Showing posts with label මේ දවස් වල. Show all posts
Showing posts with label මේ දවස් වල. Show all posts

මෙතෙක් පැවති සියයට 15 වැට් බද්ද ලබන වසරේ ජනවාරි පළමුවැනිදා සිට සියයට 18 දක්වා වැඩි වෙනු ඇති.

දේශීයව නිෂ්පාදනය කරනු ලබන පොල් කිරි, පොල්තෙල්, දියර කිරි, එල්.පී ගෑස්,පෙට්‍රල්, ඩීසල්, රසායනික පොහොර, සියලුම ජංගම දුරකථන, වෛද්‍ය තාක්ෂණික උපකරණ, ඖෂධ නිෂ්පාදනය කරන යන්ත්‍ර සූත්‍ර, ගිලන් රථ ආනයනයේදී, කෘෂිකාර්මික යන්ත්‍රෝපකරණ, සූර්ය පැනල, දේශීයව නිෂ්පාදනය කරනු ලබන සීනි, ස්වර්ණාභරණ, පාම් ඔයිල්, බිත්තර, තේ ඇතුළුව භාණ්ඩ හා සේවා 97කට ඒ අනුව ලබන වසරේ ජනවාරි පළමු වැනිදා සිට වැට් බද්ද පනවනු ලබයි.

තිරිඟු පිටි, ළදරු කිරිපිටි, තිරිඟු, සහල්, සහල් පිටි, පාන්, විදුලිය සහ විදුලි බෙදාහැරීම, බොරතෙල්, භූමි තෙල්, ශ්‍රවණාධාර උපකරණ, මූල්‍ය සේවා, අත් යන්ත්‍ර රෙදිපිළි ඇතුළු භාණ්ඩ හා සේවා 41ක් වැට් බද්දෙන් නිදහස්වන සේවා හා භාණ්ඩ අතර වේ.

* * * * * * *


ඕන්න ඔහොමයි 2024 පටාන් ගන්නෙ... හිටං.

සීයට තුන නගින්න කලින්... මං යන්න උනා පොඩි බඩු ටිකක් (ගෙදර නැති) ගන්න කඩේට. හරියටම දින වකවානු කීවොත් දෙසැම්බර් 07 (2023-12-07).

දැන් මං මේක ලියන්නෙ මට online backup එකක් විදිහට මට තියාගන්න 📂. (සහ අපිට වඩා පහළම ස්තරයේ වාසය කරන අය කොහොම එදාවේල පිරිමහ ගන්නව ඇති ද කියල idea එකක් ගන්න).

මොකද ඒක අපිට/මට තව අවුරුදු 5ක්, 10ක් ගියහම එදාට රටේ තියෙන ක්‍රය ශක්තිය, උද්ධමනය වගේ දේවල්, දැන් (2023) එක්ක සසඳගන්න. නැත්තං අනාගත පාර්ලිමේන්තුවේදීත් දැන් විදිහටම කියයි... ඉස්සර මේමයි, ආර්ථික වර්ධන වේගය මෙච්චරයි අච්චරයි ගගා බොරු අතාරී. අපිත් ඒවා මතක නැති කමටම පිළිගනී.

• ඒක නිසා bill දෙක තුනකුත් add කරල දානව. ඒ එක්කම පොඩි හෑල්ලක් දාන්නම් post එක පිරෙන්නත් එක්ක😉. (සහ බඩු දෙක තුනක ගණන් මිනුම් බලාගන්නත් එක්කම).

ගොඩක් වෙලාවට මට නෙමේ කාටත්, වෙල් තුනම ගෙදරින් කැවෙන්නෙ නැති තරම් නෙ. එහෙම වෙද්දීත් 1ක් හෝ 2දෙනෙකුට සතියකට 8,000ක් වත් අඩුම යනව කියලයි මට දැනුනෙ. (වැරදිනම් නිවැරදි කරන්න).

- හාල්, එළවලු, තුනපහ, පිටි-සීනි, බිස්කට්, බීම, ගෑස් ඇතුළු... සියලු කෑම බීම වියදම් වලට.

ඒ කියන්නෙ මාසෙට ඒ වගේ හතර ගුණයක් (තිස් දෙදහසක්) එක් කෙනෙක්ට. මත් වතුරක් කටේ ගාන්නෙ නැතුව 💀!

කඩෙන්ම කන, බෝඩිම් වෙලා ඉන්න, පොඩි ළමයි ඉන්න පවුලකට නම් අබම සරණයි!

මේ ඔක්කොම අස්සෙ සමහරු කියනව මේ මාසෙන් පස්සෙ රට බංකොලොත්භාවයෙන් නිදහස් වෙනව කියලත් 😵. ඔය විදිහේ සහ තව වෙන වෙන විදිහේ සුරංගනා කතා සම්මේලනයකුත් තියෙනව දෙසැම්බර් 15ව. එනවද යන්න... වැඩි දුරක නෙමේ අනේ, සුගතදාසෙ 😜



ඔන්න එක පරිසර සංවිධානයකින් ගොවි මහත්තයෙක්ගෙ සත්ත්ව ගොවිපළ බලන්ට ආව. ඇවිත් හොඳටෝම උපදෙස් දීල ගියා. සත්තුන්ට හොඳට කන්ට දෙන්න, විටමින් අරවා මේවා දීල හෙම නියමිත බර පවත්වන් යන්නය කියල. ගොයි මහත්තයත් කියාපු විදිහට කරගෙන ගියා. ටික දවසකින් තව සංවිධානයක් ඇවිත් කිව්ව... සත්තුන්ට food cityවල කෑම හොඳ නැතිය. මේ ගම්වල අහිම්සක සත්තුය. පරණ පුරුදු ගමේ කෑම හා තෙල් බේත් සාත්තුව දෙන්නය කියාල.

ආයෙම තව කාලයකින් වෙනත් සංවිධානයක් ඇවිදින් බයි මහත්තය ඉදිරියේ ප්‍රාදුර්භූත උනා... 'ඔබතුමා මොනාද මේ සත්තුන්ට කෑමට දෙන්නෙ ? '

බොහෝ දුරට කම්පනා කරපු බයි ගොයිය කිව්ව 'මහත්තයෝ මං සත්තුන්ව උදේට පෝලිං ගස්සනව'

'ගස්සල..? '

'එක එකාට සීය ගානේ දීල තමුන්ට හොඳ දෙයක් අරං කාපන් කියල කියනව'

 ****************


හුම්. සරි ඒ කතාව පැත්තක තියමුකෝ... මේ පෝස්ටුව නිල වසයෙන් මයේ 100 වෙනි බොලොග් පෝස්ටුව. Draft කරපු එක අතැරල තමා ඉතීම් මේ 100.

100ක් ලියාගෙන ආවාට මොකෝ කියවපු ඈයෝ... සැපිද, සැපි නැද්ද මන් දන්න එකක්යෑ 😉. ලියන්ට හිතන් හිටපු ටික නිදි, කොලොම්පූර් එක්ක පොඩි චැට් වලදී කතාවට ගත්තත්... ඒවා ලියවිලා නම් නැතිම තරම්. අඩුම වසයෙන් 30%ක අගයකටවත් ඇවිත් නෑ. හුම්! උන්න හැටියට මලා මදැයි.

හිතාන හිටි හැම දේම කරන්න ඇහැක් වෙන්නෙ කාටෙයි.

එහෙම කිව්වට ඔන්න චන්ද්‍රයාන් dream project එක නම් සාර්ථක උනා. ලෝකෙන්ම සඳට ගිය හතරවෙනි රට, අපට ලඟින්ම ඉන්න ඉන්දියාව. ඒ රෝවර් යානය ගිහින් තියෙන්නෙත් සඳේ අඳුරු කළාපෙට කියනව නෙ. මොන කුහක කමක් ඉන්දියාවට එක්ක තිබ්බත් සුබ පත්තන්න ඕන උන්දලාට... අපිට ණය අස්සේ බාල බෙහෙත් දෙන අතරේ උනත්. ටැංකිව් ඉන්දියා! ස්වස්ති සිද්ධම් 

පුළුවන් උනොත් මාත් චිචිගෙන් අහගෙන රොකට් එකක් හරි අරිනව... අල්ලපු ගෙදරට පේන්නත් එක්ක 😂😅


 

ඒකී කී දෙනෙක් එක්ක නම් ගියාද ආ. මහ වේ#siයක්. හතර අතේ යනව. සමහර දාට රෑටත් මග. එන්නෙ මහ පාන්දර. පිරිමි කීයක් නම් ඔය ගේ ලඟට ඇවිත් කෑ ගහල ඇද්ද ඈ. සමහර උන් එක්ක රණ්ඩු... මරාගන්නව. ළමයි; ළමයිම කීයක් හැදුවද. සමහර උන් මැරුණ. සමහර උන් ආගිය අතක් නැතුව ගියා. අන්තිමට ඒකිත් දැන් ඔන්න යන්න ගිහින්........

මිනිස්සු ඔහොම කයි කතන්දර කියන්න තිව්න අපේ ගෙදර හිටි පූස් හාමිනේ මිනිස් හාමිනේ කෙනෙක් උනානම්. කියන්නත් sad එයා මළා. ගෙදර අය වැඩි ආදරේට කිව්වෙ කිටි පුංචි. පුංචි කිව්වට ඇඟෙන් ඒ හැටි පුංචිමත් නෑ. වයසෙන් පුංචිත් නෑ. මගෙ පුංචි ජීවිතෙන් ගත්තොත්😃 භාගයකට කිට්ටු වෙන්ට වාගේ මේ පූස් ලලනාවව මං දැකල තියෙනව. ඇත්තටම පූසෝ අවුරුදු 12, 15 කට වඩා ජීවත් වෙනව කියල මං දැන ගත්තෙ අපේ එකාට පිංසිද්ධ වෙන්ට. විස දෙයක් කැවිලද මොක වෙලාද මන්ද, පෙරේද ඉතිං එයා ගියා. ඇත්තම කියන්න එපෑ ගියයි කියල එහෙමටම තියා කොහොමටමවත් ලොකු දෙයක් දැනුණේ නෑ මට. දැන් කස්ටිය හිතයිද දන්නෑ මං කිසි කරුණාවක් නෑය කියල. ඒත් ඇත්ත මං කිව්ව ඔන්. ඒ වගේම ඉන්න කාලෙ පුළුවන් හැටියට ඌට යහමින් සැලකුව.

කාලෙකට කලින්.........

අපේ ගෙදර හිටි පූසන්ගෙන් මට මතක මුල්ම එකත්... පූස් නාම්බියෙක්. අර army short වල වර්ණයේ ටිකක් saturation අඩු කළු වැඩි පැහැයක් තියෙන්නෙ, ආන් ඒ කලර් එක ඌට තිවනෙ. ඒකි සැරින් සැරේ ළමයි හැදුව. ඒ ළමයි අම්මට කලින් වාෂ්ප උනා. අන්තිමේ අම්මටත් මොක උනාද මන්ද... ආගිය අතක් නැතුව ගියා. මං එතකොට ඉක්කෝල යන පොඩි වයස. ගෙදරින් විපරම් කරත් මිනිය තියා හෝඩුවාවක්වත් හම්බුණේ නෑ මයෙ හිතේ. ඌගෙන් හම්බුණ ලාස්සනම පැටිය පිරිමි එකෙක්. කොටි typeමයි. මං කිව්වේ හමේ පාට ගැන😏. දැක්කොත් එකපාර අඳුරගන්නව බොරු... මූ පූසෙක් කියාල හිටං. ඌත් අම්මට කලින් අන්තරස්දාන උනා හෝඩුවාවක් නැතුවම. ලස්සන හන්ද කවුරුහරි ඉස්සුවද මන්දත්.

ඔහොම ඔහොම ගිහින් තමයි මේ දැන් කියන, ළඟදී නැති උන පූෂ් මොටා අපේ ගෙදරට ආවේ... කාලෙකට කලින්. ආවේ කිව්වට ඌම ආවද, ගෙදර කවුරුහරි ඇන්න ආවද කියල මට මතක නෑ. බොහෝ විට කවුරුහරි ගේන්න ඇති. මොකද ඌට, ලේන් එකෙන් අපේ ගේම තෝරගන්න විසේස හේතුවක් තියෙන්න විදිහක් නෑ නෙව. ගෙදරින් හරියටම විස්තර අහල මේකෙ ලියන්නය කියල හිතේ අදහසකුත් නෑ. ඒ හන්ද දන්න විදිහට ලියන්ටම්... ඇහැක් විදිහකට ඔයාල මේක කියවන්න.

ලියන්නම් කිව්වට ඉතිං ලියන්නයි කියල එහෙමට දෙයක් කම්පනා වෙන්නෙත් නැති තරම්. අර උඩහින්ම කියල තියෙන විදිහට අපේ එකාට වටෙන්ම පූසන්ගෙන් ඇල්ම බැල්ම. ඒක හන්දම වෙන්න ඇති කීප සැරයක්ම ඌත් බඩ උනේ. උගේ ළමයිත් විසිරුණා. අන්තර්දාන උනා. මැරුණා. ඒත් මව්තුමී... කාලයක් අල්ලල හිටිය. කාලයක් කිව්වට අවුරුදු 13කටත් වැඩී. මූ මැසිමක් වගේ පැටව් දාගෙන එන හින්දත්, ඒක ඌට කරදරයක් කියල අපේ අයට හිතුන හන්දත් වෙන්න ඇති... ගෙදර අය පූස් මමීව ගෙහින් ඔපරේසන් කෙරෙව්ව.

ඒක හොඳක් උනාද නොවුනද දන්නෙ නෑ... ඒත් පූසිට අනික් කරදර නම් එහෙමමයි. යන තැන සමහර පූස්ල වහලවල් උඩ හිට බලන් හිටිය. සමහරු ගේ ලඟට ඇවිල්ලත් කෑ ගහන්න ගත්ත. එහෙමත් කෑ ගැහිල්ලක් අම්මප. අවුරුදු 100කින් විතර රතිකෙලියේ යෙදිල නෑ වාගේ. සමහර වෙලාවට ඒ කෑගහන එවුන් ගැන දුකයිත් එක්කල. ඒ වගේම හිනත් යනව. මේ කෑගහන්නෙ වේදනාවට නෙව 😂😂. අපේ පූසි කාන්තාව, මිනිස් කාන්තාවන් වගේ පූස්ලට අගේ පෙන්නනව වත්ද. බුදියනව කියල ඉතිං හැම එකත් එක්කම වෙලාවක් කලාවක් නැතුව ඉන්න ඈ. නේද අනේ?

අහල පහල ගෙවල් මොනා හිතනව ඇතිද කියලත් හිතෙනව... ඇයි ඉතිං පූසෝ කෑගහනව කියන්නෙ මළගෙයක් අත ළඟ කියල මතයක් හෙමත් තියෙනවනෙ. කරුමෙට හෙට මොකෙක්හරි මැරුණොත්. අර මිනිහ මැරුණේ අපේ ගේ ළඟ පූසෝ කෑ ගහපු හන්ද. සමහර දවස්වල ඕව හිති හිති... හිනාවෙලාවම නින්දට යන වෙලාවලුත් නැතුව නෙමේ. බැ.රි.වෙ.ලා..වත් මං මැරුණොත්. නෑ නෑ තව කල් තියෙනව ඒවාට 😂😉

පූසි අපේ ගෙවල් ළඟම වෙන ගේක කාලයක් හිටිය. වැඩි හරියක් එහෙ, ටිකක් මෙහෙ. ඒකට අපේ බලු නාම්බෝ දෙන්නත් වග කියන්න ඕන ටිකක් හරි. ඒ ගෙදර ජෝඩුවට ළමයි නැති එකේ මූව ළමය කරන්. පස්සේ ජෝඩුවට ළමයෙක් හම්බුණා 😂. වැඩි සැලකිල්ල ළමයට යන එක බලන් ඉන්න බැරුවද කොහෙද ගෑණි අපේ ගෙදරට ආයෙම බින්න බැස්ස. හොඳම වැඩේ කියන්නෙ පහු කාලේ ඒ ගෙදර අක්ක පූසව හොයල, අපෙ අම්මට කෝල් කරල අහනව කෝ කියල. අහල අපේ දිහා හිටියොත් එක්කං යනව.

දන්න විදිහට පූස් සංහතියම කම්මැලි නෙ. වැඩි හරියක්ම නිදා ගන්නව. අපේ එකත් එහෙම්මම තමා. සමහර වෙලාවට කෑම එක තියල කතා කරාමත් එන්නැතුව කම්මැලිකමේ ඉන්නව. මොන කම්මැලිකම තිබ්බත් කකුලේ ඇතිල්ලෙන්න රුසිය. කතා කරල එන්නැත්තම් මං කරන්නෙ හිට... කකුලෙන් බිමට පොඩි තට්ටු දාන එක. ඒක දැක්කම ඌට ඉහිළුම් නැතුව එනව කකුල ගාවට. ඇතිල්ලෙන්නයි, කකුලේ පෙරලෙන්නයි. සමහර දවස්වලට ගේට්ටුව ගව ඉඳන් කෑ ගහනව... බලු තඩියෝ දෙන්න මුර හන්ද. ඉතිං අපි උස්සන් එන්න ඕන ගේට්ටුව ගාව ඉඳන් ගේ ඇතුළට. ඒත් මූ මේක හිතලම කරනවදත් මන්ද. මොකද බල්ලො දෙන්න කුලප්පු නොකර ගෙදරට එන හැටි ඌ දන්නව... දුවන්නැතුව හීන් සැරේ. පහු කාලෙනම් වයස හන්ද තාප්පෙ උඩින් පනින්න දෙතුන් සැරේ වාරු ගන්නව දැක්ක හින්දා තේරුණා වයස එක්ක පෙර සෙල්ලම් ඌට දැන් බැරිය කියලත්.


සමහර දාට ගේ අස්සෙ ඉඳල රෑ එළියට යන්න කෑ ගහගෙන එන්නෙ මයෙ කාමරේට. නින්ද කැඩුනත් ගහන්න කියලෑ. මොකද යකෝ කියල ඇහුවම.... ඤෑස් ගානව. ඉතිං දොර ඇරල දෙනව යන්න. ඒ කරලත් ලේසියෙන් යන්නෙ නෑ. දෙතුන් සැරේ මොනාහරි කියොල කකුලේ ඇතිල්ලිලා තමයි යන්නෙ.

මේ පාර ගියා... ගියා ගියාමයි. ආයේ ඒ ඤෑස් නෑ 😐

 ඈත නිවසකින් පිසගෙන ආ මුදු සුවඳක් නහයේ දැවටී රසකැවිලි රසයක මතකයක් අවදි කරවයි. මෑත මායිමේ ගහක බොහෝ කලකින් දැකගන්නට හැකිවුණු කුරුල්ලෙක් අවුදින් මියුරු තනුවක් වාදනය කරයි. ගස්, වැල්, මල්... නොයෙක් වර්ණයෙන් වඩ වඩා පැහැපත්ව ඇත. ඉර වෙනදාට නොදෙවෙනි දීප්තියක් ජනිත කරමින් අහස් කුසට වී බලා හිඳී. පොඩි දුවාදරුවන් මුවේ සතුට තවරාගෙන... දසත විසිරෙමින් ගමට අලුත් සිරියක් කැන්දාගෙන එයි. තරුණයන් රතිංඤ්ඤ......

 

රතිංඤ්ඤ..

රතිංඤ්ඤ තමයි... සෙද්ද. යකෝ වෙලාවක් කලාවක් නැති අපි වගේ උන් පාරේ යද්දි, රතිංඤ්ඤ සද්දෙට බයවෙච්ච බල්ලෝ පාර පුරා. කුලප්පුවෙච්ච උන් දැක්කම ඇඟේ මස් කලඳක් නැති අපිත් නිකම්ම බය වෙනව. ඒ අස්සෙ පිපිරුන්නැති බට්ටෙක්වත් පෑගුනොත්. ඔය හැම අටමගලකින්ම බේරිලා ගෙදර එනකොට... ගෙදර එකත් බයබිරාන්ත වෙලා. රතිංඤ්ඤ සද්දෙට බය වුන ඌ දොර හාරාගෙන ගේ අස්සට එන්න පුල් ට්‍රයි.

 

මොනා කරන්නද, මෛයින්ද මාත්තියගෙ සහෝදර රට්නය ජනපටි උනාමත් කිරිබත් කාල, රතිංඤ්ඤ පත්තු කරපු... දේස හිතයිසී ජාටිමාමක උන්දලත් එක්කනෙ අපි මේ වසන්නෙ. කෝමහරි කමක් නෑ පට්ටු කරන ඈයෝ හරි සතුටින් නම් එච්චරයි. සතුටින්, යහතින්, සාමෙන් ඉන්න නෙව මේ සෑම දේම කරන්නෙ හිට.


මොකද සාමේ තියෙනාව මෛයින්ද මාත්තිය යුද්ධෙ ඉවර හන්ද. මෛයින්ද නිසාම අල, ලූණුත් තියෙන හන්ද තවත් සතුටින්. ඉතීම් සාමය සතුට පිරි අවුරුද්දකට... කොහොමෙයි අපි අකුල් හෙළන්නෙ. (සිරන්ති කැවුමුත් හදල බම්)

 

හුම්... කියන්න ගියදේත් අමතක උනා.

අව්රුදු. අවුරුදු හැම තැනම. කොහෙ කියල අහන්න එපා. දැක්කෙ නැද්ද... ඇඳුම් කඩවල්, සුපර් මාර්කැට්, කේක් කඩ, බාර් වල පෝලිම. සෙනග සූ ගාල.

 

ඔය අවුරුදු සැමරුම් එනවය කියන්නෙ රජ කාලේ ඉදන්ය කියනවනෙ. නැකත් රාලලූ හරියටම මේ වෙලේ අහවල් කාරිය, මේ වෙලේ මෙන්න මේකය කියල දින-කාල තීන්දු කරන්නෙ. ඒ තීන්දු සටහන් පත්‍රවලට කියන්නෙ නැකැත් සීට්ටු කියල නෙ. ඒ කාලෙ ගම්වල අවුරුදු කිව්වහම... ආච්චිඅම්මගෙ, අම්මගෙ, බිරිඳගෙ, හොරගෑනිගෙ ඉඳල ලක ලැහැත්තිය... කැවුම්, මුන්කැවුම්, වැලිතලප ආදී නානාප්‍රකාර රසකැවිලි හදන්න. (කොකිස්, ආස්මි දේසීය ආහාරම බව දැනගත්තෙ TV එකේ නිවේදිකාවකගෙන්) මේව හදන්නෙත් අලුත් ලිප්වල, අලුත් හට්ටි මුට්ටිවල මයෙ හිතේ. දැන් කාලෙ නම් ready-made රසකැවිලි හැම කඩයකම. ඕනනම් online වලින් order කරතහැකි පිටසක්වලකට හරි. එතකොට කොල්ලෝ කුරුට්ටෝ පංච කෙලි, ඔන්චිල්ලා පැදිලි, අතුරු මිතුරු වාගේ ඒවා කරන අතරේ.. තරුණ කෙල්ලො කොල්ලෝ කොටු පනින්න හිට ඇති. තව තියෙන අවුරුදු ක්‍රීඩා ගත්තොත් අලියට ඇහැ තැබීම, බනිස් කෑම, කොට්ට පොර, කඹ ඇදීම, ලිස්සන ගහ නැගීම, පොල් අතු විවීම, කනාමුට්ටි බිඳීම වගේ....

 

කනමුට්ටි කියද්දී මතක් උනේ. මං එකපාරක් ක්ලාස් යනකාලේ... ඒකෙන් අවුරුදු උත්සවයක් කළා. මහරගම පුවක්පිටිය පන්සලේ තිව්නෙ මේ ක්ලාස් එක. එතකොට මං 10 වසරෙ වාගෙ විතර ඇති. ඔක්කොම ක්ලාස් වල උන් උත්සවේ. ඔන්න දැන් මැද මුට්ටිය ඇර අනික් මුට්ටි දෙක බිඳලත් හුඟක් වෙලා. ඕනෑම එකට ළඟින්වත් පොලු පාර යන්නෙ නෑ. වැඩිමල් උනුත් හෙන ටයි එක... මැද, පස්ට් එකට ගහන්න. ටිකක් වෙලා ඉඳල ඉතීම් මාත් ගියා. ඇස් බඳින එකා පුල් ඩම් එකෙන් තද කළා. මං කියල ලිහිල්ව බැඳ ගත්ත. යකෝ යද්දී මෙන්න යටින් පේනවා කියහන්කො. මගුලයි. ආයේ ගිහින් කියන්න ඈ. මොනා කරන්නද... ගියා මැද තියෙන මුට්ටියට ගාවට, දෝත බදල දීල ඇරිය. ඕන් එදා තමයි දිනුවනම් තරඟෙකින් මේ නමිය දින්නෙ.

 

ඔය ආදී ක්‍රීඩාවනුත්, සූදු පොලවලුත්...... ලිප ගිනි මෙලවීම්, නිවීම්, කිරි ඉතිරවීම්, මල් කැඩීම්, හිස තෙල් ගෑම, වැඩ ඇල්ලීම, ගණුදෙනු කිරීම, ආහාර අනුභයව ආදී වැඩ කටයුතු අටෝරාසිය හමාර කරල, උස්සව නිමාකර වැඩට යන්නත් එපෑයැ....

 

එතැන් සිට ආයේ පරණ තැටියට අනුගත වෙන්නත් එපෑ. පරණ කෝන්තරයෙ ඉඳල ආයෙම පටන් අරන් හෙම... නේ. අලුත් අවුරුද්ද තියෙන්නෙ සතියයිනෙ හිටන්.

TV- තරු අවුරුදු උස්සව

 

සමහර සෝසල් මීඩියාවල උදවිය නම් මේ අවුරුදු උත්සව- චාරිත්‍ර බොරු විගඩම්ය, බිස්නස් මගුල් කියල හොඳටම බැනපු තැන් දැක්ක. හැබැයි මෙහෙම විවේචනය කරන සමහර අය රාකී බැඳන්, මෙහෙන්දි ගාන් ඉන්නවත් දැක්ක. කොන්ඩේ පාට කරන එක, නාහේ කරාබු දාන එකත් ඉතින් අර බිසිනොස්වලට අයිති නොවෙන්නෙ කොහොමදෑ කියල තමා හිතෙන්නෙ.


මං නම් ඔය චාරිත්තර පස්සේ යන්නෙ නැති උනත් කරන අයට නම් කරගන්න දෙනව.. කතාකලොත් සහභාගී වෙනව. ඒකෙන් ඒ අයට සතුටක් ලැබෙනවනම්, පරණ තරහමරහක් මකා ගන්නවනම්, සුහදතාව වැඩි වෙනවනම්... මගේ සාක්කුවෙන් සතයක්වත් යන්නෙත් නැත්තං, මට මොටෝ.

 

 ඔය හැම දේම කරන්නෙ අලුත් වෙන්න, වෙනස් වෙන්න කියල වෙනකොට... ඒ නිසි- අවැසි වෙනස වෙනුවෙන් අදිටන්ව මේ හැම දෙයක්ම වෙනවනම් තවත් හොඳයිනෙ හිට.

"නමියා ලඟදි ලියලා නෑ නේද.... " ලෝටස්තුමීට ටෑන්ක්ස්. ඒ කොමෙන්ට් එක කියෝලා ඊයේ බ්ලොග දිහා බලුහාම තමා මාත් දැක්කෙ මාසෙකට වැඩිය මුකුක්වත් ලියවිලා නෑ නේද කියල. ඒ නිසා ඔන්ට... බක් පෝදා (2023/04/05) පැවැත්වුන ගෙට්ටුව ගැනවත් හැකි පමණකින් අකුරු කරන්න හිතුව.


කහකුරුල්ලා මත පිරිස

තුන්වෙනිදා වෙනකම්වත් යන්ට වෙයිද නොවෙයි කියල තිබ්බ ඩාම් ඩූම් තත්ත්වය සමතයකට පත්කරගෙන යන්ට හරිබරි ගැහෙද්දී මතක්ක උනේ හක්බෙල්ලාව තියෙන්නෙත් සුළුපටු දුරකින්ද කියල හිටන්. මොනවිදිහකට ගියත් එන්න බස් කට්ටක්වත් නැති උනොත්... පෝය හන්ද. ඔහොම හිතමින් ඉන්නකොට කොලොම්පුරේ කතා කරලා කිව්ව 'මේ උඹත් වරෙන් අපිත් එක්ක යන්න' කියල. ඔන්න නමිය ඒ සාවියේ ඉඳ තට්ටයගෙ කොළම මංජුල ලොක්කගෙ, හක්බෙල්ලා අඩවියට ගොඩ උනා... අසංගයි උන්දගෙ නෝනායි, බට්ටො දෙන්නයි එක්කලා.


ගෙහුං... මංජුල ලොක්කගෙ සුහද පිළිගැනීමෙන් පහු ඝන පූර්ණය සම්පූර්ණ වේගන එද්දී, සුපුරුදු ලෙසම ලැවරියා සප්පායමත් ලැබුණේ උණු උණුවෙන්මයි. හොඳම හරිය පැමිණියේ පහුවයි. ඒ... බිහිසුණු, ගැස්සෙන පැද්දෙන කහකුරුල්ලා මත TeePee කෑම්ප් සයිට් එකට ගමන් ඇරඹීමයි. ලෑටි තට්ටම්හිමි අප වාගේ උදවියට ඒ ගමන දුෂ්කරය. කුරිරුය. එනමුත්... කටුපොකුර සිපගනිමි හෙට මලක් වනු පිණිස කියා සිරිත්මල්දමේ සිංදු මතක්කර මං වහන්ස ගමනට එක්කාතු උනා... ඕන සෙද්දක් වෙද්දෙන් කියා.


ගිය පහුවයි දැනගත්තේ ප්‍රවීණ ලේඛිකා ශාන්ති දිසානායක මහත්මියවත්... මංජුල ලොක්කා මේ ගමනට සැට් කරන් තියෙන බව. අගෙයි, කදිමයි. පොත් අඩුවෙන් පරිහරණය කරන මං වහන්සේ එතුමියව දන්නේ පොතට හිතැති පේස්බුක් මිතුරියන් නිතර දෙවේලේ දමන රිප්ලයි, නොටිපිකෙසන්, මැසේජ් හරහායි. උන්දැල දැන ගත්තනම් ඇය හමුවුන වග... විසුමක් වෙන්ටෑ.


TeePee මංජුල ලොක්ක හා ප්‍රධාන ආරාධිත අමුත්තිය ශාන්ති මිය

 

     සහභාගී පිරිසේ නම් ලැයිස්තුව බැලුවොත් හිටන්...

 

ශාන්ති මහත්මිය හා ඇයගේ පුතා....

තට්ටයගේකොළමෙ මංජුල

නිදහස් සිතුවිලි රවී

ඩ්‍රැකීගෙ අඩවියේ ප්‍රභාත්, උන්දගෙ නෝනි හා පුට්ර රතනය

ඉයන්ගෙ අඩවියේ ඉයන්

තිලකසිතේතිලකසිරි

යාන්හෑල්ලේසුරංග හා ඔහුගේ බිරිය

කොලොම්පුරේඅසංග ඇතුළු පවුල

කැලේ පිපුණු මල්හි වත්සලා හා ඇගේ පුට්ර රතනේ හා සහෝදරී

වගේම කොමෙන්ට් අධිපතීන් වන ප්‍රාජේතුමා, ප්‍රසන්නතුමා

හා මං වහන්දෑ.

 

     පංචතන්තරේ නිදි ලොක්ක, කල්‍යාණ මිත්‍රේ කමි, ඉවාන් පවුලූෂ හිටියානම්....

     වගේම, කොහෙද මඟ අඩවියේ නවීන් සංදීපව අල්ලගන්න තිව්න අමාරුව

 

මහා සිරිබිරිසාගමනය හන්දා... සිරිබිරිස් - නිදි - ප්‍රා.ජේ සුහද හමුවක් යොදාගන්ට හිතපු හන්දා, කොලොම්පුරේ ගෙට්ටුවක් පවත්වන්නට ගෙනා යෝජනාව හන්දා, තට්ටයතුමා කෑම්ප් සයිට් එක හැමෝටම එක්රොක්වන තැනක් කළ හන්දා... සිදුවුණු යහපතක තරම.

 

     කොහොමින් උනත් මේ සුහද හමු අස්සේ මතක් වෙන තව කාරණා කීපයක් තියෙනවා....

 

අපි TeePeeයට ගොඩබහින්න කලියෙන් දින සිටම රවී ලොක්ක එහි සම්ප්‍රාප්ත වී සිටීම.

හමු තියන්න යොදාගන්න නියමිත හැම දිනයක්ම කොළොම්පුරයට පන්ති වැටී තිබීම.

මංජුල බොසාගෙ කහ කුරුල්ලා දර්ශනය වීම, ලැවරියා හා ස්නානය නියතයක් වීම.

 

ඒ අස්සේ මෙදා හමුවේ තට්ටයතුමා එක්කලා කෑම ගේන්න ගියහම ඒ ගෙදරත් බටයක් කැඩිල වතුර ගලන්න ගත්ත... මං හන්ද නෙමේ, බව් පොරයක් නිසා. කොහොම හරි වතුර බට එක්කලා මට තියෙන අවියෝජනීය ගස්ටනය ගැන සැක රවී ලොක්ක මේ පාර ටොයිලට් පැත්තේ යන්න හදනකොටත් සභා මජ්ජයේම ඇහුවෙ නැතෑ 'උඹ ආයේ මොනාහරි කඩයිද. කෝකටත් මාත් එන්නද' කියලා හිටන්.



 

විද්වත්, සුහද කතිකා අස්සේ සුපුරුදු දිය කෙලියත් හා මද පාන සංග්‍රහ වාගේම කාන්තා පරුවසයට තේපැන් සංග්‍රහයත් නියම උනා.

තව මොනාහරි කියන්න තියෙනවනම් තියෙන්නේ... හුම්, ශාන්ති මහත්මිය අතින් පිරිසට අත්සන හා සටහනක් සහිත පොත් පරිත්‍යාගය. ඒ අස්සේ මං වහන්දෑ හට ගුටි පරිත්‍යාගයක් ද සිදුවූ බව නොරහසකි.

 

ඒ අංගය අහවරව කතාබස්ද අඩුකොට... කාඩ් කුට්ටම් සෙල්ලමින් හමුව අහවර කරමුය කියා එය ආරම්භ කළා.  කළා තමයි... කාඩ් එකේ තියෙන දේ කරලා/කියලා පෙන්නන්න එපෑ හිටන්. මුලින්ම නොබියව ඉදිරිපත් වුනු පොඩ්ඩන් ජිරාෆ් අලියා අනුකරණය පෙන්නුවේය.

 

පහුව බ්ලොග්කරුවන්...

අයිසෙ නිව්ටන්ගේ ඔලුවට ඇපල් හෝ වෙන යමක් වැටුනොත් මොනවද වෙන්නේ, මාළු සද්ද නොකර පිහිනන්නේ කොහොමද, නයාට ටෝච් එකකින් පහර දීම, ඩ්‍රැකීගේ බොරු (නො)කීම, කොස්සෙන් ඇති ප්‍රයෝජන ආදී ඒවා සිදුවිණි.

මංතුමා කියවාපු පොත් දහයක නම් අභීතව ඉදිරිපත් කළ අතර නොහොඹිනා ඩ්‍රැකියා එය කඩාකප්පල් කිරීමට අමානුෂික වෙහෙසක් දැරූහ.

 

ඔය ඔක්කෝම අහවර වී අපි කහකුරුල්ලා මස්තකප්‍රාප්ත වී TeePee සයිට් එකෙන් එපිට බලා පිහාඹන්ට සැරසෙද්දී... වෙන තැන්වල පිටත්වන මොහොතේ සිදුවන ආකාරයේ මල් ඉසීමක්, වතුර ඉසීමක් නොව, බත් අහසට ඉස සෞභාග්‍යමත් ලංකාවක් ප්‍රාර්ථනා කිරීමට තට්ටය තුමා වගබලාගත් සේක.

 

පෝදා විකාසය ඉන් අහවරයි. සියල්ලෝ සතුටු සිතින් ගිය නමුත්... මා පාර වැරද්දුවාය කියමින් කොලොම්පුරයා පමණක් උරණ උනි.


 

ඕන්, කැලැන්ඩරේ පෙන්නුම් කරන විදිහට 2022 අන්තිම දවසටත් ආවා. දවස් 365ක් ඉවර ගෙවල කරලා... අලුත් අවුරුද්දකට ඔන්න මෙන්න. ගෙවුණු දින ගැන නම් කස්ටියට විලිලජ්ජාවේ සන්තෝසේ බැරුවා ඇති.

කොරෝනා තිව්නා, ඉන්ජස්සන් ගැහුවා, ඡන්ද දුන්න, අරගල කරා, අරගල ගල් උනා, මරාගත්ත... බැන්ඳ, ලිහුව, ළමයි හැදුව, පන්සල්- පල්ලි ගියා.

කෑවා, බිව්ව...

හම්බ කරා, රස්සා කරා, අංචි ඇද්ද, ලොක්කන්ට ගොටු ඇල්ලුව, ප්‍රමෝසන් ගත්ත, ඔපිස් එකෙන් මාටිය ගැහුවා, ඩ්‍රින්ක්ස් ගත්ත, හොර ගෑණු පස්සෙ ගියා, sex කරා, රණ්ඩු කරා, අනුන්ගෙ කුණු හෙව්ව, කේලම් කිව්ව, වයිරල් හුටපට බැලුව - හෙව්ව, trip ගියා, ජොලි කරා, කාලේ ගෙව්ව, වයසට ගියා, තාම මැරුන්නෑ

ඕම ඇවිත් දැන් හැමෝටම 2023ත් එක එක plan, ප්‍රාර්ථනා ඇති.

 

ඒ අතරින්... සමාජයටත් තමාටත් යහපතක් වෙන plan, ප්‍රාර්ථනා පමණක් සඵල වේවා කියල wish කරනවා ඕන් හැමෝට්ම..!




 කේන්තිය පාලනය කර ගන්න ඕන.. ඕන කියලා හිට උපදෙස් ලැබෙනවා නෙ අපට. ඒත් ඉතීම් කේන්ති නොගෙනත් බෑ සමහර වැඩ වලදි... වගේ නෙ. කෝම උනත් කේන්තිය නිසා ලස්සන අඩු වෙනවය, ඉක්මන් තීරණ ගන්නවය, හැමෝම ඒ නිසා නැසෙනවය කියල තමා තේරුම් බේරුම් ඇති උදවිය කියන්නෙ.

කේන්තිය එක්ක ගැටගැච්ච කතා තුනක් තිවන... ඉතින් ඔන්න ඔහෙ post එකක් විදිහට දාන්න හිතුන ඒ කතා තුන.

 

ගුවන් ගමනින් ඇතිවුන වෙහෙස නිසා, ඇය ඉක්මනින් ගෙදර ගිහින් මහන්සි නිවාගන්න කියල හිතාගෙන සීඝ්‍රගාමී දුම්රියට ගොඩ වුනා. ඇයගෙ යාබද අසුනෙ වාඩි වෙලා හිටියෙ ප්‍රියමනාප මහල්ලක්. ගමන පොඩ්ඩක් දිග නිසා ඈ තම අලුත් නවකතාව කියවන්නට හිතා ගෙන එය බෑගයෙන් එළියට ගත්ත. පොත ගන්න මොහොතෙ ඈට පොඩි බඩගින්නකුත් දැනුණ නිසා... මිල දී ගත් බිස්කට් පැකට් එකත් එළියට ගන්න හිතුණ. ඒ එකක්ම යාබද අසුනෙ හිටි ගමන් සගයා..... ඒ මහල්ලා බිස්කට් පැකට් එක කඩා ගෙන පළමු බිස්කට් එකේ රහ බලනවා. බෑග් එකත් ඇරලා ඒ විදිහටම තියෙනව. ඇයට ඉවසුම් නැතුව ගියා.

ඒත් එක්කම... ඔහු ඈ දිහා බලලා තම අත තිබුණ බිස්කට් පැකට් එක ඇය වෙත දිගු කළා. කේන්තියෙන් හිටියත් බඩගිනි නිසා ඈ බිස්කට් එකක් අරගෙන පැකට්ටුව ආසන දෙකට මැදි වෙන්න තිබ්බ.

දැන් දෙදෙනාම බිස්කට් මාරුවෙන් මාරුව කා... අවසන් බිස්කට් එක විතරක් පැකට් එකේ ඉතිරිව තිබෙන මොහොත. ඈ බලාගෙන හිටිය මේ බොරු ප්‍රියමනාප බවක් පෙන්වමින් ඉන්න කපටි මහල්ල අන්තිම බිස්කට් එක ගනීද, නැතිද කියල. මොහොතකින් ඔහු අන්තිම බිස්කට් එක අරගත්ත. ඒත් එක්ක ඈ මහල්ලා වෙත නපුරු මුහුණක් පෙන්වා තමන්ගෙ කේන්තිය පල කළා.

මහල්ලා, අතේ තියාගෙන හිටි බිස්කට් එක දෙකට කඩා ඇයට කෑල්ලක් දික් කළා. එයින් ඇගේ කේන්තිය මදක් අඩු උනත්, මහල්ලා කෙරේ තිබ්බ අකමැත්ත නම් අඩු උනේ නෑ. ඒ වගේම ඇය අතින් සංඥා කරමින් බිස්කට් බාගය එපා කියල කිව්වා. තමන් බහින ස්ථානයට දුම්රිය ලඟා වූ හැටියෙ, තමන්ගෙ නොරිස්සුම පේන්නනුත් එක්කලා ඈ මහල්ලාට ගස්සාගෙනම නැගිට යන්න ගියා.

ගමන් මහන්සියට නිසා ආ හැටියෙම ඈ ඇඳට වැටුණ. හවස නාගෙන ඇවිදින් බෑග් එක අස් කරන කොට ඈ දැක්ක තමන් මිලදී ගත් බිස්කට් පැකට් එක එහෙමම එහි තිබෙන බව.

ඇයට මහල්ලා ගැන පුදුම අනුකම්පාවක්, කරුණාවක් ඇති උනා. තමන්ගෙ බිස්කට් පැකට් එකෙන් කොටසක්, නපුරුකම් කළ තරුණියකට ලබා දෙන්න පවා ඔහු කෙතරම් හික්මුණු පුද්ගලයෙක් ද කියා සිහි වී. ඒ මුහුණේ ප්‍රියමනාප බව කොයිම නිසාවකවත් ඔහුගෙන් ගිලිහී නොගිය බව ඇයට මතකයන් අතරින් තේරුම් ගියා. තමන්ගෙ හදිසි වැඩ නිසා, වැඩි දුර හිතා මතා නොගන්න තීරණ නිසා... ඈ කම්පා උනා. ඒත් ඔහුගෙන් සමාව ගන්න බැරි බව ඇයට දැනුණ නිසා ලොකු දුකක් ද හිතේ හටගත්තා. ඒ වගේම ආයෙත් මේ විදිහට හොයා බලන්නෙ නැතුව ඉක්මන් තීරණ, හදිසි කෝප ගැනීම නොකරන්න ඇය වග බලා ගත්ත.



දවසක් තමන්ගෙ ‘චූටි දුව’ එක්ක සුපිරි වෙළඳ සැලට ගොඩ උන අගේ මව, බඩු තෝරා බලමින් හොඳම දේවල් මිලදී ගත්ත. ඒ අතර චූටි දුවට ඕන කරන සෙල්ලම් බඩුව වගේම කෑම බීමත් එතන තිබුණ. ඇය ගෙදර ඇවිත් බඩු අස්පස් කරන ගමන්, මිලදී ගත්ත ඇපල් ගෙඩි දෙක පෙන්නමින් ‘මටත් එකක් දීල ඔයත් එකක් කන්න කියල කිව්වා.

ඒත් දූ කර දෙයින් ඇයට හොඳටම කේන්ති ගියා. එක ඇපල් ගෙඩියකින් කෑල්ලක් කඩාගෙන කෑ චූටි දූ, අනෙක් ඇපල් ගෙඩියේ කෑල්ලකුත් කඩාගෙන කෑවා.

කේන්තියෙන් පාරක් ගහල ඈ ‘අම්මටත් එකක් දෙන්න කිව්වම දෙකම එක සැරේ කනවාද?’ කියල පොඩි තරවටුවක් කළා.

“මට ඕන උනේ අම්මට රසම ඇපල් ගෙඩිය දෙන්න. ඒකයි දෙකේම කෑල්ලක් කාල බැලුවෙ” කඳුළු අතරින් දූ, ඇයට අදහාගත නොහැකි කතාවක් කියමින් ඇයවත් හැඬෙව්වා.

 

* * * * * *

සාර ඉපදුණේ එක් ඇසක් අඳව. ඒ වගේම ඉපදී ටික දවසකින්ම සාරාවත්, අගේ මවත් තනිකරමින් අගේ බීමත් පියා ඔවුන්ව අතහැර ගියා. ඒ නිසා සාරව හදා ගන්න ඇගේ මව ගොඩක් මහන්සි උනා. සාරට තේරුම් යන කාලේ එනකොට තමන්ට අනෙක් ළමයි විහිළු කරන බව ඇයට දැනුණ. ඒ නො පෙනෙන එක ඇස නිසා. ඇය ගෙදර ඇවිදින් එදා හොදටම ඇඬුවා. අගේ මව නගරෙ වෛද්‍යවරයෙක් ගාවට සාරව අරන් ගියා. සාරට ටික කලකින් සැත්කමක් කරා. සාර වැඩිවියට එද්දී ලස්සන ඇස් දෙකම හොඳට පේන තරුණියක්.

ඒත් ඇගේ මව දැන් කාලයක ඉඳල එක ඇහැක් පේන්නෙ නැති අනෙක් ඇහැත් දුර්වර්ණවී ගිය, නිතරම වැරහැලි වලට හුරු උන කෙනෙක් බව සාරට එක් වරම හැඟී ගියා. සාර මවට පාසල ගාවට එන එක තහනම් කරා. ඇයට එය ලැජ්ජාවක් උනා. දවසක් මේ නිසා සාර මවට හොඳටම දොස් කිව්වා. ඒත් දැන් ඇයට වැඩි මතකයක් ද නැති නිසා සාරට තවත් කේන්තියි.

එදා රෑ සාරගෙ මව මියගිහින් තිබුණා. ඇයගේ ලාච්චුවේ තිබී සාරට අවුරුදු 10කට කලින් මව ලියූ ලියමනක් හමුවුනා.

“සාර නිතරම ගෙදර එන්නෙ දුකෙන්. ඈ ඉපදුණු දා පටන් දුකින්. අද හමුවූ ලොකු දොස්තර මහතා කිව්වා ඇහැක් කවුරු හෝ පරිත්‍යාග කරනවා නම් සාරට ආලෝකමත් අනාගතයක් ලබා ගත හැකි බව. මං ඒ නිසා තීරණය කරා... මගේ ඇහැක් ඇයට ලබා දෙන්න.”

සාර හැඬූ කඳුළින් තමන්ගේ වැරදි හැසිරීම් සිහි කරන්නට උනා. තමා දැන් හඬන්නේ ද මවගේ ඇසක උපකාරයෙන් නේදැයි කියා ඇයට තේරුම් ගියා. ඒ නිසා ඈ බොහෝ කම්පා උනා.


බස්සාත් මේ ටික දොහේ අන්තර්හාන වෙලා හන්ද මංවත් යූ බටේ videoවක් බලන්නට දාන්නම්... ඔහෙල්ලට J

අදත් වැස්ස... මේ දවස් ටිකේ ඉතීම් වැස්ස තමයි. ඊයේ හවස යාලුවෙක්ගෙ studio එකකට පොඩ්ඩක් ගෙහුං එන්ට ගියා. ගිහින් ඉන්නකොට ඌ අහපි... ඉස්සරහට ඉතින් මොකෝ වෙන්නෙ කියල.

මං රනිල් රාජපස්සද, නැත්තං ජ්‍යෝතිෂ්‍යකාරයෙක්ද... රටේ ඉස්සරාට වෙන විගඩන්, නාඩගං ටික කලින් දැනගන්න. හුම්. වැහි කළුවක් ආව. කාලගුණය මේ තියෙනවා... මේ වෙනස් වෙනව. හරියට මොකක් වෙයිද කියල හිතා ගන්න බෑ.

මං... ඌයි තා එකෙක් එක්කයි දන්හිල් එකකුත් ගහල කාරිය එන්ට ආව. අද රෑ කඩේ යද්දිත් පොඩි වැහි mood එකක් තිව්න. දවස් පඩි කාරයො... බාර් එක ගාව. බියර් ගන්නවා, වඩේ කනවා... මත් වෙච්ච අස්සෙ ඉතුරු සල්ලි හරිදත් බලනවා. පව් ඉතීම් අසරණ ජීවිත. මං නම් බොන්නෙ නෑ........ බියර්. ගෑස්ටික් එක නිසා බියර් ටිකක් අමාරුයි. අනිත් ඒවා... හි..හ්හි. සිගරට් උනත් ඇඟට හොඳ නෑ නෙ. ඒ නිසා මං මේ ටිකේ දන්හිල්. තව පොඩ්ඩෙන් රු100ක ආසන්නයට වැටයූ දන්හිල් එක තෙමෙනවා. ඒත් ලොකු අවුලක් නෑ... මොකද තාම රු 8ට ගත්ත ගිණිපෙට්ටියක් නෙ තියෙන්නෙ. 40හේ ගිණිපෙට්ටියත් අවුලක් නෑ ඉතීම්... මොකද IMF ණය හම්බවෙන සීන් එකක් තියෙන්නෙ.

පොද වැස්සෙ යනකොට, අඳුරන වැඩිහිටියෙක් කියාපි... කුඩයක් අරං යන්න. වැඩේ කියන්නෙ උන්ද කුඩයක් ගෙනල්ලත් නෑ. මේ පොඩි දුරට මොන කුඩද.. ඕව උස්සන් යන්න බෑ.... මං කියල දැම්ම.

ඊයෙ හවස ලොකු වැඩක් නැති හන්ද blog පැත්තට ගියා. නිදිගෙ පංචතන්තරේ නිදියි, ඩ්‍රැකීගෙ අඩවියේ ඩ්‍රැකීයි post දෙකක් දාල... ෆිලුමක් ගැන. ඒවත් කියවන්න එපෑ ඉතීම්.

නිදියත්... ලියන්න ඕනෙනම් ලියපං තනියෙම. තව කවුරුවත් මොකටද. අනික ඩ්‍රැකීය ෆිලුම් ගැන ලියන එක අඩුකරලත් තිවනෙ....... මේක දිගටම යයිද. ඒම උනොත් මට තමා කෙල වෙන්නෙ. මගේ ෆිලුම් post ලෙප්ට්. කෝකටත් හොඳ මූණ දාගෙන ගෙහුං කමෙන්ට් කරා... නැත්තං වැඩේ මාට්ටු නෙව. මොක උනත් මයෙ blog බලන්න එන ඈයො ඉන්නෙත් කීයෙන් කී දෙනාද. එයිනුත් මිනිස් පරාණ ඊට අඩුයි. වැම්පයර් කියයි, බස්සො කියයි. ඇයි නයි. Pra Jay... ඒ යෝදය, තල තිස් එකෙන් මොකට අයිති වෙනවද කියල දෙයියො තමයි දන්නෙ. ලඟදි bra එකකුත්... බලන වගක් නම් දැනුණ හිට.

ඔන්න ඉතීම් මොක උනත් Thirteen Lives (2022) ෆිලුම බාගෙන බැලුව. මුන් නම් කියයි. මං එපෑ ඩේට කපන් බාගන්න. ඒ අස්සෙ මැසේජ් එනවා දිගට හරහට.... වෙන කාගෙන්ද, දුරකථන සේවා සපයන්නන්ගෙන්. පහසුකම් හා සේවා ගාස්තු වැඩි කරාය කියල හිට... රජයේ අණ පරිදි. අනෙ අම්මප. කම් නෑ. කම් නෑ... phone එකේ contact list එකේ පතුළ නොපෙනුනාට... සම්බන්ධතා තියන් ඉන්න කීයෙන් කී දෙනාද. උන් ටිකත් හලලා... net යන ඒකත් නවත්තලා... සිම් එකයි, රවුටරෙයි ජාතියේ නාමෙන් කුණු කූඩෙට දානවා. මොකද IMF ණය හම්බවෙන සීන් එකක්නෙ තියෙන්නෙ.

කඩේ ගෙහුං එනකොට කෙල්ලෙක් පාන් ගෙඩියක් සොපින් එකේ දාන්... උජාරුවට යන ලස්සන. හුම්ඃ... මං බලයි ඔය ලොකුකම්. අර ඌරුවරිගේ වන්නිල ඇත්තන්, නොදියුණු ජාතියක් ද තාම ?

    ගෙස් කෙරිලි කීවේ, ග්‍රේස් කෙලීට හෙම නෙවෙ හොදේ 😄

දෙයක් දැක්ක, ඇහැව්ව පමණින් විස්සාස කරන්න එපාය කියලා තියෙනව... නෙ. ඒ කියන්නෙ දැකපු - අහපු මොහොතින් හෝ පමණින් පූර්ණ නිගමනයකට, තීරණයකට එළඹෙන්න එපා කියන එක නෙ. දැක පමණින් පැහැදීම/ අපහැදීම අපේ පරිණාමය නොවුණු ලක්ෂණයක් වාගේ නෙ... පරිණාමය ඇත්තක් නම්. ඒ හන්ද, පට් ගාල ගෙස් කොරන ඒවා වරදින්න පුලුහං නෙ. ඔය වගේ වරදින එක දෙයකින්... ලයිප් එකම කපෝති වෙන්නත් පුලුහං නෙ.

ඔය වැඩි බර කතා නැතුව... මේ පොටෝ ටික බලමු අනේ. සමහර එව්වා එකපාරම... තේරුම් යන්නෙ නෑ නෙ, කිව්ව වගේ. බලලම ඩිසයිට් කොරන්ටකෝ...

පොටෝ 1 - එළවන්නෙ කවුදෑ

පොටෝ 2 - ගසේ කවුදෑ
පොටෝ 3 - කොළ ගොඩේ කවුදෑ
පොටෝ 4 - ගස් අස්සෙ කවුදෑ
පොටෝ 5 - හොයා ගන්ට සෑහෙන වෙලාවක් යන්න ඇති
පොටෝ 6 - අලුත් කොන්ඩ මොස්තරේ
පොටෝ 7 - ෆන්සන් එක අතරේ හෙළුව පෙනේ
පොටෝ 8 - නෝනා මහත්තයා
පොටෝ 9 - නෝනා මහත්තයා 2
පොටෝ 10 - ජුරාසික් ඉන් පා(ර්)ක්
පොටෝ 11 - ඉඹින්න මගේ....
පොටෝ 12 - පු#%@

වැඩිම සැරිසැරුණු වීදි

වීදියේ සැරිසරන්නන්

වීදියයේ ලියුම් පෙට්ටිය

Name

Email *

Message *

Translate

මාතලන්ගේ සින්ඩිය

සඳකඩපහණ සින්ඩිය

වීදියේ සින්ඩිය

සින්ඩි365

මසුරං කියුම්

මනුෂ්‍යයා යනු අමුතුම ජීවියෙකි. ඔහු නොපෙනෙන දෙවියන්ට වන්දනාමාන කරන අතර පෙනෙන්නට තිබෙන ස්වභාවධර්මය විනාශ කර දමයි. එහෙත් ඔහු විනාශ කරන්නේ ඔහු වන්දනා කරන දෙවියන් වන ස්වභාවධර්මයටම බව කිසිවිට තේරුම් නොගනී. 

- හියුබට් රිව්ස්

සොඳුරු බව ළඟා කරගන්නට නම් කටුක බව අත්විඳිය යුතු ය. 

අවංක බව මිල අධික තිළිණයකි. එය ලාභ පුද්ගලයන්ගෙන් අපේක්ෂා නොකරන්න. 

- වොරන් බුෆේ

මම කිසි දිනෙක මගේ විශ්වාසයන් වෙනුවෙන් මිය නොයමි. මක් නිසා ද මගේ විශ්වාසයන් වැරදි වීමට ඉඩ ඇති හෙයිනි. 

- බර්ට්‍රන් රසල්