මෙතැන මීය කිව්වෙ අර කෝම්පීතර් මෞස් වර්ගයාට. හිංගලෙන් කියන්නෙ මූසිකය කියලනෙ. ආන් ඒ mouse ගැන අපේ බස් post එකකුත් දාල තිව්න. ඒ අස්සේ comment එකකින් රිංගපු මට මෙන්න කියාපි අලුත් මෞස් gadget ගැනත් මක්ක හරි ලියන්නය කියල. මං මොනව දන්නවද අනේ ඔව ගැන. ඒත් ලඟදි මගේ mouse එකත් පොඩි කචල් එකක් අදින්න සෙට් උනා. ඌ මකවල ගනිද්දී පොඩි දේවල් ටිකක් මතක් උනා....

කොම්පීතරේ කරලියට එනකොට මේ mouse එකත් නිකම්ම වාගේ බිහි උනා. මොකෝ අත දාල මේකේ දේවල් කරන්නයෑ.  මුල් සංදියේ mouse වල යටි පැත්තේ තිව්නෙ mouse ball එකක්. අර උස්සද්දී හිලෙන් එබිල බලන බෝලෙ. (දැන් එවුන්නෙ ඕක නොදන්නෙ හිට). ඉතිං mouse එක එහාට මෙහාට කරන කොට යටින් තියෙන මේ බොලේත් ඒ අනුව එහට්ට මෙහට්ට වෙලා තමයි horizontal සහ vertical ලෙස ඛණ්ඩාංක ලබා ගෙන... ඒවා සංඥාවක් විදිහට අපේ computerයට ලබා දුන්නෙ. ඒත් මේ කිරි කිරි බෝලෙ, මඤ්ඤං කෙරුව සමහර වෙලාවට. ඉතිං ඒ වෙලාවට එයින් ලැබෙන සංඥාත් අවුල්. ඒ අවුල monitor එකේ cursor point එක දක්වාම ගිහින් එතන ඩෙඟා නටල තමයි නතර වෙන්නෙ. ඉතින් කරන වැඩ... කොට උඩ. (මේව දැන් graphic කරන ඈයොන්ට තිබ්බනම් උන් සදා අනාතයි).

දැන් කලක හිටංමේ දක්වා පාවිච්චි වෙන්නෙ optical mouse... USB පහසුව ඇති. bluetooth mouse විදිහත් එනව නේ. සංඥා ලබා ගැනීමේ ක්‍රමය වඩා දියුණු තැනකට ආපු අවස්ථාවක් තමයි මේ. මේ mouse එකේ තියෙන පොඩි LED light එකේ පරාවර්තන වුන ආලෝකය, sensor එක හරහා යවල එය process වෙලා එන signal එක තමයි කොම්පීතරේට දෙන්නෙ. මේවයෙ වැඩ ඉතීම්... සුදුවට, සුමුදුවට.

හැබැයි දෙකෙන්ම වෙන්නෙ එකම වැඩේ. signal එක ග්‍රහණය කරන් යවන එක. ඕකම තමයි laptop එකේ, touch pad එකේ, touch phone එකේ හිටං වෙන්නෙ. මූලික සිද්ධාන්තය එකයි. තාක්ෂණය වෙනස් උනත්.

මේකට සමාන දෙයක් අපිත් කරනවා මතකද..... මැනුවලි. අතින් අතින්

ප්‍රස්ථාරෙ ඇති රේඛාව යම් තැනක පිහිටනවද ඒ තැන හඳුනගන්නෙ තිරස් හා සිරස් සටහන්ව ඇති ඛණ්ඩාංක මගින්. (ප්‍රස්ථාරෙ ඇඟිල්ල යම් තැනක් තිබ්බද ඒ තැන කියවන්නෙ අර ඛණ්ඩාංක දෙක මගින්). මේ දෙයම තමයි චෙස් පුවරුවලත් වෙන්නෙ.

තව තව අලුත් උන mouse වල එන හැකියාවනුත් වැඩි. පොඩි සෙලවීමකින් වැඩි දුරක් (DPI), one click button, back button... ආදී නානාප්‍රකාර දේවල් ඒක අස්සෙ. ඒ අස්සෙ තොරන් වගේ ඒවත් තියෙනව.

තව... glove mouse, invisible mouse (නිකම්ම ඇඟිලි එහා මෙහා කිරීමක් sensor එකකින් හඳුනාගෙන වැඩකරන), phone mouse (phone as a mouse) වගේ සමහර දේවලුත් වෙළඳපොලේ තියෙනව සහ වැඩිදියුණු වෙමින් ඉදිරියට එනව. මේ ගොඩක් ඒවා එන්නෙ ඉතිං gamming පිස්සන්ට හා කම්මැලි බස්ස, අපි වාගේ අයට... අනුකම්පාවෙන්. ඒ හන්ද මේ මෞස්ල හරිනම් අපි අල්ලන්නත් ඕන වැඳල කරල හිටං.

ගේම් කිව්වොත්, මං කොම්පීතර් ගේම් ගැහුවේ නැති තරම්... අනික් අය එක්කලා බලද්දී. අනික O/L කරනකම් මං හිටිය ඉක්කෝලෙ එවුන්ට ඔය game උන තිබ්බෙත් නෑ. එක්කෙනෙක් දෙන්නෙක්  cafe ගියා, ඒත් අන්තිම කාලේ. ඒකට A/L ඉස්කෝලේ. ඉන්න හැම සෙට් එකේම එකෙක් game කාරයෙක්. චැට් එකක් අස්සෙ game එකක් ගෙනත් අතාරිනවා. මං සමහර සමහරුන්ට බැණලත් ඇති.

අනික 9,10 වසරවල තමා මට කොම්පීතරයක් සෙට් වෙන්නෙ. ඒකත් laptop එකක්. ඕකේ game ගතහැකි ඈ. Windows වල එනම Pinball, card game නම් සෙල්ලම් කරා. ලැප කැඩිලා හම්බුණ කොම්පීතරේ HDD එක 40GB හෝ 80GB. ඉතිං හිතා ගතෑකි නේද අසරණයගෙ තත්වෙ. ඒත් game පිස්සුව නම් දැනුණේ හෝ ආවේ නෑ. එහෙම උන එකත් ලොකු දෙයක්. ඇයි කියන්නෙ... RAM, VGA මාරූ කරන්නයි, අලුතෙන් එන game CD ගන්නයි. ඒවාට සල්ලි!. ඒ නැතෑ පුම්ක උඩ දාන් ඔක්කොම සැට් කරන් ගහන ගහන game ඒක end කරගන්න බැරි උනොත්! ඒ වගේමයි ඒ කාලේ game ගගහ තවතවත් computer එකට ඇලිල හිටිය නම්, අද job කරනව බොරු. ඇයි ඉතිං ඇස් දෙක තව වෙහෙස වෙනව නෙ. මේ දැන් ඒකටත් එක්ක ඇස් වෙහෙසවනව හොඳටෝම ඇති. ඒ හන්ද ඒ කාලේ game පිස්සුව ආවේ නැති එක හොඳටෝම හොඳයි!

ඒ අතර අර පොඩි කොම්පීතරෙන් ගැහුව ඒවා මතක් කලොත්....

රූ කියල ඒ කාලේ computer සඟරාවක් ආව... පරිගණක සඟරාවට අමතරව. (දැනුත් එනවද කොහෙද). ඒකෙ තියෙන cd එකේ free දෙන පොඩි පොඩි game තිබ්බ. cricket, bike & car race... ඒවා තුනහතරක් නම් කාලයක් යහමින් play කරා. මොකෝ graphic වලට කියල මහ දෙයක් යනවෑ. fan යකා වගේ දිවිලි නෑ, overheat නෑ. චෝටා චෝටා game, චෝටා චෝටා fun 😂!

   දැන් තියෙන එක (වමේ) හා යාළුවෙක් දුන්න එකක් (දකුණේ). ඒක gaming මීයෙක්. උණු හින්ද බොන්නත් බෑ කිරි හින්ද අහක දාන්නත් බෑ වාගේ තමයි. පේනවා නෙ සයිස් එක.

Read More

 

අඹ වගේද ජම්බු කිව්වට, ලේන ජම්බු ගහේ ආයේ නගී ආයේ බහී කියල තමයි... ඒ සිද්ධිය ඇහින් දැක්ක කෙනා කටඋත්තරට දීල තිව්නෙ.

 

කොහොම උනත් ඔය ලේන්නුත් අඹ, ජම්බු ආදී පලතුරු කනව ඇත්තෙ හිටං හොඳ සරීර සෞඛ්‍යකට වෙන්න ඇති නෙ. ඒ නිසාම උන්ගෙ දතුත් හොඳ හයි හත්තියට ඇති. නැත්තං අපිට පොඩි කාලේ ඉඳල කියයිද... ලේනෝ ලේනෝ මේ දත අරගෙන මට කැකුළු දතක් දියෝ කියන්නය කියල. ඇත්තෙන්ම ලේන්නු එහෙම හුවමාරුවකට කැමතිද කියල මංනම් හරියටම දන්නෑ ඕන්. උන් ඒකට කැමති නම්... ලේන්නුයි අපියි දෙගොල්ලොම තාම ඉන්නෙ පරණ භාණ්ඩ හුවමාරු යුගේ. මේක ගැන අපිට කියල දුන්නෙ ඉක්කොලේ ටීචර්. චීටර් උනත් සාරසොබාවට, ලකේට හිටියෙ එයත් යහමින් පලතුරු කන හන්ද වෙන්ට ඇති... සල්ලි දීල අරගෙන හෙම.

 

කොහොම උනත් දොස්තරගෙ ඉඳල ඕන කෙනෙක් කියන්නෙ... පලතුරු කෑම ඇඟට හොඳයි කියල නෙව. මේන් කාලෙකට ඉස්සර අපේ මුත්තෙකුත් කැලේ පීරමින් පලතුරු කකා ආතල් ජීවිතයක් ගෙවාපු හැටි.

 

අඹ දඹ නාරං කෙසෙල් දෙල්

පනා කකා මේ වනා සැපා ලබනෙම්//

 

ගංගාවේ ඕලු ඇත්තෙ ඒවාගේ කෑම නැත්තෙ

ඇත්තෙ පුෂ්ප අත්තෙ අත්තෙ ඒවා පිපේ//

 

අඹ දඹ නාරං කෙසෙල් දෙල් පනා කකා මේ වනා සැපා ලබනෙම්//

පක්ෂි නාදේ රෑත් ඇසේවී හීන් හඬම දෙත්මැයි//

 

මල්ලිකා වැල් බොහෝ තිබෙන්නා//

 

විසාල මේ වනේ මං

ප්‍රවේසම් බොහොම වෙලා ඉන්නෙම්//

 

වාසෙ සොඳා බැද්දෙ මෙදා ප්‍රීති සදා වෙයි නිබඳා

බෝ මාදං ඇත්තෙ මේ ගසේ//

 

අඹ දඹ නාරං කෙසෙල් දෙල් පනා කකා මේ

වනා සැපා ලබනෙම්////

 

රාමාණය නූර්ති ගීයක් 

පද රචනය - ජෝන් ද සිල්වා

ගායනය - ෂෙල්ටන් පෙරේරා

 

මේ පලතුරු/කෑම සිංදු පෝස්ට් එක දාන්න හිතුණේ ඇත්තටම "නවල අන්නාසි" කියන වෙනස් විදිහකට ලියවුනු පද පෙළ නෙත ගැටුණු නිසා. අඹ, දඹ, නාරං... නූර්ති ගීයත් එක් කලේ එහිත් මෙයට සමාන පද පෙළක් තියෙන නිසා. ඒත් නූර්තියට එය එක් කරගන්නැත්තෙ වෙන කාරණයක් මතු කරන්න වෙන්න ඇති. (ඒ ගැන නොදන්නෙ නූර්තිය හදල තියෙන්නෙ මං ඉපදෙන්නත් කලින් නිසා 😂).

 

ගීයක් ලියන්න ආදරයම විෂය වෙන්න ඕනද. නැත්තං මව්-පිය ගුණ, වියෝ, ජාත්‍යාල, බැති... ගී වගේ ඒකාකාරී සීමාවක් නැතුව වෙනත් දෙයක්/යමක් ගැන ලියන්න බැරිද. ඒකට පොඩි පරීක්ෂණ ගීතයක් වගේ මට මේක දැනෙන්නෙ.

චන්ද්‍රසේන හෙට්ටිආරච්චි කියන මේ සිංදුව ඔයාල එකපාරක් හරි අහල ඇති. මේක ගැන නිකමට හොයනකොට දැනගන්න ලැබුණ මේකත් පැරණි ගීයක නව ගායනක් කියල. එකේ විස්තර වෙන බ්ලොග් එකක (ගී අරණ Blog) දැක ගන්න ලැබුණ. එතැනින් අරන් මෙතැන ඒ විස්තර දාන එක හරි නැති නිසා ඉතින් ඒ අඩවියටම ගිහින් ඒ ලිපිය කියවන එක හොඳයි නේ. ඒ හන්ද ඒ link එක පහළින් දාන්නම්!

ආ තව දෙයක් මේ ගී පද පෙලේ හමුවෙන ගල්කිස්සෙ සීනක්කු... සීනක්කු. ඒකත් google විපරමක් දාලම බැලුව. බලද්දී කාල තියෙනව නම හරිහැටි නොදන්නව උනාට 😂. වැඩියම දන්නෙ වන්ඩු ආප්පකියල නෙ. අඩ කියලත් කියනවාලු.....

සීනක්කු, වන්ඩු ආප්ප, අඩ

 

නාවලඅන්නාසි ගීයේ ඉතිහාසය හා පද රචනය (නව හා පෙර) - ගී අරණ බ්ලොග් අඩවිය 👉

 

පලතුරුවල හිතකර බව හා ගුණ මිහිර - සිළුමිණ පුවත්පත 👉

 

Read More

 

ඒකී කී දෙනෙක් එක්ක නම් ගියාද ආ. මහ වේ#siයක්. හතර අතේ යනව. සමහර දාට රෑටත් මග. එන්නෙ මහ පාන්දර. පිරිමි කීයක් නම් ඔය ගේ ලඟට ඇවිත් කෑ ගහල ඇද්ද ඈ. සමහර උන් එක්ක රණ්ඩු... මරාගන්නව. ළමයි; ළමයිම කීයක් හැදුවද. සමහර උන් මැරුණ. සමහර උන් ආගිය අතක් නැතුව ගියා. අන්තිමට ඒකිත් දැන් ඔන්න යන්න ගිහින්........

මිනිස්සු ඔහොම කයි කතන්දර කියන්න තිව්න අපේ ගෙදර හිටි පූස් හාමිනේ මිනිස් හාමිනේ කෙනෙක් උනානම්. කියන්නත් sad එයා මළා. ගෙදර අය වැඩි ආදරේට කිව්වෙ කිටි පුංචි. පුංචි කිව්වට ඇඟෙන් ඒ හැටි පුංචිමත් නෑ. වයසෙන් පුංචිත් නෑ. මගෙ පුංචි ජීවිතෙන් ගත්තොත්😃 භාගයකට කිට්ටු වෙන්ට වාගේ මේ පූස් ලලනාවව මං දැකල තියෙනව. ඇත්තටම පූසෝ අවුරුදු 12, 15 කට වඩා ජීවත් වෙනව කියල මං දැන ගත්තෙ අපේ එකාට පිංසිද්ධ වෙන්ට. විස දෙයක් කැවිලද මොක වෙලාද මන්ද, පෙරේද ඉතිං එයා ගියා. ඇත්තම කියන්න එපෑ ගියයි කියල එහෙමටම තියා කොහොමටමවත් ලොකු දෙයක් දැනුණේ නෑ මට. දැන් කස්ටිය හිතයිද දන්නෑ මං කිසි කරුණාවක් නෑය කියල. ඒත් ඇත්ත මං කිව්ව ඔන්. ඒ වගේම ඉන්න කාලෙ පුළුවන් හැටියට ඌට යහමින් සැලකුව.

කාලෙකට කලින්.........

අපේ ගෙදර හිටි පූසන්ගෙන් මට මතක මුල්ම එකත්... පූස් නාම්බියෙක්. අර army short වල වර්ණයේ ටිකක් saturation අඩු කළු වැඩි පැහැයක් තියෙන්නෙ, ආන් ඒ කලර් එක ඌට තිවනෙ. ඒකි සැරින් සැරේ ළමයි හැදුව. ඒ ළමයි අම්මට කලින් වාෂ්ප උනා. අන්තිමේ අම්මටත් මොක උනාද මන්ද... ආගිය අතක් නැතුව ගියා. මං එතකොට ඉක්කෝල යන පොඩි වයස. ගෙදරින් විපරම් කරත් මිනිය තියා හෝඩුවාවක්වත් හම්බුණේ නෑ මයෙ හිතේ. ඌගෙන් හම්බුණ ලාස්සනම පැටිය පිරිමි එකෙක්. කොටි typeමයි. මං කිව්වේ හමේ පාට ගැන😏. දැක්කොත් එකපාර අඳුරගන්නව බොරු... මූ පූසෙක් කියාල හිටං. ඌත් අම්මට කලින් අන්තරස්දාන උනා හෝඩුවාවක් නැතුවම. ලස්සන හන්ද කවුරුහරි ඉස්සුවද මන්දත්.

ඔහොම ඔහොම ගිහින් තමයි මේ දැන් කියන, ළඟදී නැති උන පූෂ් මොටා අපේ ගෙදරට ආවේ... කාලෙකට කලින්. ආවේ කිව්වට ඌම ආවද, ගෙදර කවුරුහරි ඇන්න ආවද කියල මට මතක නෑ. බොහෝ විට කවුරුහරි ගේන්න ඇති. මොකද ඌට, ලේන් එකෙන් අපේ ගේම තෝරගන්න විසේස හේතුවක් තියෙන්න විදිහක් නෑ නෙව. ගෙදරින් හරියටම විස්තර අහල මේකෙ ලියන්නය කියල හිතේ අදහසකුත් නෑ. ඒ හන්ද දන්න විදිහට ලියන්ටම්... ඇහැක් විදිහකට ඔයාල මේක කියවන්න.

ලියන්නම් කිව්වට ඉතිං ලියන්නයි කියල එහෙමට දෙයක් කම්පනා වෙන්නෙත් නැති තරම්. අර උඩහින්ම කියල තියෙන විදිහට අපේ එකාට වටෙන්ම පූසන්ගෙන් ඇල්ම බැල්ම. ඒක හන්දම වෙන්න ඇති කීප සැරයක්ම ඌත් බඩ උනේ. උගේ ළමයිත් විසිරුණා. අන්තර්දාන උනා. මැරුණා. ඒත් මව්තුමී... කාලයක් අල්ලල හිටිය. කාලයක් කිව්වට අවුරුදු 13කටත් වැඩී. මූ මැසිමක් වගේ පැටව් දාගෙන එන හින්දත්, ඒක ඌට කරදරයක් කියල අපේ අයට හිතුන හන්දත් වෙන්න ඇති... ගෙදර අය පූස් මමීව ගෙහින් ඔපරේසන් කෙරෙව්ව.

ඒක හොඳක් උනාද නොවුනද දන්නෙ නෑ... ඒත් පූසිට අනික් කරදර නම් එහෙමමයි. යන තැන සමහර පූස්ල වහලවල් උඩ හිට බලන් හිටිය. සමහරු ගේ ලඟට ඇවිල්ලත් කෑ ගහන්න ගත්ත. එහෙමත් කෑ ගැහිල්ලක් අම්මප. අවුරුදු 100කින් විතර රතිකෙලියේ යෙදිල නෑ වාගේ. සමහර වෙලාවට ඒ කෑගහන එවුන් ගැන දුකයිත් එක්කල. ඒ වගේම හිනත් යනව. මේ කෑගහන්නෙ වේදනාවට නෙව 😂😂. අපේ පූසි කාන්තාව, මිනිස් කාන්තාවන් වගේ පූස්ලට අගේ පෙන්නනව වත්ද. බුදියනව කියල ඉතිං හැම එකත් එක්කම වෙලාවක් කලාවක් නැතුව ඉන්න ඈ. නේද අනේ?

අහල පහල ගෙවල් මොනා හිතනව ඇතිද කියලත් හිතෙනව... ඇයි ඉතිං පූසෝ කෑගහනව කියන්නෙ මළගෙයක් අත ළඟ කියල මතයක් හෙමත් තියෙනවනෙ. කරුමෙට හෙට මොකෙක්හරි මැරුණොත්. අර මිනිහ මැරුණේ අපේ ගේ ළඟ පූසෝ කෑ ගහපු හන්ද. සමහර දවස්වල ඕව හිති හිති... හිනාවෙලාවම නින්දට යන වෙලාවලුත් නැතුව නෙමේ. බැ.රි.වෙ.ලා..වත් මං මැරුණොත්. නෑ නෑ තව කල් තියෙනව ඒවාට 😂😉

පූසි අපේ ගෙවල් ළඟම වෙන ගේක කාලයක් හිටිය. වැඩි හරියක් එහෙ, ටිකක් මෙහෙ. ඒකට අපේ බලු නාම්බෝ දෙන්නත් වග කියන්න ඕන ටිකක් හරි. ඒ ගෙදර ජෝඩුවට ළමයි නැති එකේ මූව ළමය කරන්. පස්සේ ජෝඩුවට ළමයෙක් හම්බුණා 😂. වැඩි සැලකිල්ල ළමයට යන එක බලන් ඉන්න බැරුවද කොහෙද ගෑණි අපේ ගෙදරට ආයෙම බින්න බැස්ස. හොඳම වැඩේ කියන්නෙ පහු කාලේ ඒ ගෙදර අක්ක පූසව හොයල, අපෙ අම්මට කෝල් කරල අහනව කෝ කියල. අහල අපේ දිහා හිටියොත් එක්කං යනව.

දන්න විදිහට පූස් සංහතියම කම්මැලි නෙ. වැඩි හරියක්ම නිදා ගන්නව. අපේ එකත් එහෙම්මම තමා. සමහර වෙලාවට කෑම එක තියල කතා කරාමත් එන්නැතුව කම්මැලිකමේ ඉන්නව. මොන කම්මැලිකම තිබ්බත් කකුලේ ඇතිල්ලෙන්න රුසිය. කතා කරල එන්නැත්තම් මං කරන්නෙ හිට... කකුලෙන් බිමට පොඩි තට්ටු දාන එක. ඒක දැක්කම ඌට ඉහිළුම් නැතුව එනව කකුල ගාවට. ඇතිල්ලෙන්නයි, කකුලේ පෙරලෙන්නයි. සමහර දවස්වලට ගේට්ටුව ගව ඉඳන් කෑ ගහනව... බලු තඩියෝ දෙන්න මුර හන්ද. ඉතිං අපි උස්සන් එන්න ඕන ගේට්ටුව ගාව ඉඳන් ගේ ඇතුළට. ඒත් මූ මේක හිතලම කරනවදත් මන්ද. මොකද බල්ලො දෙන්න කුලප්පු නොකර ගෙදරට එන හැටි ඌ දන්නව... දුවන්නැතුව හීන් සැරේ. පහු කාලෙනම් වයස හන්ද තාප්පෙ උඩින් පනින්න දෙතුන් සැරේ වාරු ගන්නව දැක්ක හින්දා තේරුණා වයස එක්ක පෙර සෙල්ලම් ඌට දැන් බැරිය කියලත්.

සමහර දාට ගේ අස්සෙ ඉඳල රෑ එළියට යන්න කෑ ගහගෙන එන්නෙ මයෙ කාමරේට. නින්ද කැඩුනත් ගහන්න කියලෑ. මොකද යකෝ කියල ඇහුවම.... ඤෑස් ගානව. ඉතිං දොර ඇරල දෙනව යන්න. ඒ කරලත් ලේසියෙන් යන්නෙ නෑ. දෙතුන් සැරේ මොනාහරි කියොල කකුලේ ඇතිල්ලිලා තමයි යන්නෙ.

මේ පාර ගියා... ගියා ගියාමයි. ආයේ ඒ ඤෑස් නෑ 😐

Read More

 

වසර විස්සකට පසු

ඔන්න නෝනයි මහත්තයයි විසිවන... විසිවෙන නෙවෙයි, 20වන විවාහ සංවස්තරය නිමිති කරන්, දෙවැනි හනිමූන් ගමනක් ගියා.

ඇද ගාවට ආපු නෝනා හස්බන්ගෙන් ඇහැව්ව 'ඔයාට මාව මුලින්ම දකිද්දී මොකද හිතුණේ' කියල.

හබී කිව්ව 'මට ඕන උනා ඔයාව පිස්සු වැටෙනකම් ඉඹල, ඔය පියයුරු දෙකේ එල්ලෙන්න'. එහෙම කිව්වම නෝන ආදරෙන් හබී ගාවට ඇඳුම් උනල ඇවිත් 'දැන් මොනාද ඔයාට හිතෙන්නෙ කියල ආදරණීයව ඇහැව්ව.

'හ්ම්... මං හිතපු දේ කරල තියෙනව වගේ'

 

Good Night

ඔන්න සුදු ජෝඩුවක් හොඳටෝම රණ්ඩු වෙලා හිට නිදා ගන්න ඇඳට ගියා. මහත්තය පොරෝනය ඇදල අරන් 'සුබ රාත්‍රියක්... දරුවෝ තුන්දෙනාගේ අම්මෙ' කියල කිව්ව.

නෝනත් 'සුබ රාත්‍රියක්... දරුවො දෙන්නගෙ තාත්තෙ' කියල අනික් පැත්ත හැරිල නිදා ගත්ත.

 

Ester plan

Wife - what are your plans for Ester?

Husband - same as Jesus...

Wife - what do you mean?

Husband - I will disappear in Friday and reappear on Monday!

Wife - that's awesome, if you do that, I will also do like Mary.

Husband- what do you mean?

Wife - show up pregnant untouched by my husband.

 

ආදරේ තරම

යාළුවා 1 - මචං මං ඒකිට ආදරෙයි බං

යාළුවා 2 - යකෝ. ඒකිට 15යි. උඹට 28යි

යාළුවා 1 - මචං වයස කියන්නෙ නිකම් අංකයක් විතරයි

යාළුවා 2 - එහෙනම් හිරේ කියන්නෙත් නිකම්ම කාමරයක් විතරයි

 

ජීවන චක්කරය

කොම්පැනියේ ලොක්ක තමුන්ගෙ සෙකැට්ටිට කියනව 'මට සතියකට ඇමරිකාවේ යන්න වෙනව. ඔයත් යන්න ලැහැත්ති වෙන්න' කියල හිටං

සෙකැට්ටි මිසී, හස්බන්ඩට කෝල් එක්ක අරන් කියනව 'මට සතියකට බොස් එක්ක ඇමරිකාවට යන්න වෙනව ඩාලිං' කියල.

ඒ හස්බන්ඩ හොර ලව්එකට කියනව 'වයිප් සතියකට රට යනව. අපි දෙන්න මේ ටිකේ හොඳ ෆන් එකක් ගමු' කියල.

හොර ලව්එක, තමුන්ගෙන් ටියුසන් ගන්න පොඩි කොල්ලට කතා කරනව. 'පුතේ අම්මට කියන්න මේ සතියෙ පංති නෑ කියල'

පොඩි එකා සීයට කෝල් කරනව. 'සීයේ ලබන සැරේ නෙමේ, මේ සැරේ මාව බලන්න එන්න. මේ සතියේ පංති නෑ'

සීය වෙච්ච කොම්පැනියේ ලොක්ක... ආයේ සෙකැට්ටිට කියනව 'ඇමරිකා යන වැඩේ කැන්සල්ය කියල හිටං.

සෙකැට්ටි තමන්ගෙ මිනිහට කෝල් කරල කියනව ගමන කැන්සල් කියල.

මිනිහ, හොර ගෑණිට මේ බව දන්නනව.

හොර ගෑණි වෙච්ච ටියුසන් ටීච, පොඩි එකාට කෝල් කරල කියනව. පුරුදු විදිහටම පංති තියෙන බව කියල.

පොඩි එකා ආයෙම සීයට කියනව. සීයේ එන්න එපා. පංති වෙනද විදිහටම තියෙනව කියල හිටං.

සීය වෙච්ච කොම්පැනියේ ලොක්ක...........

 

සිරාගෙ දොස්තර

සිරා, අලුතෙන් ගත්ත කාර් එක පැදගෙන යන ගමන්... දඩාස්. මනුස්ප පරානයක්ව හැප්පුව.

මොනා උනත් ඔයාගෙ හොඳ වෙලාව

ඒ ඇයි ? හැප්පුන මිනිහ වේදනාවෙන් ඇහැව්ව.

ඉස්පිරිතාලේ තියෙන්නෙ මේ ළඟ... යමු මං එක්ක යන්නම්.

යකෝ මං තමයි ඒකෙ එකම දොස්තර. ලෙඩා, ඒ කියන්නෙ දොස්තර කිව්ව.

ඉතිං තවත් හොඳයි නෙ. දොස්තරටම බැරිය බෙහෙත් දා ගන්න. මං යනව! සිරා කිව්ව 😂

 

චීන ළමයි

 

පස්වැනි ළමය ලැබෙන්න හිටපු කාන්තාවක්... රෝහලේ බොහෝම බය බිරාන්තව ඉන්නව දැක්ක න(ර්)ස් නෝන ඇවිත් ඒ ගැන ඇහැව්ව. 'ඔයා කලින් හතර පාරක්ම ප්‍රෙග්නන්ට් උනානෙ'

'ඔව් මිසී. ඒත් මෙහෙ පත්තරේක තිබුණ... සෑම ළමයි පස් දෙනෙකුගෙන් එක් කෙනෙක් චීන ළමයෙක් වන බව'

මේ හොස්පිටැල් එක චීනයේ ආධාරවලින් හදපු එකක්. ඒ නිසා නිතරම චීනෙ විස්තර තමා අහන්න දකින්න තියෙන්නෙ. ඉතිං මහ හයියෙන් දාල තිබුණ ඒ රේඩියෝවකින්... තවත් ගෑණු කෙනාට මෙහෙම කතාවක් ඇහුණ.

'සෑම තප්පර තුනකට වරක් චීනයේ කාන්තාවක් දරුවෙකු බිහි කරයි'

කවුද යකෝ ඒ ගෑණි! අර කාන්තාවට ඉබේම කියවුණා.

Read More

 

එකමත් එක කාලයක පර්සියාවේ (ඉරානයේ) සිරාස් කියන පළාතෙ දුප්පත් මිනිහෙක් වාසය කළා. ඔහුත් ඔහුගේ බිරිඳත් පොලේ පේර විකුනලා තමයි ජීවත් වුණේ.

එක දවසක් ඔහුගේ භාර්යාව දිය නෑම සඳහා ගමේ පොදු ළිඳට ගියා. ඇය නාමින් සිටින විට ඒ ප්‍රදේශයේ ධනවත් කාන්තාවක් පොදු ළිඳට ආවා නාන්නට. ඇය දැක්කා ගමේ උසස් පහත් ඔකොම පාහේ ගෑනු ළිඳේ නාමින් සිටිනවා. බොහොම ආඩම්බරයෙන් ඔවුන් දෙස බැලූ ඇය "මට තනියම නාන්ඩ ඕනෑ" කියලා කිව්වා. දිය නෑම සඳහා අත් උදව්වට පැමිණ සිටි ඇගේ සේවකයෝ ළිඳේ නාමින් සිටිය ඔක්කොම ගෑනුත් වහාම එළියට ඇදල දැම්මා. අර දුප්පත් ගෑනි මේ කාන්තාවගේ අහංකාර හැසිරීම ගැන බොහොම අමනාපෙනුයි සිටිය. ඇය ඇහුව අපව එළියට දාන්ඩ තරම් මේ අහංකාර ගැහැනිය කව්ද කියලා.

"වෙන කවුරුවත් නෙවෙයි....ඇය තමයි රජ වාසළ නැකැත් බලන ප්‍රධාන සාත්තරකාරයගෙ බිරිඳ..." කියල පිළිතුරු ලැබුණා.

අර දුප්පත් ගැහැනිය බොහොම හිතේ අමාරුවෙන් ගෙදර ගියා. ළිදේදි සිදු වූ සියල්ල ඇය තම සැමියාට පැවසුවා. ඒ විතරක් නොවෙයි ඇය මෙහෙමත් කියමින් සැමියාට සැර දැම්මා. "අනේ... අනේ... මම මොකට මේ වගේ කිසිම වැදගැම්මකට නැති මිනිහෙක් කසාද බැන්දද මන්දා ... දෙයියන්ගෙ නාමෙට තමුසෙටත් බැරිද ජ්‍යෝතිෂ කාරයෙක් වගේ සාත්තර එහෙම කියන්ට. එහෙම උනානං මටත් තිබුණනෙ එක එකාගෙ අවනම්බු කතා අහන්නැතුව උජාරුවට ජිවත් වෙන්ඩ ".

ඇගේ සැමියා මෙහෙම කිව්වා. "අනේ හාමිනේ.. මොන මෝඩ කල්පනාවක් ද ඔය ඔලු ගෙඩිය ඇතුළෙ තියෙන්නෙ. හඳහන් බලන්ඩ, පේන කියන්ඩ, සාත්තර කියන්ඩ වගේ වැඩ ගැන මම කිසිම දෙයක් දන්න එකක්යැ, එහෙව් එකේ මම කොහොමද සාත්තරකාරයෙක් වෙන්නේ ? "

"ආ... එහෙමද...? එහෙනං දැන්වත් එහෙම කෙනෙක් වෙනව... නැත්තං මම යනව යන්ඩ තමුසෙව දාල... දැන ගන්නව..." කියල ගැහැනිය තර්ජනය කළා. තමුන්ගේ බිරිඳගේ මේ කමකට නැති යෝජනාව නිසා අර දුප්පත් මිනිහා බොහෝම දුකට පත්වුණා. ඇගේ ඒ කීමට එකඟ වෙනව ඇර වෙන මොනව කරන්ඩද. මොකවත් බැරිවුණත් ඔහු ඇත්ත සාත්තරකාරයෙක් වගේ ඇඟවෙන විදියට වැඩ කරන්ඩ හිතා ගත්තා. හඳහනක වගේ එහෙන් මෙහෙන් කොටු ගහල එක එක විදිහෙ රූප ඇඳපු ලෑල්ලකුයි දාදු කැටයකුයි හදාගෙන ගිහිං ගමේ පොදු ළිඳ ඉදිරිපිට ඉඳගෙන හිටියා, බිරිඳගේ මේ නොසන්ඩාල යෝජනාව හින්දා ඔහෙ ඕන දෙයක් වෙච්චාදං කියල.

දවසක් සිරාස් ප්‍රදේශයේ රජතුමාගේ දූ කුමරිය සේවිකාවො කණ්ඩායමකුත් පිරිවරාගෙන දිය නෑමට මේ පොදු ළිඳට ආවා. ඔහු ඇයව කව්දැයි කියල දැනගෙන හිටියෙ නෑ. දිය නෑම සඳහා ඇඳුම් මාරු කරමින් කුමරිය ගැලවූ රන් ආභරණ එහෙම සේවිකාවන්ට දුන්නා පරිස්සමට තියාගන්ට, ඉතාම විශ්වාස සේවිකාවට. කුමරිය තම රන් මුද්ද ගලවලා දුන්නා වැඩි පරිස්සමට, දිය නාල ඉවරවුණ කුමරිය ඇඳුම් ඇඳ ගත්තා සේවිකවගෙන් මුද්ද ඉල්ලපුහම එය දෙන්ට සේවිකාවට බැරිවුණා. හේතුව ඇයට මුද්ද තිබ්බ තැන කොහෙද කියල අමතක නිසා, හෙව්වා හෙව්වා හැම තැනම ඒත් හොයාගන්ට බැරිවුණා. ඇගේ නොසැළකිලිමත්කම ගැන කුමරියට බොහොම තරහා ගියා. මුද්ද හොයලා නොදුන්නොත් කස පහර දෙනව කියල බය කළා. බයවෙච්චි පාරට ළිඳෙන් එළියට පැනපු සේවිකාව පණ බේරාගන්ට දුවන්ට පටන් ගත්තා. එතකොට තමයි දැක්කෙ සාත්තරකාරයෙක් සාත්තර ලෑල්ලකුයි දාදු කැටෙයි තියාගෙන ඉඳගෙන ඉන්නව.

"අනේ මාව බේරා ගන්ට" කියල ඇය සාත්තරකාරයා ඉදිරියේ බැගෑපත් වුණා. සිද්දවෙන්ට යන ඇබැද්දිය පැවසූ ඇය සාත්තරකාරයාට ආයාචනා කළා සාත්තරයක් බලල මුද්ද හොයල දෙන්ට කියල.

ඒ දුප්පත් අසරණ මිනිහා හැබෑ සාත්තරකාරයෙක් නෙවෙයිනෙ. දන්නැති සාත්තරයක් ඔහු කොහොම කියන්ටද..? කොහොම උණත් ඔහු ඇගේ කතාව බොහොම උනන්දුවෙන් දෑස් බාගෙට පියාගෙන වගේ ඔලුව වනමින් අහගෙන ඉන්න ගමන්ම ඇත්ත සාත්තරකාරයෙක් වාගේ දාදුකැටය සොලවා ලෑල්ල උඩ දැමුවා. ඔහු උවමනාවෙන් බැලුව සේවිකාවගේ මුණ දෙස. අඬමින් සිටිය ඇයගෙ දැසින් ගැලූ කඳුළු ගලාගෙනවිත් ඇගේ ඇඳුමේ වැටුණා. ඇය මුහුණ වහගෙන හිටපු වේල් එකේ සිදුරක් තිබුණා. ඒ සිදුරෙන් ඔහු දැක්කා ඇගේ කෙස් වැටිය. ඊළඟට කරන්ඩ ඕනෑ මොකක්දැයි නිච්චියක් නැතිව හිටි ඔසු තමාටම මුමුණාගන්නට පටන් ගත්තා.

"මට කුඩා සිදුරක් දකින්ට තියෙනව. ඒ සිදුරෙන් කෙස් රැල්ලක් පෙනෙනවා.." කියල. ඇහිපිල්ලමක් ගහන සැණින් වගේ ඇයට යංතමින් වගේ ඒ වචන ඇහුණා. ඇගේ දෑසෙ කඳුළු වියලුණා. ඇයට මතක් වුණා ළිං බිත්තියේ ඇති සිදුර, මුද්ද හොයා ගැනීමට සළකුණක් ලෙස තියපු කෙහෙ රැල්ලත් ඇයට මතක් වුණා. ඇය දිව්වා ළිඳ ළඟට, මුද්ද හොයල බොහොම සතුටින් කුමාරියට දුන්නා. ළිඳ ඉස්සරහ ඉඳගෙන ඉන්න සාත්තරකාරයා සාත්තරේට බලල මුද්ද තියෙන තැන කියල දීපු හැටි ඇය කුමරියට කිව්වා. රජ මාළිගාවට ගිය ගමං කුමරිය මේ සිදුවෙච්ච සියල්ල පිය රජතුමාට කිව්වා.

රජතුමා දුප්පත් සාත්තරකාරයාව මාළිගයට කැඳෙව්වා. ඔහුට මුදල් හදල් තෑගිබෝග එහෙම දීල ගෞරව දක්වන පොරවනයත් පොරවලා අස්සයෙකුත් දීල රජ ගෙදර නැකැත් කාරයා හැටියට පත් කළා. ඔහුගේ බිරිඳගේ පැතුම මුදුන්පත් වුණා. අර දුප්පත් සාත්තරකාරයා තවත් අසරණ වුණා. ඔහු නැකැත් සාත්තර ගැන අල්ප මාත්තරයක්වත් දැනගෙන හිටියෙ නැනෙ. ඒ වුණත් තමුන්නෙ ආඩම්බරකාර බිරිඳ නිසා නිස්සද්දව හිටියා. ඔහොම ඉන්නකොට එක දවසක් රාජකීය භාණ්ඩාගාරය හොරුන් බින්දා රජතුමා සාත්තරකාරයාව කැඳෙව්වා. බියෙන් වෙව්ලමින් ඔහු රජතුමා ඉදිරියට ගියා. දැන් ඇති අභියෝගය ඉදිරියේ තමන් නියාලුවෙකු බව ඇඟෙව්වෙ නෑ- ඔහු රජතුමාගෙන් දින හතළිහක් කල් ගත්තා හොරුන් අල්ලලා දෙන්නට.

බොහොම අවදානම් තත්වයකට මුණ පා සිටී ඔහු කණගාටුවෙන් ගෙදර ගියා. ඔහු වැළපුණා. "ගැනියෙ... මම කොහොමද හොරු කවුද කියල දන්නේ..." කැළඹුන සිතින් ඔහු බිරින්දෑට තරවටු කළා. "උඹේ කෙහෙම්මල් ආසාව නිසා මට සිද්ධ වෙන්නෙ කොලනැති ගහේ නගින්ඩ තමයි.... හොරු අල්ලල නොදුන්නොත් නිසැකයෙන්ම රජතුමා මගෙ බෙල්ල ගහල දාන එක දානවාමයි"

මේ ඊනියා සාත්තරකාරයා මිදි ගෙඩි හතළිහක් ලොකු භාජනයකට දැම්මා. දාල කිව්වා බිරිඳට; "දිනපතාම එක මිදි ගෙඩිය ගානේ හැම රාත්තිරියකටම දෙන ලෙස, භාජනේ හිස්වෙන දවසට දින හතළිහ හරි. එදාට මම රාජකීය දඬුවම විඳින්නට රජතුමා ඉදිරියේ පෙනී හිටිනවා"

දෛවයෙ හැටියට වාගේ රජ ගෙදර වස්තුව හොරකම් කරපු හොරු කණ්ඩායමෙත් හරියටම හොරු හතළිහක් හිටියා. හොරු දැනගත්තා හොරු අල්ලල දෙන්නට රජතුමා සාත්තරකාරයට නියෝග කර ඇති බව. ඒ හින්දා කල්පනා කළා සාත්තරකාරයා මොකක්ද කරන්ට යන්නෙ කියල හැංගිලා බලා ඉන්ඩ. හොරුන්ගෙන් එකෙක් රාත්තිරිය සාත්තරකාරයගේ ගෙදර වහලෙට නැගල හොරෙන් බලා හිටියා මොනවද කරන්නෙ කියල එදා රෑ මිදි ගෙඩියක් ගෙනත් දීපු සාත්තරකාරයගෙ බිරිඳ කිව්වා "මෙන්න හතළිහෙන් එක කියල". වහලෙ උඩ නැංගිල හිටපු හොරාට මේක ඇහුණා. එයා හිතුවා ඒ කියන්නෙ අපිටම තමයි කියලා. බියට පත් ඔහු දුවගෙන ගිහින් සගයන්ට මේ බව කිව්වා.

ඊළඟ දවසෙ හොරු දෙන්නෙක් වහලෙ උඩ හැංගිලා බලා හිටියා. ඔවුන්ට එදා ඇහුණා සාත්තරකාරයාගේ බිරිඳ කියනව "මෙන්න හතළිහෙන් දෙක..." මේ විදියට ඉතිරි දවස් තිස් නවයත් ගියා, හතළිස්වෙනි දවසෙ හොරු කණ්ඩායමේ නායකයාම ඇවිත් හැංගිල බලා හිටියා ඇත්තටම මොකක් ද වෙන්නෙ කියලා සාත්තරකාරයාගේ බිරිඳ ලොකුම මිදි ගෙඩිය තියාගෙන හිටියෙ හතළිස් වෙනිද රෑට දෙන්නටයි. ඇය ඒ මිදි ගෙඩිය සාත්තරකාරයාට දෙන ගමන් මෙහෙම කිව්වා. "අද තමයි අවසාන එක.... හතළිහෙන්ම ලොකු එක"

හොර නායකයා බයෙන් ත්‍රස්ත වුණා. එයා වහලෙන් බිමට බැහැල සාත්තරකාරයාගෙ දෙපාමුල වැටිල ආයාචනා කරන්න පටත් ගත්තා. "අනේ නුවණැති සාත්තර කාරයාණෙනි! මගෙත් මගේ සගයන්ගෙන් ජීවිත බේරා දෙනු මැනවි. මම හොරකම් කරපු වස්තුව ඔක්කොම ආපසු ගෙනත් දෙන්නම්... අපි ගැන රජතුමාට දන්වන්ඩ නම් එපා". පොරොන්දු වූ හැටියටම හොර නායකයා තමන් හොරකම් කළ වස්තුව ඔකොම ගෙනවිත් අර දුප්පත් සාත්තරකාරයාගේ ගෙදර දැම්මා. තමන් අහුවෙන්ඩ ගිය උගුලෙන් දෛවොපගත බේරීම නිසා අල්ලා දෙවියන්ට යාඥා කරමින් ස්තුතිකොට මේ වටිනා වස්තුව ඔක්කොම රජ මාළිගාවට ගිහින් දුන්නා. අධිත ප්‍රීතියට පත් රජතුමා සාත්තරකාරයාට තව තවත් ගරු සත්කාර සම්මාන දුන්නා.

මේ හේතුව නිසා සාත්තරකාරයා ගැන රජතුමාගේ විශ්වාසය වැඩිවුණා. දැන් රජතුමා දඩකෙළියෙ යනකොට සාත්තරකාරයාත් යා යුතුයි. දඩයමේ ගිය එක් දවසක කැලෑවේදී රජතුමා පළඟැටියෙක් අල්ලා ගන්ට උත්සාහ කළා. බැරිවුණා, ආයෙත් උත්සාහ කළා. ඒත් බැරිවුණා. කොහොම හරි අන්තිමේදී පළඟැටියව අල්ලාගත්තු රජතුමා ඌව අතේ මිට මොලවාගෙන විනෝදෙට වගෙ සාත්තරකාරය ළඟට ගිහිල්ලා කිව්වා පුළුවන් නම් කියන්ඩ අතේ තියෙන්න මොනවද කියලා?

අතේ මිට මොලවා ගෙන ඉන්නේ මොනවාද කියල හරියටම කියන්ඩ බැරිවුණොත් රජ්ජුරුවන්ට කේන්ති යයි කියල සාත්තරකාරයා බොහොම බයට පත්වුණා. ඒ වගක් අඟවන්නෙ නැතුව ඔහු සුදු කැටය ලෑල්ල උඩ පෙරලුවා. මොන ප්‍රාතිහාර්යයකින් හරි මීට කළින් වතාවක පණ බේරුනත් මෙදා පොටේ නම් වැඩ වරදින බව ඔහුට හිතුණා. ඔහු තමාටම මුමුණා ගත්තා "අනේ හිං එකෝ... කළින් වතාවකදී නූලෙන් උඹේ ජීවිතේ බේරුණා. දෙවන වතාවෙදිත් වාසනාව උඹට උදව් කළා. ඒත් මේ වතාවෙදිනම් උඹ රජතුමාගේ අතටම අහුවුණා" කියල සාත්තරකාරයා තමන් වැටිල ඉන්න මර උගුලෙන් බේරෙන්නෙ කොහොමද කියල මෙහෙම මුමුණපු වචන යන්තමින් ඇහුණ රජ්ජුරුවො හිතුවෙ හරි උත්තරේ දුන්නා කියලා. රජතුමාට හරිම සන්තෝෂයි. රජතුමා වැඩි වැඩියෙන් සාත්තරකාරයාට සැළකිලි දැක්වූවා.

වාසනාව හින්දම ජීවිතේ කීප වතාවක් බේරුණත් එන්ඩ එන්ඩම තම ජීවිතේ අනතුරේ වැටෙයි කියල හිතුණා. කවද හරි බළලා මල්ලෙන් එළියට පැන්න දවසට තමාගෙ ජීවිතෙත් එතැනින්ම අවසාන වෙයි කියල ඔහු හිතුවා. මේ බොරු රගපෑම මෙතනින් අවසන් කරන්ඩ ඕනෑ කියල හිතා ගත්තා. මම පිස්සු මිනිහෙක් වගේ හැසිරෙන්ඩ ඕනැ. එකකොට රජ්ජුරුවෝ මාව මේ කරදරයෙන් නිදහස් කරාවි. මෙහෙම හිතල වැරහැලි රෙදි කඩක් ඇඳගෙන ඔලුව අවුල් කරගෙන හරියට පිස්සෙක් වගේ රජ මාළිගාවට දිව්වා. රජතුමාගේ ඇතුළු කාමරයට බලහත්කාරකමට වගේ ඇතුල් වුණා. රජතුමාව වඩාගෙන වගේ දැවටි දැවටි එළියට ආවා. පුදුමෙට වගෙ එළියට ආවා විතරයි ඇතුළු කාමරේ වහල කඩාගෙන බිමට වැටුණා. රජතුමාගේ ජීවිතේ බේරුණා පුරුවෙ පිනට වගේ. කොහොම ස්තූති කරන්ඩද සාත්තරකාරයට. "මාගේ විශ්වාසවන්ත ශ්‍රේෂ්ඨ සාස්තරකාරයාණෙනි. ඔබ නියම වෙලාවට ඇවිදින් මගේ ජීවිතය බේරල දුන්නා" කියමින් රජතුමා ඉතා වටිනා තෑගිබෝග දුන්නා සාත්තරකාරයාට. රජ ගෙදර ප්‍රධාන සාත්තරකාරයා හැටියට පදවියෙන්ද පිදුම් ලැබුවා.

සාත්තරකාරයාගේ බිරිඳ ගැන දැන් බලමු. කොහොම හරි ඇගේ ආසාව මුදුන්පත් වුණා අන්තිමේදි. මුදල් හදල් ද යහමින් ඇයටත් ලැබුණා විතරක් නෙවෙයි රජ ගෙදර ප්‍රධාන සාත්තරකාරයාගේ භාර්යාව හැටියට ගරු සැළකිලිත් නම්බුනාමත් ලැබුණා. ඊළඟ දවසෙ ඇය ගියා පොදු ළිඳට. ඇය දැක්කා කළින් සාත්තරකාරයාගේ බිරිඳ දිය නාමින් ඉන්නවා. ඇය උඬඟු ලෙස නියෝග කළා තමුන්ට පමණක් තනියෙම නාන්ඩ උවමනායි කියල.

ඉරාන ජනකතා - පරිවර්තනය ඩී එම් රණවීර

Read More