණි සමාජය හොඳමද ?; දැන් ඉන්න තරුණ සමාජය නරකම ද?. හැමදාම තරුණ සමාජය අන්තිම නරක උනානම්, හෙටක් ගැන කතා කරන්න අදක් ඉතිරි වෙලා නෑ... නෙ?.

 

ඒ හන්ද මේ වගේ කවි, ගීත ආදී සෞන්දර්යාත්මක නිර්මාණ යෞවනයට/ තාරුණ්‍යයට අහන්න - විඳින්න වැඩි වැඩියෙන් සැලසෙනවා නම්. සලස්වනවා නම්...



වැඩිම සැරිසැරුණු වීදි

වීදියේ සැරිසරන්නන්

වීදියයේ ලියුම් පෙට්ටිය

Name

Email *

Message *

Translate

මාතලන්ගේ සින්ඩිය

සඳකඩපහණ සින්ඩිය

වීදියේ සින්ඩිය

සින්ඩි365

මසුරං කියුම්

මනුෂ්‍යයා යනු අමුතුම ජීවියෙකි. ඔහු නොපෙනෙන දෙවියන්ට වන්දනාමාන කරන අතර පෙනෙන්නට තිබෙන ස්වභාවධර්මය විනාශ කර දමයි. එහෙත් ඔහු විනාශ කරන්නේ ඔහු වන්දනා කරන දෙවියන් වන ස්වභාවධර්මයටම බව කිසිවිට තේරුම් නොගනී. 

- හියුබට් රිව්ස්

සොඳුරු බව ළඟා කරගන්නට නම් කටුක බව අත්විඳිය යුතු ය. 

අවංක බව මිල අධික තිළිණයකි. එය ලාභ පුද්ගලයන්ගෙන් අපේක්ෂා නොකරන්න. 

- වොරන් බුෆේ

මම කිසි දිනෙක මගේ විශ්වාසයන් වෙනුවෙන් මිය නොයමි. මක් නිසා ද මගේ විශ්වාසයන් වැරදි වීමට ඉඩ ඇති හෙයිනි. 

- බර්ට්‍රන් රසල්